Judged |ON HOLD :(|

Kluisjes

Ik ben onderweg naar mijn kluisje en pak snel mijn pasje.

Een groepje jongens en meisjes staan bij de deur.

Onhandig probeer ik tussen hun door te gaan en probeer te glimlachen zo dat ze het niet al te erg vinden.

Ik loop verder.

Ik voel hun ogen in mijn rug prikken.

Een geroezemoes stijgt op.

'Als het maar niet over mij gaat' denk ik.

Ik rits mijn jas open en loop naar een apparaatje om mijn pasje te scannen.

Snel doe ik mijn kluisje open.

'Ik moet hier zo snel mogelijk weg..'

Ik doe mijn kluisje weer dicht en pak mijn rugzak op om weg te lopen maar..

''Hey jij'' roept 1 van de jongens.

'nee nee nee nee nee neeee shit' denk ik.

''Mooie rugzak zeg!'' Hij wijst naar mijn Winnie the Pooh rugzak en lacht.

Ik schaam me kapot.

Mijn rugzak is kapot, dus moet ik nu deze even gebruiken.

''Awww wat gemeen. Ga maar naar je mammie om te huilen'' zegt een meisje.

Ze heeft een gescheurde panty, een korte broek en een croptop met stukken er uit geknipt aan.

Haar rode pumps steken vel af tegen de grijze vloer van beton.

Wat een slet.

Ze pakt een van de jongens bij de nek en valt in zijn armen.

Ze beginnen te zoenen, jakkes.

O god. Ze kijkt weer op naar mij.

''Waar sta jij nou naar te kijken. Rot op naar je eigen vrienden!''

'Ik heb niet eens vrienden.' bedenk ik me.

Dit is echt niet leuk. Ik wil weg!

Ik draai me om en ren weg. 

Ik weet niet waar naartoe. Gewoon ergens.

Shit. Er is niet eens een andere deur.

Dit is vernederend. Ze weten dat er geen andere deur is.

De bel gaat.

'Neeeeee ookal te laat.'

Ik hoor voetstappen dichter bij komen.

Mijn hart gaat sneller kloppen en ik word helemaal gek.

'Wie is dat? Wat gaat hij of zij doen? HELP!'

''Bram.''

De voetstappen houden op.

''Wat?''

''Laat die smurf gewoon.''

''Jezus, en waarom dan?''

Ik hoor een meisje zuchten.

''Oké oké''

Ik laat een diepe zucht.

Ik hoor iemand grinniken en ik hoor allemaal voetstappen steeds zachter worden.

Als ik zeker weet dat ze weg zijn, kom ik achter de kluisjes vandaan.

Pffft dat was op 't nippertje.

Ik ben er helemaal klaar mee.

Met school, met mensen, toetsen, leraren, ruzie, alles.

Ik pak mijn fiets uit het rek.

Ik doe wel alsof ik ziek ben of zo.

Ik duw de poort open en zet mijn voeten op de pedalen om er van door te gaan.

Met volle kracht trap ik vooruit.