044

199 18 14
                                    

CHAPTER 44: THE CHOSEN

Sera Madrigal

I saw tears from his eyes pagkatapos kong sabihin 'yon.

"Do you love me?" seryosong tanong niya.

"Of course. I love you—"

Bago ko pa man maituloy ang sinasabi ko ay naramdaman ko na lang ang mabilis na paghapit nito sa akin.

Narealize ko na lang na sobrang lapit na nang mukha nito sa akin gan'on na rin ang mga labi namin!!!

I was stunned matapos nitong gawin 'yon!

What the fuck is this!

Para akong kinuryente bagaman hindi na ito ang una naming paghahalikan!

He's looking at me, intently. "I love you even more, love." he said with a smile.

Our lips met again. But this time, he kissed me sweetly.

Death defying!

I closed my eyes and trying to move my lips. He chuckled.

Gosh!

I wrapped my arms around his nape. Agad naman nitong hinigpitan ang pagkakayakap sa bewang ko.

*KRINGG!~ *KRINGG!~

Agad na bumitaw si Caden sa pagkakayakap nito sa akin.

Kinuha nito ang telepono sa bulsa nito at nakita ko sa screen ang pangalan ni Cali.

Tumingin ito sa akin at tumango na lamang ako saka tumungo.

Nasasaktan ako.

Nalulungkot akong malaman na may komunikas'yon pa rin sila sa isa't isa.

Sinulyapan ko ang mga paa nitong lumalayo sa direks'yon ko.

Even though he's with me, he seems so far away.

Napabuntong hininga ako sa naisip at sinulyapan na lang ang relo ko.

11:45 P.M.

Mag-aalas dose na pala.

Tinignan ko s'ya at hindi ito kakikitaan ng kahit anong emos'yon sa mukha bagamat gan'on ay kabaligtaran niyon ang sinasabi ng kan'yang mga mata.

Lumipas pa ang ilang minuto saka ito lumapit muli sa akin.

"Anong sabi?" pilit ang ngiting tanong ko.

"She greeted me a happy birthday." nakangiting saad niya ngunit batid kong hindi lang iyon ang pinag-usapan nila.

"Ilang minuto na lang ay kaarawan mo na." sambit ko saka tumingin sa kalangitan.

"Tama ka. Hahaha! At ang first weeksary natin!" nakangiting aniya. "But I want to ask you something."

Nabaling ang tingin ko sa kan'ya. "What is it?"

"Did any of those assholes mess with you?" seryosong tanong nito sa akin.

"No. You've marked your territory so hard, they're scared to even say 'hello'." nakangising sambit ko saka natawa.

"Tss."

Sinulyapan kong muli ang relo ko.

11:59 P.M.

Itinaas ko ang paningin ko sa kan'ya at ngumiti.

10. 9. 8. 7. 6. 5. 4. 3. 2. 1.

12:00 P.M.

Nagulat pa ako nang biglang umilaw ang kalangitan.

Luminous Beautyحيث تعيش القصص. اكتشف الآن