اروم کتش رو روی پشتی صندلیش جا داد و بعد استین های بلیزش رو یه کم بالا زد و یه نفس خسته و عمیق کشید...
مطمئن بود اگه یه روز از بی حوصلگی بمیره به خاطر این جلسه های کوفتیه که انگار هر دقیقه توشون یک ساعت میگذره...
حس پسر بچه ای رو داشت که به زور میفرستنش مدرسه و چاره ای جز تحمل شرایط نداره...
خودش رو روی صندلیش انداخت و کش و قوسی به کمرش داد و باعث شد چرخ های صندلی یه کم عقب برن و بهش بیشتر جا برای دراز کردن پاهاش بدن...
اگه احتمال نمیداد که ممکنه هر لحظه یکی در بزنه تا حالا پاهاش رو هم روی میز گذاشته بود...
یه خمیازه دیگه کشید و نگاهی به ساعت مچیش کرد...
لعنت...هنوز چهار ساعت دیگه باید تحمل میکرد...و اینکه بعدش هم نمیتونست بره لوهان رو ببینه باعث میشد خستگی بیشتر به وجودش غلبه کنه...
اون وقت گذرونی با سونهی رو دوست داشت اما نه در شرایطی که هنوز بینشون یه دروغ گنده بود...
اهی کشید و به سقف خیره شد...شاید بهتر بود با لوهان تماس میگرفت و حداقل صداش رو میشنید...اون پسر همیشه قابلیت این رو داشت که حتی وقتی داره باهاش دعوا میکنه یا حماقت هاش رو تو روش میاره بهش ارامش بده...
اما این فکر زیاد دووم نیاورد چون با ضربه ای که به در خورد نگاه سهون از سقف جدا شد و خودش رو وادار کرد مرتب تر بشینه....
لبه میز رو گرفت و به کمکش صندلیش رو جلو کشید و بعد استین هاش رو پایین داد.
-بفرمایید...
با ارامش گفت و منتظر شد قیافه منشی اش تو قاب در ظاهر بشه اما با دیدن سونهی ابروهاش بالا پرید.
-سون...اینجا چیکار میکنی؟ فکر میکردم خرید داری...
سونهی با لبخند اومد تو و در رو پشت سرش بست.
-نرفتم...حوصله ام نکشید دستیارم رو فرستادم...
-اوه...
سهون اروم زمزمه کرد و بعد نگاهش رو به سمت میز چرخوند. سونهی با قدم های اروم خودش رو به جلوی میزش رسوند و بعد مشغول ور رفتن با برگه های روی میز شد و باعث شد سهون کنجکاو تر از قبل بهش خیره بشه.
-چیزی شده؟
-نه...فقط...فقط حالم خوب نیست...
ابروهای سهون به هم نزدیک شدن. دستش رو دراز کرد و انگشت های باریک سونهی رو بین انگشت هاش گرفت.
-چی ناراحتت کرده...؟
سونهی لبخند کمرنگی زد.
-نمیدونم...میدونی از این مدل ناراحتی هاست که خودتم نمیدونی چه مرگته...یه چی داره رو قلبم سنگینی میکنه...
BINABASA MO ANG
••💮SignMate💮••
Fantasyتو دنیایی که همه وقتی هجده ساله میشن یه نشانه روی مچ اشون برای شناسایی نیمه گمشده اشون ظاهر میشه بیون بکهیون نشانه ای نداره!اونم مثل هر هجده ساله دیگه ای روز تولدش با شور و شوق مچ اش رو چک کرد اما هیچ خبری از اون نشانه خاص که قرار بود به بکهیون سرنو...
