My Last Wish (Inspired by Autumn Concerto)

Chapter 39

Noah's POV

"Anong ginagawa mo dito Steff?" Tanong ko sa kanya. Sigurado akong may dahilan kaya siya nagpunta dito. Alam kong hindi lang sa dahil gusto akong makita nang babaeng to.

"Surprise." ngumiti pa siya tapos tumingin kay Eli. Wag na wag niya lang mapahiya si Eli, ako mismo ang makakalaban niya. ~____~

"Aki. Tulungan mo muna ako dun sa loob." Tawag ni Eli kay Aki at pumasok na sila sa loob. Siguro alam na rin ni Eli na kailangan naming magusap ni Steff. Hinila ko siya palayo ng bahay. Bwisit tong babaeng to. Panira e. ~_____~

"Ano bang ginagawa mo dito?" Naiiritang tanong ko sa kanya.

"Noah naman. Ganyan na ba lagi ang reaksyon mo kapag nakikita ako? Hindi ba pwedeng maging masaya ka naman kahit minsan na nandito ako?" Tssss. ~______~

"Shut up Steff. Hindi mo ba alam na malaking gulo lang yung idudulot mo dito? What the eff?!" Nakakairita na talaga siya. Kahit galit na ako sa kanya, nakangiti pa rin siya. Ano ba. ~_______~"

"Noah. Chill. Your mom told me to check on you. Hindi ko naman alam na...." lumingon siya sa bahay nina Eli. Tsss. I know what she is trying to say. "Hindi ko alam na ganito pala yung maaabutan ko. I mean.. may anak na pala siya?" Arghh!! My mom! She never fail to surprise me like this!

"Subukan mong guluhin si Eli habang nandito ka, hinding hindi na kita mapapatawad."

"Noah, I'm here for you. Not for her. Kaya wag kang magalala. And one more thing, pinapasundo ka na ng mama mo." What the heck?! Ano na naman kayang pinaplano nito?!

"Whaaat?!" Mahihibang na ata ako sa mga nangyayari ngayon.

"She knew what you've done. Yung ginawa mong pagtulong sa SouthVille." I knew it. Nalaman na niya. Sa dami ba namang sources ng nanay ko. And maybe she also knew that Eli is here. "And she knew that Eli is here and you're living together..." oh kita niyo na. ~_______~

"Okay fine. Now tell me, gusto niyang umalis na ako dito? And then I'll do it. Besides, past is past Steff. Kung ano man yung namamagitan samin ni Eli dati, tapos na yun."

"Well that's good to hear."

Pero alam ko sa sarili ko na hindi pa tapos ang lahat. Nakaramdam ako nang lungkot na kailangan ko na agad umalis dito. Napalapit na rin sakin ang mga tao dito. Lalong lalo na si Aki. Aish. Bahala na. Pumasok na kami ng bahay at niyaya kaming kumain ni Eli. Alam kong awkward para sa kanya. Naaawa ako sa kanya. Si Steff pa naman yung umapi sa kanya nong nasa SE pa siya.

"Alam mo Noah, nakakapagod pala talagang bumyahe papunta dito no? To think na wala pa akong tulog." Tsss. Alama ko. Baka nagpunta rin ako dito. ~____~ Tumingin siya kay Eli na binabantayan si Aki. "Eli, why don't you join us here?" Ayan na naman. Umaatake na naman yung pagkamaldita niya.

"Ha? Hindi na."

"Come on, I insist." inalalayan ni Eli si Aki papunta ng kwarto niya saka sumalo samin. Alam niyo yung awkward? Ito yun eh.

"So Eli, kamusta ka na? Look. I know it's a little awkward for us to talk like this. Madami rin akong nagawa sayo dati. But I'm done with that and I like to apologize for that. Sana mapatawad mo ako. Well, I guess it's already been six years. Siguro naman nakalimutan na natin yun diba?" Tsss. Pakitang tao lang siguro yan. ~______~

"O--oo. O--okay lang yun. Wag mo nang isipin yun Steff." Pero nakikita ko sa mukha niya na awkward pa rin siya. Hays. Hindi na lang ako magsasalita!