SWEETHEART 1 --- [KathNiel] *Completed*

Chapter 7

A/N: I'm still waiting for your comments. ;)

________________________________

DANIEL

HER hands were stiff on his shoulders. Nararamdaman niya ang tensiyon na nagmumula sa mga kamay nito kahit makapal ang leather jacket niya.

Was she afraid of him?

Dapat lang, DJ! Gago ka! Ikaw ang dahilan kaya nalagay siya sa ganong sitwasyon kanina.

Again, guilt flooded through him. Siraulo talaga siya. Inaamin niya naman yon.

Naiinis sa sarili, hindi siya aware na binilisan niya pa ang takbo ng bike. Dahilan para humigpit ang kapit ng mga kamay sa balikat niya at mapadikit ang katawan ng backrider sa likod niya.

The impact of her body closed to him was enough para siya naman ang makaramdam ng tensiyon.

Damn!

_________________________________

KATHRYN

He was practically stranger. Bukod sa alam niyang dati itong tauhan sa hacienda nila Quen at star player ito ng Madrigal University, what else did she know about this guy?

"He saved you, Kath. Kung hindi siya dumating kanina ay baka kung ano nang nangyari sa yo."

Her inner voice spoke to her.

"But still, hindi mo parin siya kilala." Her mind said logically. "At basta ka na lang umangkas sa motorsiklo niya..."

She bite her lip in slight panic. Oo nga. She could have just said, "Thank you," hindi na kailangang pahatid pa siya dito sa kanila.

But she was not herself kanina. She was traumatized! Natural lang na hindi siya nakapagisip nang maayos.

"Still, hindi ka dapat basta sumama sa kanya."

Bulong na naman ng isip niya.

Idedepensa sana ulit niya ang sarili nang biglang bumilis ang takbo ng motor. Napahigpit ang kapit niya sa balikat ni DJ, sabay napasubsob siya sa likod nito.

Her new position felt a lot better. Kanina pa siya nangangawit sa puwesto niya sa pagiingat na mapadikit sa likod ni DJ.

"Shame on you, Kath... So ano? First name basis ka na sa kanya?" Yung makulit na namang boses ng isip niya.

Tssss... Manahimik ka nga!

"Do you feel better now?"

Namilog ang mga mata niya sa narini at automatic na inilayo ang katawan niya sa likod nito.

Shocks! Paano nito nalaman ang nararamdaman niya?!

"Nagtatanong lang siya, Kath..." Parang nakakalokong sagot naman ng isip niya. "Wag kang praning!"

Oh Em! Nababaliw na yata siya... Kinakausap niya na magisa ang sarili niya.

Umayos ka nga, Kath! Sagot!

____________________________________

DANIEL

FUNNY. Pero sa dinami-dami ng babaeng naiangkas niya sa big bike na iyon, ngayon lang siya nakaramdam nang ganon.

Eh ano bang nararamdaman mo DJ?

He felt nervous, yes... Pero bukod doon nai-excite din siya... At naa-awkward.

Ang labo!

*flashback*

"Bakit ka ba tanong nang tanong na bata ka? Hindi ko nga alam kung kailan babalik si Miss Kath dito. Basta ang alam ko lang eh kasabay siyang umuuwi ni Sir Quen tuwing bakasyon at kasabay din bumabalik sa Maynila pagkatapos ng bakasyon."

Alam niyang nakukulitan na si Manang Lenny sa kanya. Pero sige parin siya sa pagtatanong.

"Kaano-ano po ba siya nila Quen?"

"Inaanak ni Ma'am Amelia. Kinakapatid ni Sir Quen." Ibinaba ng mayordoma ang hawak na sandok sa mesa. Tinitikman kasi nito ang niluluto ng kusinera nang pumasok siya doon sa kusina kanina. "Ano bang nangyari d'yan sa noo mo? Napaano yan?" Parang noon lang napuna nito ang plaster niya sa noo.

"Wala po," sabi niya bago nagpaalam na dito.

Walang alam ang mayordoma tungkol sa Kathryn na iyon. Kahit ang tiyo Carding niya. Alangan namang si Quen ang tanungin niya. Kahit kailan ay hindi pa niya nakausap ang apo ng may ari ng hacienda.

Tsk! Naisahan siya ng Kathryn na iyon! Basta na lamang umuwi ng Maynila na hindi pa sila nakakapagtuos!

*End of Flashback*

"Do you feel better now?" Kailangan niyang magsalita para mawala ang sari-saring pakiramdam na gumugulo sa isip niya.

She pulled away from him. At kagaya kaninang bitiwan niya ang kamay nito... Hindi niya kayang ipaliwanag ang kahungkagan na naramdaman niya sa mga sandaling iyon.

"I am... thank you..." Her voice was calm when she answered.

Parang musika sa pandinig niya ang boses nito. It was soft and gentle.

Oh c'mon, DJ! That was cheezy!

Gusto niyang matawa sa sarili. Sinong hindi matatawa sa kanya? Biglang-bigla ay nagiging makata siya dahil sa babaeng ito!

"Where to, sweetheart? Saan kita ihahatid?"

Alright, forgive him. Hindi niya talaga mapigilan ang sarili na tawagin ito sa endearment na iyon.

"Hindi sweetheart ang pangalan ko. I'm Kathryn. You can call me 'Kath'."

His laughter echoed through the night air.

You're doomed, man... You're doomed!

____________________________________