KİŞİSEL ASİSTANIM

Bölüm 19

Bu bölüme bazılarınıza teşekkür ederek başlamak istiyorum. Aranız da vote sınırını geçmek için birden fazla hesaptan oy veren baldan tatlı okurlar var. Bir de bana kapak tasarlayan minnoş kalpli okurlarımız var. Hepinize çok teşekkür ediyorum. Oy ve yorum atan ellerinize sağlık.

Bölümü beğenmeniz dileğiyle. Yorumlarınızı bekliyorum.

"Neden bahsediyorsunuz?"
"Kızım saf ayaklarına yatma. Sen değil misin hepimize ikinizin birlikte fotoğraflarını yollayan? Valla ben takdir ettim ama. Adamı kafaladığın yetmedi. Bir de herkese duyurup şov yaptın."
Neden bahsettiğine emin olamasam da sinirlenmiştim.
"Senin ne haddine bizim ilişkimiz ile ilgili konuşmak? Ayrıca ne fotoğrafından bahsediyorsun? Kimseye fotoğraf falan attığım yok benim."
Kız tam cevap verecekken yanındaki arkadaşı kızı resmen sürükleyerek yanımdan götürdü.

Çay ocağında tek kaldığımda kimin yaptığı hakkında ufak bir tahminim vardı. Madem şıllık kendince oyun oynamış sonuç bekliyordu oyununa karşılık verecektim.

Kendimi toparlanmak için tuvalete attığımda arkamdan birileri girmişti. Dinlemeye niyetim yoktu ama benim ile ilgili konuşuyorlardı.
"Gördün mü kızı? Daha geleli ne kadar oldu? Kapmış hemen adamı."
"Burcu'nun kaç senede uğraştığını üç günde yaptı. Valla helal olsun."
"Sence fotoğrafları kim yaydı?"
"Bilmiyorum ama kim yaptıysa tebrik ederim. Daha burada durmayı gururu kaldırabilecek mi bakalım?"
"Valla ben olsam kendim çıkar giderdim. Yani bence Barlas Bey kızı kullanmak için işe aldı. Yakında kapıya koyar. Hele de şirkete yayıldığını duyarsa kesin kovar."
"Hem Ala Hanım varken asistanına noluyormuş?"
Barlas'ın beni kovmayacağına emindim. Ama bir konuda haklılardı. O da burada kalmaya ne kadar devam edebileceğimdi?

Kendimi toparlayıp dışarı çıktım. Ellerimi yıkarken onlara bakmıyordum ama beni izlediklerine emindim.

Ellerimi kurutup onlara döndüm.
"Barlas Bey beni kovar mı bilemeyeceğim ama siz yine de nerede ne konuştuğunuza dikkat edin."
Sesim biraz kısıp tehditvari bir şekilde konuşmaya devam ettim.
"Bakarsınız bu konuşmalardan Barlas Bey'in de haberi olur. O zaman kimi kapıya koyar siz aranızda tartışmaya devam edin."
Son olarak Burcu şıllığına attığım sırıtmalarımdan birini de onlara atıp ikisini de arkamda şok olmuş bir şekilde bırakarak çıktım.

Tabiki Barlas'a bir şey belli etmeyi düşünmüyordum ama madem olaylar böyle gelişmişti, madem ilişkimizi saklamıyorduk o zaman birilerinin gözüne sokmanın zararı olmazdı.

Çay ocağına geri dönüp tekrar kahve hazırladım. Bu sefer kimseyle karşılaşmamıştım ki bu iyi haberdi. En azından odamda toparlanana kadar kimseye karşılık verecek halim kalmamıştı.

Kahveyi alıp Barlas'ın kapısına geldiğimde Burcu'ya gülümseyip odaya girdim. Şaşırdığına emindim. Ama daha şaşırtmaya yeni başlamıştık. Beklesindi daha.

Kahvesini masaya bıraktığımda bana dönmüştü. Kaşlarını çatıp bir süre beni süzdü.
"Güzelim iyi misin?"
Lavaboda kontrol ettiğimde gayet normal görünüyordum. Öğrenmiş olabilir miydi?
"Neden kötü olayım ki?"
"Esin ne olduğunu anlatacak mısın?"
Anlatmayacaktım. Ama cevap vermezsem de asla bırakmazdı.
"Asuman teyzeden bahsetmiştim ya hatırlıyor musun?"
"Hani şu oğlu olan senin çok sevdiğin?"
İmalı konuşsa da umursamayıp devam ettim.
"Hıhı o. Biraz hastalanmışta ona moralim bozuldu ama iyiyim."
"Önemli bir şeyi var mıymış? Ziyarete gitmek ister misin?"
Gülümsedim. Düşünceli adamım benim.
"Yok yok. Önemli bir şey değil."

Ayağa kalkıp yanıma geldi. Beni kendine çekip alnımı öptüğünde beline sarılıp gözümü kapadım. Alabildiğimce güç aldım. Birazdan ihtiyacım olacaktı.