Luminous Beauty

053

CHAPTER 53: PLANS

Caden Constello

Galit akong nakatingin sa kan'ya habang prinoproseso ang sinabi. Maging si Autumn ay hindi makapaniwala, nagtataka, nagtatanong at nagugulat.

Matagal ko siyang tinitigan at kinuyom ang nanginginig na kamao. I bit my lower lip and stared at him.

"Don't do that. D-Don't." nahihirapang paki-usap ko.

"When you deliver a fetus, you'll get a death certificate, but not a birth certificate." aniya habang nakatingin nang mariin kay Casianna.

Parang may kumirot sa dibdib ko at nahirapan akong huminga. I looked away, trying to stop myself from crying. Casianna’s eyes shined with tears, too. I knew she was on the verge of crying.

"Why..." hindi ko maituloy.

I let out a heavy sigh and looked away, holding on the wall to support my weight. Nakatulala ako ngayon, iniisip ang lahat. Binagsak ko ang sarili ko at naupo sa kama nang nagsimulang manlambot ang tuhod ko.

Sinandal ko ang dalawang siko sa binti at napatakip na lamang sa mukha.

"How can you.." naluluhang saad ko. "How can you say that, so easily? Damn.."

Naging mabigat ang paghinga ko habang nakayuko, nakatingin sa sahig, at pilit pinapagaan ang loob.

I bit my lower lip, almost tasting the tears coming from my eyes.

"That's our baby! Don't you ever do that, please..."

Kinuyom ko ang kamao ko habang matalim na tinitignan ang sahig.  She smiled so bitterly at me.

"Hindi pa ba sapat na anak mo 'yan para h'wag mong gawin 'yon?" saad ko nang nagtaas ng tingin.

Napatigil lang ako nang maramdaman ang kaunting sakit sa tagiliran. Agad akong napahawak doon at napaigik.

Agad na napatingin sa akin ang dalawa. Sinenyasan naman kaagad ni Casianna si Autumn.

Agad na siyang nangalikot nang kung ano-ano. At dahil daplis lang ito ay hindi rin nagtagal at natapos ang paglalapat sa sugat.

Nagsalita naman si Autumn habang nag-aayos ng mga gamit. "You choose. Either you have the baby and wear the smile on the inside and outside." seryosong saad niya saka huminto. "Or you don't have the baby, and you keep that ache in you forever." doon niya kami nilingon sala tinalikuran.

Kunot-noo ko siyang tinitigan. Ang galit at inis ay biglang napalitan nang hindi maipaliwanag na emos'yon.

Alam kong nasasabi niya lang iyan dahil sa galit, pero alam kong hindi siya magdesesisyon nang gan’on gan’on lang.

"You're pregnant," muling sabi ko habang nakangiti.

Wala talaga akong intens'yon na galitin o inisin man siya. Nasasayahan ako kapag binabanggitin ko ang dalawang salitang 'yon. Parang pinipisil ang puso ko.

Agad na bumalik ang inis sa mukha niya. "You're annoying!"

Natigilan ako at napatitig sa kan'ya. "I'm sorry." malungkot kong saad saka nag-iwas ng tingin.

"Caden," tawag niya pero hindi ko pa rin siya nililingon. "I didn't mean to say that." nakangusong saad niya saka hinawakan ang kamay ko.

Hindi ko ito pinansin. Muli kong inihain ang mga niluto ko sa harap niya. Kumuha naman ako ng apple at grapes sa ref at saka hinugasan iyon.

Kumuha ako ng platito saka hiniwa ang mansanas. Nilagay ko nang maayos ang grapes at hiniwang mansanas sa platito.

"Go ahead and finish your food," utos ko saka tinalikuran siya.