Beware Of The Brothers [Novel Çeviri]

Ağlamıyorum!

"Kardeş Cabel!"

Cabel sonunda geri döndü.

Konağa yeni giren onu selamladık.

"Sen buradasın. Bir süre Schuman'da kalacağını sanıyordum."

"Merhaba teyze."

Onu aylardır ilk kez gördük.

Eugene'in dediği gibi, Schuman'da yoğun bakım altında görünüyordu.

Gördüğüm kadarıyla uzun süre yatakta yattıktan sonra kilo veriyordu ve yüzünün soluk olduğunu fark ettim.

"Abi."

Bunca zamandır başkalarıyla hiç konuşmayan Erich, onunla konuşan ilk kişiydi.

Ama Cabel sessizce Erich'e baktı ve hızla gözlerinden kaçtı.

Huh?

Ancak o zaman tuhaflığı hissettim.

Gelin ve düşünün, enerjisini her zamanki gibi hissetmedim.

Cabel bir an nahoş bir hisle dolaştı.

Bayan Leonard ona baktığında üzgün görünüyordu.

"Eugene burada değil. Küçük kardeşi döneli uzun zaman oldu, ama sizi sıcak karşılamadı. Cabel, çok üzülme. Eugene seni görmek istemediği için değil."

Cabel o anda dudaklarını ızırdı.

İçimi çektim ve yanımda duran Bayan Leonard'a baktım.

Sözlerini duymak çok can sıkıcıydı.

Nasıl böyle konuştu?

Eugene, Cabel ile bilerek buluşmak istemiyormuş gibi söyledi.

"Tabii ki değil. Senin dönüşünü en çok bekleyen Kardeş Eugene."

Gözlerim masumca açık bir şekilde, sözlerinde herhangi bir tuhaflık hissetmiyormuşum gibi dedim.

"Eugene’nin ağabeyinin bugünlerde ne kadar meşgul olduğunu biliyor musun? Zaten bir yetişkin olan teyze onu en iyi tanıyor olmalı. Ama Cabel geleceğini söylediğinden beri, kardeş Eugene tüm acil işleri erteledi ve eve daha erken dönecek."

Düşüncesizmiş gibi davranmak ve söylemek istediklerimi söylemek benim becerimdi.

"Hatırlıyorum, kardeş Eugene sana bu sabahtan önce söylememiş miydi? Oh, teyze, unutmuş olmalısın?"

Hafızasında bir sorun varmış gibi ekledim.

Sonra gözlerini keskin bir şekilde bana çevirdi.

[Teyze, benden hoşlanmıyorsun, değil mi? Öyleyse neden böyle konuşuyorsun? Bu kardeşlere karşı mücadele ediyor gibisin.]

"Cabel, uzun bir yolculuktan sonra yorgun olmalısın."

Oh, beni görmezden geliyor.

"Odana git ve biraz dinlen."

Bayan Leonard, Cabel ile usulca konuştu ve sonra elinde Erich ile arkasına döndü.

"Teyze, kardeşimle olmak istiyorum ..."

"Hayır, hala hasta ve dinlenmeye ihtiyacı var. Erich, sen iyi bir çocuksun, bu yüzden hasta kardeşin için işleri zorlaştırmak istemezsin, değil mi?"

Cabel ile birlikte olma arzusunu dile getiren Erich, hemen sustu.

Sırtlarına bakan yüzüm o kadar sertti ki kaldıramadım.