တလမ္းလံုး ဝမ္ရိေပၚလက္ကို တဲြၿပီးေလ်ွာက္လာလိုက္တာ ေတာင္ထိပ္က ဘံုေက်ာင္းေလွကား ေတြ တက္ၿပီးတဲ့အထိပဲ...အစက ေ႐ွာင္းက်န္႔က ဝမ္ရိေပၚလက္ကို တဲြထားတာ ဆိုေပမယ့္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားတယ္မသိဘူး....ဘံုေက်ာင္းဝေရာက္ေတာ့ ဆုပ္ကိုင္ခံထားရလို႔ ေခြၽးနည္းနည္းထြက္ေနတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္က ဝမ္ရိေပၚလက္ဖဝါးထဲျမဳပ္လို႔.....
သူဝမ္ရိေပၚကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတာင္ေပၚတက္ခဲ့ရလို႔ နထင္နားေခြၽးနည္းနည္း စို႔ေနတာကလဲႊ မ်က္ႏွာက ၾကည္ၾကည္လင္လင္ပဲ....ဒါေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔က လက္ကို ႐ုန္းထြက္ဖို႔ျပင္ေတာ့ ဝမ္ရိေပၚက အေသအခ်ာဆုပ္ကိုင္ထားေလရဲ႕...ဘာသေဘာလဲ ဒါက.....
" ေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့နည္းနည္းေအးတယ္ေနာ္...က်န္႔ေကာ.."
" အင္...ဟုတ္တယ္...မိုးနဲ႔ေဆာင္းဆိုဒီေတာင္ေပၚမွာတိမ္ေငြ႔ေတြႀကီးပဲ...တစ္မ်ိဳးလွတယ္...ခုေႏြရာသီလည္း တစ္မ်ိဳးလွတာပါပဲ..."
ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္ကို မသိမသာ႐ုန္းထြက္ေနရာက ရပ္ၿပီးဝမ္ရိေပၚေမးခြန္းကိုေျဖလိုက္တယ္...သူ႔လက္က ဝမ္ရိေပၚဆုပ္ထားလို႔ ပူလွၿပီ...သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႐ုန္းလိုက္ ဆဲြလိုက္နဲ႔ပဲ ဘံုေက်ာင္းထဲေရာက္လာေတာ့တယ္.....
" ကြၽန္ေတာ္.. အေမႊးတိုင္သြားယူအံုးမယ္..."
"..အင္.."
"အဲ့ဒါ.. ကြၽန္ေတာ့္ လက္ကို လႊတ္ေတာ့..."
"...ေအာ.."
အဲ့ဒီအခါမွ ဝမ္ရိေပၚသူ႔လက္ကို လႊတ္ေပးေတာ့တယ္....ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ မလႊတ္တမ္း ဆုပ္ကိုင္ထားခံရလို႔ နီရဲၿပီးေခြၽးပ်ံေနတဲ့ သူလက္ကို ေလနဲ႔အသာမႈတ္ရင္ ဘုံေက်ာင္း ေစာင့္ ဦးေလးႀကီးဆီမွာ အေမႊးတိုင္ သြားယူလိုက္တယ္..သူ႔ကို မွတ္မိပံုေပၚတဲ့ဦးေလးႀကီးက သူ႔ကိုျပံဳးျပရင္း....
"မလာတာၾကာၿပီေရာ..ငါ့တူက..."
"ဟုတ္...ေနမေကာင္းတာေၾကာင့္ေရာ..အလုပ္ကိစၥေတြေၾကာင့္ေရာ...မေရာက္ျဖစ္တာပါ..မားမားေတာ့လာတယ္မဟုတ္လား..."
"အင္..အမႀကီးကိုေတာ့ မၾကာခဏ လိုလိုေတြ႔ပါတယ္....ခုေရာ အမႀကီးမပါဘူးလား.."
BINABASA MO ANG
Backwards ( complete )
Fanfictionငါတို႔ဘယ္ေလာက္ပဲေက်ာခိုင္းသြားသြား ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔ေန႔ ငါတို႔ ျပန္ေတြ႔ၾကမွာပဲေလ...
