Monte Kristo Kontu

2

"Yanılıyorsunuz Fernand, bu bir yasa değil bir âdet, hepsi bu; ve inanın bana, kendiniz için bu âdetten yardım ummayın. Siz askere yazıldınız Fernand; size verilen özgürlük sadece basit bir hoşgörü; her an askerlik için çağrılabilirsiniz. Asker olunca da beni ne yapacaksınız? Şunu demek istiyorum, varı yoğu, babasından annesine, annesinden de kendisine kalmış, her yerinden aşınmış birtakım ağlar sarkan neredeyse yıkıntı halinde bir kulübe olan öksüz, kederli, beş parasız zavallı bir kızı ne yapacaksınız? Düşünün Fernand, annem öldüğünden bu yana, bir yıldır, hemen hemen insanların sadakasıyla yaşıyorum. Kimi zaman durumu, size sanki bir yararım varmış gibi gösteriyorsunuz ve bunu elinizdeki şeftaliyi benimle paylaşmanızı haklı göstermek için yapıyorsunuz; ve ben kabul ediyorum Fernand, çünkü siz babamın erkek kardeşlerinden birinin oğlusunuz ve biz birlikte büyüdük, üstelik hepsinden daha önemlisi eğer ben sizi geri çevirseydim bu sizi çok üzerdi. Ama şu balığı satıp ondan kazanacağım parayla iplik yapmak için kenevir almak, işte bunun bir sadaka olduğunu hissediyorum Femand."

"Bunun hiç önemi yok Mercedes, ne denli fakir ve yalnız olursanız olun bana Marsilya'nın en kibirli armatörünün ya da en zengin bankacısının kızından daha uygunsunuz! Bizim gibilere ne gerekir? Dürüst bir kadın, iyi bir ev kadını. Bu iki konuda sizden daha iyi birini nerede bulabilirim?"

"Fernand," diye yanıtladı Mercedes başını sallayarak, "kocasından başka bir erkeği sevince kadın dürüst bir kadın olarak kalamaz ve kötü bir ev kadını olur. Dostluğumla yetininiz, çünkü size yineliyorum, size söz verebileceğim sadece bu, ancak yapabileceğim şeyler için söz verebilirim."

"Evet, anlıyorum," dedi Femand; "yoksulluğunuza sabırla katlanıyorsunuz, ama benimkinden korkuyorsunuz. Pekala Mercedes, sizin tarafınızdan sevilirsem yeni bir yaşama başlayacağım, siz bana uğur getireceksiniz, zengin olacağım: balıkçılık işimi büyütebilirim, bir mağazaya işçi olarak girebilirim, tüccar bile olabilirim!"

"Bunların hiçbirini yapamazsınız Femand; siz askersiniz ve Katalanlar'da kalırsanız bu savaş çıkmadığı için olacaktır. Bu yüzden balıkçı olarak kalınız; gerçeği size en korkunç haliyle gösterecek düşler kurmayınız ve benim dostluğumla yetininiz, çünkü size bundan başka bir şey veremem."

"Pekala, haklısınız Mercedes, denizci olacağım; babalarımızın, küçümsediğiniz giysileri yerine parlak bir şapkam, çizgili bir gömleğim ve düğmelerinin üstü çapalı mavi bir ceketim olacak. Sizin hoşunuza gitmek için ancak böyle giyinmek gerekiyor değil mi?" "Ne demek istiyorsunuz?" diye sordu Mercedes ona tepeden bakarak, "ne demek istiyorsunuz? Sizi anlayamadım."

"Böyle giyinen bir başkasını beklediğiniz için bana karşı bu denli katı, bu denli acımasız olduğunuzu söylemek istiyorum Mercedes. Ama beklediğiniz kişi belki de vefasızdır, o değilse deniz onun yerine vefasız olabilir."

"Fernand," diye haykırdı Mercedes, "sizin iyi biri olduğunuzu sanıyordum, yanılmışım! Femand, siz Tanrının gazabım kendi kıskançlığının yardımına çağıran kötü kalpli birisiniz. Pekala, evet, hiçbir şey gizlemiyorum, sizin sözünü ettiğiniz kişiyi seviyorum ve bekliyorum, ama eğer gelmezse sizin ileri sürdüğünüz vefasızlığı suçlamak yerine beni severek öldüğünü söyleyeceğim."

Genç Katalan delikanlı öfkeli bir hareket yaptı.

"Sizi anlıyorum Fernand: sizi sevmeyişimin acısını ondan çıkaracaksınız; onun hançerine karşı Katalan bıçağınızı çekeceksiniz! Bunun size ne yararı olacak? Yenilirseniz dostluğumu yitireceksiniz, yenerseniz dostluğumun nefrete dönüştüğünü göreceksiniz, inanın bana, bir kadının sevdiği adamla kavga çıkarmaya çalışmak o kadının beğenisini kazanmak için kötü bir yoldur. Hayır Fernand, hiç kendinizi böyle kötü düşüncelere kaptırmayın. Karınız olamayacağıma göre beni dost ve kız kardeş olarak görmekle yetinin; zaten," diye ekledi gözleri şaşkın ve gözyaşlarıyla ıslanmış, "bekleyin, bekleyin Femand: biraz önce söylediğiniz gibi deniz kalleştir, o gideli şimdiden dört ay oldu; dört aydan bu yana birçok fırtına gördüm!"