The Accidental Groom [Completed] Self - Published

Chapter 31

Ace kept on walking, kasabay niya ang dalawang babae, who kept on chatting and giggling, but he wasn't listening, his mind was on the two person he knew was walking behind him.
      He imagined them walking while talking and laughing. Grrr, ang gigil niyang sabi sa sarili.
     Hindi na siya nakatiis at lumingon siya, at kumunot ang kanyang noo ng makita niya si Harry na paakyat at mag-isa lang ito. Huminto siya sa paglalakad at tumalikod siya.
     "Ace?" ang tanong sa kanya ng isang babae nang mapansin siyang huminto sa paglalakad.
     "You go ahead I'm waiting for my wife" ang sagot ni Ace.
     Napabuka naman ang bibig ng babaeng kasabay sa kanyang sinabi, wife? Hindi kasi akalain ng mga ito na may asawa na siya.
     He quickly scanned the people behind them, it was still dusky, pero naaninag na ang mga mukha ng tao na kasunod nila, dahil na rin sa  maliwanag ang langit dahil sa buwan. But it was foggy, kinuha niya ang kanyang phone at binuksan ang flashlight nito. He tried to light the way, at nang papalapit na si Harry sa kanya, nakita niya na gulat ito, at biglang napalingon sa kanilang likuran.
      "Where's Autumn?" ang kinakabahan niyang tanong kay Harry.
     "I left her when we reached the drop off, so you could be with her" ang sagot ni Harry sa kanya.
     Nanlaki ang mga mata ni Ace, Shit!Ang sabi ng isipan ni Ace, tiningnan pa niya ang mga mukha ng mga taong kasunod nila, pero wala sa mga taong kasunod nila paakyat si Autumn, nagmamadali siyang bumaba.
     "Hey do you need some help?!" ang malakas na tanong ni Harry sa kanya.
     "No!" ang tanging sagot niya, he didn't need some help from him, kung ito ang naging dahilan ng paglayo niya kay Autumn, gusto pa sana niya itong pagsabihan at balaan na iwasan si Autumn, pero wala na siyang panahon, ang importante ay makababa siya agad at makita si Autumn.
     It was dark at inilawan niya ang kanyang daan gamit ang phone. Sinundan niya ang trail, sigurado siyang susundan din iyun ni Autumn. Pwera na lang kung may nangyari rito habang naglalakad mag-isa at hindi na nila namalayan.
     "Shit! Shit! Shit!" ang sunud-sunod niyang sambit, ang lakas ng lagabog ng kanyang puso sa kanyang dibdib. At halos takbuhin na niya ang pababa ng bundok.

