SEHUN BİASLILARA ÖZEL

...... :)))

   Öncelikle eğer sizleri hayal kırıklığına uğrattıysam özür dilerim :) Başından beri aklımdaki son, kötü bitirmekti fakat bunun nasıl olacağını hiç düşünmemiştim. İçinizde böyle hikayeler yazanlar varsa bilir; yazmaya başlayınca olaylar kendiliğinden gelişiyor. Aslında benim yaptığım çok bir şey yoktu.

 Ben bu hikayeye başlarken sevileceğini, beğenileceğini gerçekten hiç düşünmemiştim ki sizde ilk bölümlerdeki anlatış tarzımdan olsun, ficin adının olmaması ve kapağının gelişi güzel yapımından fark etmişsinizdir özensiz davrandığımın :) Hikaye ilgi görünce de bu şekilde başladığımdan bozmak istemediğim için değiştirmedim :)

  Ben takip eden, oy veren, yorumlarını esirgemeyen, kısacası okuyan herkese çok teşekkür ediyorum. Çoğu zaman sizlerden gelen güzel reaksiyonlar sonucunda gaza gelip, yazmaya devam ettim. Bu benim ilk hikayem olduğu için yorumlarınız, beğenileriniz, iyi veya kötü her türlü eleştiriniz benim için çok önemliydi. Hepinize, teşekkürler… :)

  
 Wattpad de yazmam için bana destek olan, beni gaza getiren güzel yorumlarını benden esirgemeyen, “yeni bölüm ne zaman yazıcaksın?” sorusuyla bile beni mutlu eden ve ben bu fici whatsappta ilk yazmaya başladığımda gecenin o saatinde Fatma’nın isyanları yüzünden gülme krizine giren ayrıca kendisiyle her gün 2 saate yakın gittiğimiz okul yolunda konuşurken birden finali nasıl yapmam gerektiğini bulup,  ama asla spoiler vermediğim canım arkadaşım hem de yol arkadaşım Çağla; teşekkürler… :)

 Beni her zaman destekleyen, kötü ve sıkıcı bir bölüm yazsam bile daima beğenen, yeni    bölüm yayımladığımda daha açmadan “zaten güzel yazmışsındır” deyip, ben ne yaparsam yapayım “sen en iyisisin” diye her konuda yanımda olan ve beni en çok gaza getirenlerden biri olan sevgili ruh ikizim, canım Yağmur’um; teşekkürler… :)

 Twitterda durmadan bana yeni bölüm baskısı yapan, üzerimde psikolojik baskı uygulayan, zaman zaman ficle ilgili bana ilginç (!) öneriler sunan, birisi fic önerin dediğinde, benim ficimi tavsiye eden, spoiler isteyipte cevap alamayan canım arkadaşım Ece; teşekkürler… :)

 Tekrardan eğer sizleri hayal kırıklığına uğrattıysam özür dilerim, birçoğunuz biliyorum ki mutlu son bekliyordu ama her zaman kötü sonların etkisine daha çok inanmışımdır. Bu benim ilk hikayem olduğundan dolayı da okuyanlarda etki bıraksın, okurken o anı hissedip, yaşasınlar istedim. Umarım başarabilmişimdir, içinizde hissettirebilmişimdir. Olayları, gözünüzde canlandırabilmişimdir…

  Bir kez daha son bölüme kadar takibi bırakmayıp, zaman zaman yazdığım sıkıcı bölümlere rağmen sabırla okumaya devam eden sevgili okuyucularım; teşekkür ederim… Belki bir gün tekrar başka bir hikaye de buluşuruz, ya da her şey burada son bulur. Çünkü başka bir hikaye yazma konusunda emin değilim. Bu yüzden bunu bir veda konuşması havasında yapmak istedim, eğer tekrar karşılaşma şansımız olmaz ise kendinize iyi bakın… :)