"ယုန္ညိဳေလး ဗိုက္ထဲမွာ ယုန္ကေလး ႐ွိေတာ့ ယုန္ညိဳေလး မအီမသာ ျဖစ္ေနမွာပဲ....အိမ္ထဲမွာပဲ မေနနဲ႔ေလ...ေလေကာင္းေလသန္႔ရတဲ့ ေနရာ မွာ စိတ္ လန္းဆန္းေအာင္ေနေလ..."
ဖြားဖြား ေျပာသလိုပဲ...ေ႐ွာင္းက်န္႔လည္း ဒီအိမ္ဒီျခံထဲမွာေနရတာ ၿငီးေငြ႔လွၿပီ....ဒီလိုနဲ႔ပဲ ရိေပၚနဲ႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔တို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း ခရီးတိုေလး ထြက္ျဖစ္တယ္....ၿမိဳ႕ေလး ရဲ႕ အနီးမွာပဲ႐ွိတဲ့ ဝမ္ မိသားစုပိုင္တဲ့ လက္ဖက္ စိုက္ခင္း ျခံကိုပါပဲ..ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီျခံရဲ႕ သာယာပံုက ၿမိဳ႕ေပၚမွာေတာင္နာမည္ ေက်ာ္ၾကားတယ္ေလ....ၿမိဳ႕ျပင္ ေတာင္ကုန္းေတြမွာ မ်က္စိတစ္ဆံုး႐ွိေနတဲ့ လက္ဖက္စိုက္ ခင္းႀကီးအျပင္ သဘာဝ မပ်က္ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ မ်ိဳးႏြယ္ပိုင္ ျခံႀကီး လည္း႐ွိတယ္...အဲ့ဒီျခံထဲမွာ ဝမ္မိသားစုရဲ႕ လက္ဖက္လုပ္ငန္းအဆင့္ဆင့္ျဖစ္ေပၚလာပံုကိုျပထားတဲ့ ျပတိုက္ကေလး လည္း႐ွိသလို ႏွစ္႐ွည္ ႐ွားပါးတဲ့ပင္ေတြ လည္း အမ်ားႀကီး႐ွိေနတာမို႔ ျပည္နယ္အစိုးရကေတာင္ အသိအမွတ္ျပဳတာခံထားရတဲ့ ျခံႀကီးလည္းျဖစ္တယ္...
ခု....ေ႐ွာင္းက်န္႔တို႔ အဲဒီျခံကို ခရီးတိုေလး ထြက္လာတာပဲ....ၿမိဳ႕ထဲက တိုက္ေတြ မီးခိုေငြ႔ေတြကိုေက်ာ္လြန္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သစ္ပင္ ေတြ ျခံရံေနတဲ့ ျမင္ကြင္းစိမ္းစိမ္းေတြ ျဖတ္တိုက္လာတဲ့ လက္ဆတ္တဲ့ေလေအးေအးေလးေတြက ေ႐ွာင္းက်န္႔ စိတ္ကို တကယ္ပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္...ကားတံခါးအျပင္ဘက္ကို ေခါင္းထုတ္ၿပီး ေလေအးေအးကိုအားရပါးရ ႐ႈလိုက္ေတာ့ ေခါင္းထဲက ၿငီးစီစီ ျဖစ္ေနတဲ့ အရာေတြအကုန္ေပ်ာက္သြားေရာ...ခ်က္ခ်င္းလန္းဆန္းလာတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔မ်က္ႏွာေလးက ေရထိ ထားတဲ့ ၾကာပန္းေလး လိုပဲ....ႏူးညံ့တယ္....သိမ္ေမြ႔တယ္......စဲြေဆာင္မႈ တစ္ခု လည္း ႐ွိတယ္...ျပီးေတာ့ အဲ့ဒီစဲြေဆာင္မႈက သိပ္ၾကည္လင္ လြန္းတယ္...
ကားကို သတိထားေမာင္းေနရင္မွ ရိေပၚက...
" က်န္႔ေကာ...တစ္ခုခု စားအံုးမလား...ေဒါက္တာက မွာထားတယ္ေလ...မစားခ်င္လည္း နည္းနည္း ခ်င္းဝင္ေအာင္ စားလို႔....ခု..တစ္ခုခု ထပ္စားအံုးမလား..."
YOU ARE READING
Backwards ( complete )
Fanfictionငါတို႔ဘယ္ေလာက္ပဲေက်ာခိုင္းသြားသြား ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔ေန႔ ငါတို႔ ျပန္ေတြ႔ၾကမွာပဲေလ...