     Nakapahinga na rin si Autumn, bumalik na sa normal ang tibok ng kanyang puso at ang kanyang paghinga. This has beed her problem kahit noong maliit pa lang siya, madali siyang mapagod.
     Tumayo na siya para sumunod paakyat, pero napansin niya na dahil sa fog, ay mahirap makita ang daan. At dumagdag pa sa hirap niya ang kanyang salamin sa mata na nagkakahamog na rin. She has to removed her eyeglasses from her eyes para punasan ito.
     At habang paakyat ay nadarama na niya na mas lalo ng lumalamig at kumakapal ang hamog. She turned around, tama pa ba ang dinadaanan niya? Ang tanong niya sa sarili. Siguro naman, dahil sa dumiretso lang naman siya at hindi na lumiku-liko pa.
     She could see her breath dahil sa hamog, at nagbu blurred na naman ang kanyang salamin. Napabuntong-hininga na si Autumn, dahil sa bumabagal ang kanyang pag-akyat dahil kailangan niyang tumigil para punasan ang kanyang salamin.
     Pinalaki siya na hindi agad naiinis, o yung umiiyak na lang kapag na frustrate na. But at that moment she felt frustrated, at hindi iyun dahil sa pag-akyat niya, it's because she remembered Ace with those two girls.
    She felt so hurt, abala na siguro ito sa dalawang babae na iyun at hindi man lang siya napansin nito na wala na siya.
    Bumigat ang kanyang dibdib at kahit pa ayaw niya ay may namuong mga luha sa kanyang mga mata.
    "Ace" ang bulong niya. At tila isang panalangin agad itong sinagot, nang marinig niya ang kanyang pangalan na tinatawag.
     "Autumn!" ang malakas na tawag ni Ace, please be alright, ang sabi ng isipan ni Ace, hindi niya alam kung anong gagawin niya kapag may nangyari rito na masama. Ngayon lang niya nadama ang ganitong kaba sa dibdib.
     "Ace?" ang bulong ni Autumn, at tila hindi pa siya sigurado kung narinig nga niya ang pagtawag sa kanyang pangalan.
     "Autumn!"
     Biglang nagliwanag ang mukha ni Autumn, lalo na ng makita niya ang isang maliit na ilaw pababa sa kanyang direksyon.
    "Ace!" ang malakas niyang sagot, at unti-unti niyang naaaninag si Ace na nagmamadaling bumaba ng trail. And when he reached her, she was surprised, with Ace's reaction.
     "Autumn" ang sambit ni Ace na parang nabunutan ng tinik, at hindi na nga niya napigilan ang sarili, kinabig niya si Autumn papalapit sa kanya, at ikinulong niya ito sa kanyang mga bisig para yakapin ng mahigpit.
     "Ace" ang mahinang sabi ni Autumn habang nakasandig ang kanyang ulo sa dibdib ni Ace.
     Ace sighed with relief, and he smelled the top of her head and kissed it, he gently pushed her away from him, para makita ang mukha ni Autumn.
    "You scared me" ang alalang na sabi ni Ace kay Autumn na nakatingala sa kanya.
    "Akala ko galit ka sa akin" ang sagot ni Autumn.
     Ace shook his head but instead of answering her with words, he held her chin and tilted it upwards. Nagtama ang kanilang mga mata at napako iyun, at hindi na namalayan ni Ace na unti-unting bumababa ang kanyang ulo, papalapit kay Autumn, hanggang sa maramdaman na lang niya ang malambot n amga labi ni Autumn na nakalapat sa kanyang bibig.
     Napapikit si Autumn, ng sandaling naramdaman niya ang mga labi ni Ace na nakalapat sa kanyang mga labi. Gumapang paitaas ang kanyang mga kamay at hinawakan niya ang panga ni Ace.
     Hindi rin naman papatalo si Ace, ang mga kamay nito ay pumaloob sa suot na jacket ni Autumn at taas baba na hinimas nito ang likod ni Autumn. He wanted to kiss her so badly, maybe because of relief that she was okey? Or maybe there was no reason at all, it's just that he really wanted to kiss her, to taste her soft lips again against his.
     He deepen the kiss, kinabig pa niya lalo papalapit sa kanya si Autumn, at sinimulan niyang hagurin ng kanyang dila ang labi ni Autumn, tila ba kumakatok ito sa mga labi ni Autumn, para patuluyin ito. At hindi naman siya nabigo.
      Unti-unting ibinuka ni Autumn ang kanyang bibig para kay Ace, na hindi na nito pinatagal pa ang sandali at agad nitong ipinasok ang dila nito sa kalooban ng kanyang bibig. Halos buong sulok ng bibig niya ay tinikman ni Ace at sinipsip pa nito ang kanyang dila, kaya isang impit na ungol ang lumabas sa lalamunan ni Autumn.
     At dahil sa nasarapan siya sa ginawa ni Ace, ginaya niya iyun, sinipsip din niya ang dila ni Ace, at natuwa siya sa malakas na ungol na lumabas sa mga bibig ni Ace. At lalo pa nitong hinigpitan ang pagkakayakap sa kanya and she felt him ground his hard front against her abdomen.
    The moment she felt it a warm tingling sensation overcame her whole body. Kung kanina ay nilalamig siya, ay tinunaw na iyun ni Ace. At maya-maya ay naramdaman na niya ang kamay ni Ace na pumaloob na sa suot niyang sweater. Nadama niya ang mainit na palad nito sa ibabaw ng bra na suot niya.
    Marahan nitong pinisil ang kanyang nipple na nanigas nang maramdaman ang mga daliri ni Ace. Nanlalambot na siya at sumandal na siya kay Ace.
     Pero bigla silang tumigil nang marinig nila ang kanilang mga pangalan na tinatawag. Kapwa naghahabol ng hininga ay pinutol nila ang halik pero ang mga mata nila nanatiling nakapako sa isa't isa. Hanggang sa makita nila ang liwanag na papalapit sa kanila kasunod ang guide at si Harry.
     "May nangyari po bang masama?" ang alalang tanong ng guide sa kanila.
     Yes, something happened, and it scares the hell out of him, ang gustong isagot ni Ace. He was falling fast for Autumn.
  

