the thief who stole my heart [COMPLETED]

chapter 16

(Drake's POV)

"Bakit hindi mo sinabi sa akin?" Basag ko sa katahimikan. nasa byahe kami ni anna pauwi ng bahay.

Hindi na ako pumunta sa mga programs sa school. After what happened earlier in the jail booth where zhen saved anna I follow them immediately in the school garden. Narinig ko lahat ng pinag-usapan nila.

Damn!

How can I be so stupid not to notice it? Bakit si zhen nalaman niya samantalang ako na madalas kasama ni anna ay walang kaalam-alam. kaya pala never siya namili ng order sa menu. never siyang nagtext. Damnit!

Tahimik lang siya na nakaupo sa passengerseat habang naka-angat ang binti niya sa upuan at yakap niya ang sarili.

"Anna..." tawag ko nang hindi niya ako sinasagot.

"Para ano pa? Para ipaglandakan sayo na bobo ako?" sabi niya ng hindi ako nililingon.

I sighed. Pinarada ko muna ang sasakyan sa isang tabi. I looked at her. Namumula ang mukha niya lalo na ang ilong.

"Mahalaga ba yun sa trabaho ko sayo?" Suminghot na siya at kita ko ang pasimpleng pagpunas niya ng mukha. She's crying. Nahihirapan akong makita siyang ganito. I'm not used to this side of her.

Tinanggal ko ang seatbelt ko at hinila siya palapit sa akin. I put her on my lap and hugged her. Ramdam ko ang paninigas ng katawan niya sa ginawa ko.

"Hindi mahalaga sa akin yun...pero mahalaga ka sa akin. Alam kong kayang kaya mong pagtanggol ang sarili mo sa kahit sinong mang-aapi sayo. Pero yung nangyari kanina, wala akong nagawa... dahil hindi ko alam ang kahinaan mo anna..." I held her face and make her look at me. "Gusto kong na maging tapat ka sa akin anna. sabihin mo ang lahat ng kahinaan mo sa akin para sa ganun ay mapagtanggol kita." I wiped her tears with my thumb. nakatingin lang siya sa akin.

"Anna...wala akong pakealam kung hindi ka marunong magbasa o ano paman. Ang mahalaga sa akin ay ikaw. Kung ano ang nararamdaman mo... at kung ano ang nararamdaman ko para sayo."

napakalapit ng mukha niya sa akin kaya hindi ko mapigilang mapatingin sa naka awang na labi niya.

Damn this!

I leaned forward closing the space between us. At halos magtambling ang puso ko ng maramdaman ko ang labi niya sa labi. I held her close.

I really like her and think I'm starting to fall for her. And I want her to protect her from the insulting eyes of people. Wala akong pakealam sa sasabihin ng iba ang mahalaga sa akin ay si anna.

Gagalaw ko na sana ang labi ko ng wala akong nakuhang reaction sa kanya ng bigla siyang parang natauhan. Napatayo siya at dahil nga nasa kotse kami ay nauntog siya dahilan para bumagsak ulit siya sa akin.

"Ahhh!" I winced in pain as she hardly fall on my lap hitting my 'little buddy'.

"Shet! Bossing sorry!" Agad siyang umalis sa lap ko at halatang natataranta siya. "Tang'na! Hindi ko sinasadaya. saan masakit?"

Napatingin siya sa 'ano' ko na hawak hawak ko dahil sa sakit. Dahilan siguro ng pagpapanic niya ay tinanggal niya ang kamay ko sa 'ano' ko at hinimas niya ang parteng iyon.

Fvck!

"Bossing sorry talaga!" sabi niya habang hinihimas ang alaga ko.

Hindi napigilan ng katawan ko mag-react. "Anna s-stop. sh!t" I said almost moaning.

Mukhang naramdaman ata ni anna ang pagkabuhay ng 'alaga' ko at ngayon lang nag-register sa isip niya kung ano ang ginawa niya sa akin. Her eyes widened. at Agad niyang tinanggal ang kamay niya sa baba ko.

"AHHHHHH!" Sigaw niya at nilayo ang kamay niya sa sarili na parang diring diri. "Nahawakan ko! nahawakan ko! waaah!"

Di ko mapigilang matawa sa mukha niya na pulang pula. Agad na pinalo niya ako sa braso ng makitang tatawa tawa ako.

"G*go ka! Bakit pinahawak mo! Waah!" Pinunas pa talaga niya ang kamay niya sa damit ko.

"Hey." Natatawang hinuli ko ang kamay niya. "Ikaw na ngang nanghahawak diyan ikaw pa ang galit... ayan tuloy may nagalit."

"P*tang ina mo! g*go ka! Kasalan mo to!"

Natawa ako lalo. Dapat nagagalit na ako sa kanya sa pagmumura niya sa akin. But I don't know... I just find our situation funny and cute at the same time.

"Tinatawanan mo pa akong g*go ka? Nakakainis. Ang kamay ko. huhuhu."

Hinuli ko ang kamay niya at hinalikan iyon. Napanganga naman siya sa ginawa ko at lalong namula ang mukha niya at ilong. I pinched her nose.

"Next time kasi wag basta hawak ng hawak... pero infairness nawala yung sakit." I teased her.

"Ulul!" inismaran niya ako bako bumaling sa bintana para itago ang namumulang mukha. "Mag maneho ka na ngalang diyan." utos niya ng hindi ako nililingon.

"Yes boss!"

***

A/N: short chapter only. Wait for my next UD! Announce ko sa wall ko kung kailan ang next UD. :)

V and C juseyo!

~~~ZeeDee