Dik

187 11 7
                                    

De koude wind strijkt langs mijn wangen.

Zo snel als ik kan trap ik vooruit.
De auto's rijden langs mij en de mensen in de auto's kijken mij vragend aan waarom ik niet op school ben.
Het kan me niet eens schelen.
Ik spring van mijn fiets af.
Ik steek de sleutel in het gat en trap de deur open.

''Hoii! Ik ben thuis! Ik voel me niet lekker.'' Roep ik.

Niets.

''Hallo?!''

Weer niets.

Ik haal mijn schouders op en sleur mijn rugzak door de kamer die terecht komt in de hoek.

Ik val neer op de bank.

Ik pak de afstandsbedienig en zet de tv aan.

Ik zap wat rond.

Er is niets leuks op tv.

Ik loop naar de koelkast.

Ik zucht en trek de deur open.

Niets lekkers.

Ik loop naar de gang.

Ik trek de deur open en loop de trap af.

De kelder ruikt muf.

Ik zie chocola liggen en pak het.

Snel ren ik de trap weer op en plof weer op de bank.

Ik scheur het zilver papiertje van de chocola er voorzichtig af.

Ik breek een stuk af.

Ik wil de chocola in mijn mond stoppen maar bedenk me ineens, 'Zouden ze op school mij niet aardig vinden omdat ik... dik ben?'

Ik kijk naar de chocola in mijn hand.

De vingers er om heen geklampt zijn koud, bijna blauw.

'I don't care.' en prop de chocola in mijn mond.

Ik kauw snel.

'Maybe I actually care..'

Ik ga langzamer kauwen.

De chocola lijkt ineens minder lekker.

Ik leg de chocola in mijn hand op zij en stop het papiertje terug.

Ik slik de chocola door.

Daar gaat het mijn buik in, word het als vet opgeslagen, word ik nog dikker, vind iedereen mij nog stommer.

Ik sta op en ga voor de spiegel staan.

Ik vind mezelf eigenlijk niet eens zo dik.

Maar.. de anderen wel.

Ik denk aan de meisjes op mijn school.

Allemaal skelletten, zei ik altijd.

Maar misschien is dat wel gewoon 'normaal'.

Ik voel me meteen slecht van die chocola.

Ik loop naar boven en bedenk me dan dat ik best wel die trap een paar keer op en af moet rennen.

Voor de mensen op school, in mijn achterhoofd.

Na twee rondjes sta ik al kapot boven aan de trap.

'Hoeveel weeg ik eigenlijk?'

Ik loop naar de badkamer en trek de weegschaal onder de kast vandaan.

Er ligt een stoflaagje over, want niemand in huis maakt hun wat uit wat ze wegen.

Ik ineens wel.

Ik ben wel benieuwd.

Ik ga op de weegschaal staan.

'Hoe werkt zo'n ding?'

Er zit een knopje op en ik druk erop.

Het beeld gaat aan en er staat 0.

Ik ga er weer op staan en er staat 59.

59 kilo? 

Is dat normaal?

Ben ik dan dik?

Ik schop de weegschaal weer onder de kast.

Ik loop mijn kamer binnen en druk mijn laptop aan.

Het scherm ligt op en er komt te staan: 'Hallo October!'

'Nou maak daar maar van lelijk dik depressieve kip.'

Ik schrik van mijn eigen gedachten.

Ik ga zitten en ga naar google.

'Normaal gewicht meisjes 17 jaar' zoek ik op.

Er verschijnen een heleboel sites.

Ik klik op de eerste.

Het scherm word wit en blijft wit.

Er verschrijnt een waarschuwing.

'WAARSCHUWING:

Je staat op het punt een zogenaamde 'pro-ana' site te bezoeken.

'pro-ana' staat voor 'pro anorexia nervosa'.

Als U hiermee problemen heeft klik dan op deze link: www.anxuiswjuwquw.google.aljdde/akakakldwi/eieiie' (GEEN ECHTE LINK xx Veerle) 'Pffffffft alsof ik ooit anorexia zou krijgen' denk ik. Ik lees verder.  

Dit soort sites geven een verkeerd beeld aan afvallen.

Klik hier op als U tóch door wilt gaan: KLIK HIER.'

Ik schrik ervan, maar druk toch door.

'Hallo iedereen!

Ik heb deze site gemaakt zo dat iedereen elkaar tips kan geven!

Veel plezier en succes met afvallen!'

Afvallen?! Dat wil ik ook al weer niet.. nou ja misschien een paar kilootjes.

Er staat een artikeltje over het ideale gewicht voor jou leeftijd.

Ik zoek mijn leeftijd, 17.

45 kilo?!?!

Sirieus?!

Dan heb ik dus overgewicht!!

Ik ga voor de spiegel staan en knijp in mijn buik.

Misschien moet ik iets minder gaan snoepen..

Of zelfs gewoon minder eten.

En sporten.

Ik weet het nog niet.

Ik weet het echt niet meer.

Ik ga liggen op bed en val in slaap..

Judged |ON HOLD :(|Where stories live. Discover now