"Haklısın. Bu şehir labirent gibi karmaşık ve çıkmaz sokaklarla dolu. Ama ben sende kayboldum Gece. Paramparça ruhunda... Göğüs kafesinin içinde yaralı bir kuş gibi çırpınan kalbinde..."
Gece...
Adı gibi renkleri soğuran kara gözlerin sahibi. Onarıl...
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
Zaman ve mekan kavramından yoksun, pare pare olmuş duygularının arasında çırpınan o küçük kızdım ben.
İpekten yumuşak, havadan hafif kanatlarım vardı; kopardılar.
Bölük pörçük ettiler beni hiç acımadan.
Vurdular, kırdılar, mahvettiler.
Ruhum ziyan oldu kirli ellerin arasında.
Acımadılar bana. Bir masumun vebalini boyunlarına urgan olup geçti fakat gıkı çıkmadı kimsenin.
"Kalk," dedi Ömer'in çalışanlarından biri. Talan olmuş nevresimlerin arasından koluma asılmış kalkmam için çekiştiriyordu beni. "Kalk da yemek ye."
"Git," dedim boğuk sesimle. Günlerdir boğazımdan tek bir lokma geçmediği için güçten düşmüştüm. Bileğimi mengene gibi kavrayan elden kurtulmak için çabaladım.
"Geberip gideceksin başımıza. Bir şeyler ye de sonra ne yapıyorsan yap."
"Defol!" diye bağırdım. Çıkan ses bana ait değildi sanki. Öylesine yavan, öylesine duygusuz...
Kadın elimi bırakıp bana doğru iki adım attı. Deri terlikleriyle burun buruna geldim. "Şuna bak, leş gibisin," diye tiksintiyle. "Ömer Bey ne diye seni burada tutuyorsa?" Bana doğru eğilip çenemi kavradığında boğuk bir inleme döküldü dudaklarımdan. "Sana yemek yiyeceksin dedim," dedi öfkeyle. "Ama önce hamama git bir temizlen. Allah yarattı demem sopa manyağı yaparım yoksa seni."
Ölgün bakışlarımı nefret dolu kadına çevirdim. "Git."
"Anlaşıldı," dedi dişlerini sıkarak. "Seninle, anlayacağın dilden konuşacağız." Tekrar koluma asılıp çekiştirmeye başladı beni. "Mahmut, Kerim, buraya gelin." Saniyeler içinde iki adam geldi yanımıza.
"N'oldu?" dedi adamlardan irice esmer olanı.
"Yardım edin bana, şunu hamama taşıyalım."
Adamlar yanıma gelip iki kolumdan kavradıkları gibi havaya kaldırdılar beni. Canımın acısıyla çığlık attım. Hayır demeye kalmadan bulunduğum odadan sürüklenerek çıkarılıp odanın karşısındaki bir başka kapıdan içeri geçirildim ve tabiri caizse un çuvalı gibi fırlatıldım yere. Adamlar çıktığı anda kadın girdi içeriye. Kapıyı kapatıp yanıma geldi.
"Kalk hadi yıkayım seni."
"Bırak beni," dedim ısrarla.
"Ne zırlak çıktın sen de!" deyip sivri tırnaklarını omzuma sapladı ve mermer zeminde sürükleyerek otantik hamamlardakilere benzeyen taş bir zemine oturup işlemeli bakır rengi çeşmeyi açtı. Kaynar su buharlar çıkararak çeşmenin önündeki mermer küvete akarken kadın gömme raflardan çıkardığı şampuanı, duş jelini ve zımparayı andıran hasırdan banyo lifini bir kenara koydu. Tekrar yanıma gelip belime kadar sıyrılan şarap rengi jüponun eteğine uzandı. Onaylamaz bir ses çıkarıp kıpırdansam da zaten darbeden morarmış olan etimi çimdikleyip tekrar eteği çekiştirdi.
