KİŞİSEL ASİSTANIM

Bölüm 21

Yeni bölüm geldi bebekler. Umarım beğenirsiniz. Yorum atmayı ve yıldıza basmayı unutmayın. Seviliyorsunuz.

Kapımın tıklanmasıyla düşünmeyi bırakıp kendime geldim.
"Esin Hanım benim Kübra. Kızlar çıktı. Eğer isterseniz çıkabilirsiniz."

Kapıyı yavaşça açtığımda Kübra telaşlı gözlerle bana bakıyordu.
"Teşekkür ederim. Sen nereden bildin? Yani içerdekinin ben olduğumu?"
"Şey siz Barlas Bey'in odasından biraz durgun çıkınca ben de size iyi misiniz demek için takip ettim. Lavaboya girdiğinizi görünce geri döndüm. Ama siz bir süre gelmeyince merak edip geri geldim. Kızların  konuşmasına ufaktan şahit olunca da size yardımcı olmak istedim."
Gülümsemeye çalıştım.
"Teşekkür ederim. Lütfen siz diye hitap etme. Esin demen yeterli."
"Nasıl istersen."

Birlikte yukarı çıktığımızda sabah Burak'ın aradığında dedikleri aklıma geldi bahsettiği şey babam olmayabilirdi.
"Kübra benim gitmem gerek. Senden bir ricam olucak. Barlas beni sorarsa ne olduğunu söyleme olur mu?"
"Peki neden gittiğini sorarsa?"
"Bilmediğini söyle."
"Olur."
"Numaramı vereyim. Beni çaldır ben de seni kaydedeyim. Eğer bir şey olursa beni ara olur mu? Ha bir de Barlas'ın programı ve detaylı bilgiler odamdaki siyah defterin içinde yazıyor. Yine de bir şey lazım olursa muhakkak ara."
"Sağ ol."

Numaramı verip hızlıca odamdan çantamı alıp çıktığımda güvenliğe taksi çağırmasını söylemiştim.

Taksiye binmeden önce Burak'ı aradım. Telefon elinde olmalıydı ki ikinci çalışta açtı.
"Efendim?"
"Burak müsait misin?"
"Öğrendin mi? Neredesin? Seni almamı ister misin?"
"Gerek yok ama eğer müsaitsen yanına gelebilir miyim? Ne olduğunu anlatman gerek."
"Şirketteyim. Buraya gelsen olur mu?"
"Olur."

Adresi verip kapattığında çok beklemeden taksi gelmişti. Ben yoldayken Barlas aramış olsa da açmayıp telefonu sessize aldım. Önce ne olduğunu öğrenmeliydim.

Burak'ın söylediği adrese geldiğimde büyük bir şirketin önündeydim. İçeri girdiğimde birkaç kişi baksa da çok sürmeden işlerine odaklanmışlardı.

Burak'ın kapısının önüne geldiğimde kapıdaki kadın beklememi söyleyip içeri girdi.

Çok geçmeden Burak ile birlikte çıktıklarında kadın geri yerine oturdu. Burak ise bana gelmemi işaret edip içeri geri girdi.

Odası Barlas'ınkine oldukça benziyordu. Sadece burası daha açık renklerle dizayn edilmişti.
"Otursana."

Benim oturmamı bekleyip o da oturdu.
"İyi misin?"
Burak'dan beklenilmeyecek derecede sakindi.
"Hiçbir şey anlamıyorum. Sabah beni aradığında neden bahsediyordun Burak?"
Oldukça mahçup duruyordu.

"Esin önce bir kahve söylememi ister misin?"
"Hiçbir şey istemiyorum. Ne olduğunu anlatır mısın artık?"
"Ne biliyorsun?"
"Sadece Ala ile Barlas'ın dün görüştüklerini biliyorum. Neden olduğunu ve ne olduğunu bilmiyorum. Artık anlatır mısın?"
"Dün gece barışmışlar."
Hızlıca söylediğinde kanım donmuştu. Bir süre tepki vermemiş olmalıyım ki bana seslenmeye başlamıştı.

Kendime geldiğimde dibimdeydi.
"Ne demek barışmışlar Burak? Düzgünce anlatır mısın?"

Geri yerine geçip oturduğunda gözlerinde acı vardı. Ne kadar reddetse de hâlâ Ala'yı seviyor olmalıydı.