     Mabilis naman silang nakasunod sa grupo na nasa itaas na ng summit. Magkahawak kamay silang umakyat at inalalayan siya ni Ace sa pag-akyat at hindi na siya nito pinabayaan.
     Nagmamadali sina Autumn at Ace para masaksihan nila ang breath taking view ng sunrise at sea of clouds. Naupo silang dalawa habang nakatanaw sa kalayuan, kitang-kita ang rolling hills at mountain ranges. Dahil na rin sa kaunting liwanag mula sa kalayuan, hudyat na papasikat na ang haring araw.
     "I love seeing this view" ang sabi ni Autumn habang nakatanaw sila sa kalayuan. Magkatabi sila ni Ace, hindi na nila napag-usapan ang nangyari kanina sa ibaba ng trail. They were both scared with the strong feelings that they felt for each other.
     "Really? Why did you said it like you're used to seeing this kind of view" ang patanong na sagot sa kanya ni Ace.
     "Ganito lagi ang view mula sa kinalakihan ko" ang sagot ni Autumn na hindi lumingon kay Ace at nanatiling nakapako ang kanyang mga mata sa magandang tanawin ng kabundukan at ng haring araw.
     "Do you have a happy childhood?" ang mahinang tanong ni Ace.
     Autumn sighed, "Hmmm, happy in terms of family? I-I don't know, I had a good childhood, I – I don't know if it's happy in terms with my family"  ang malungkot na sagot ni Autumn.
    Kumunot ang noo ni Ace, naisip niyang nabanggit na nga sa kanya ni Autumn na sa Baguio ito lumaki, pero naguguluhan siya sa sinabi ni Autumn, na hindi ito sigurado kung masaya ang pagkabata nito kung ang pamilya ang pagbabatayan.
     Him? He had a happy childhood, and he was thankful to his family. Malaki at maingay man ang pamilya nila pero nakadagdag pa iyun sa saya. Nagkarun lang naman ng lamat ang lahat ng lumaki na siya at kailangan na niyang patunayan sa papa niya na karapatdapat siya sa kumpanya, ang sabi ni Ace sa sarili.
     Magtatanong pa sana si Ace pero natigilan na siya, he caught his breath with Autumn's image. The soft light that's coming from the rising sun, softly touched her face, her eyes twinkling on the light. And the soft smile on her face, took his breath. And he could feel his heart beating wildly inside his chest.
     He's like standing on the edge of a cliff, that any moment he's about to fall so fast, and he was afraid. Papaano kung hahayaan na lang niya ang sarili na mahulog sa damdamin na humihila sa kanya? May sasalo kaya sa kanya? Pero paano kung wala? Tiyak na ikamamatay niya iyun. Ang takot na sabi ni Ace sa sarili.

     Hapon na nang makabalik sila sa hotel, dahil pagkatapos sa Marlboro Hills ay sa hanging coffin naman sila nagpunta at sa isang sikat na falls. At dahil sa nakaramdam na rin ng pagod sina Ace at Autumn ay nagpahatid na lang sila ulit ng pagkain sa kanilang suite.
     Pagkatapos nilang kumain ay mabilis silang nag shower, at tulad ng dati ay pinauna ni Ace si Autumn, dahil sa kita na rin sa mukha at kilos nito ang matinding pagod.
     At pagkatapos nga nitong maligo ay isang matipid lang na goodnight ang sinabi nito sa kanya, at mabilis na itong nahiga sa kama. Pinagmasdan niya muna ito sandali, bago siya pumasok sa loob ng banyo.
     At pagkatapos niyang maligo ay uminom muna siya ng isang beer. He thought of what has happened back at the trail. At ang nadama rin niya ng mga sandaling iyun.
     "Fuck" ang bulong niya sa sarili. Parang kahapon lang ay galit na galit siya sa babaeng ito, ngayon, napabuntong-hininga na lang si Ace. Mabilis niyang tinungga ang natitirang beer sa lata at itinapon iyun. Pinatay na niya ang ilaw at nahiga sa tabi ni Autumn. But this time, Autumn didn't turned to face him nor snuggled into his chest. And he terribly missed it.  He closed his eyes, but it took a while before sleep took over him.

     "Ace!" ang narinig niyang tawag sa kanya, pero hindi siya sumagot.
     "Ace" ang muling sabi nito, inaantok man ay idinilat ni Ace ang kanyang mga mata. Nakakunot ang noo ay bahagya niyang itinaas ang kanyang ulo para tingnan si Autumn na nakatayo sa paanan ng kama. Maya-maya ay may inihagis ito sa kanyang mukha.
    "What the!" ang malakas na sambit niya ng maramdaman ang paghampas sa kanyang mukha ng jacket na ibinato sa kanya ni Autumn.
     Autumn giggled, "wake up sleepy head, mukhang naipahinga mo na ng husto ang mga binti mo" ang nakangiting sabi ni Autumn at ginaya ang sinabi nito sa kanya.