SA LOOB ng isang linggo pakiramdam ko mamamatay na ako sa hirap na dinanas ko kay Tommy. Tapos nakikisabay pa ang kapatid niya.
Kapag hindi nakatingin si Tommy sisimple sakin, kung hindi sa kusina sa banyo niya ako ginagalaw. Nandidiri na nga ako sa sarili ko. Gusto ko ng umalis sa bahay na ito kaso lang hindi ko pa kayang bumukod.
Kaunti palang ang ipon namin ni Tommy, kaya magtitiis na muna ako kahit nahihirapan na ako sa totoo lang. Hindi sana ako mahihirapan ng ganito kung kahit papaano nasa side ko si Tommy. Kaso nga lang minsan siya pa ang nagpapahirap sakin.
Madalas na akong mabugbog o kaya naman mapagbuhatan ng kamay ni Tommy. Feeling ko nga minsan punching bag nalang ang papel ko sa kanya. Pero titiisin ko kahit na anong gaein niya sakin kasi mahal ko siya at alam ko mahal niya don ako.
Masokista na kung masokista, si Tommy lang ang kumupkop sakon sa mga panahon na kailangan ko ng matutuluyan. Siya lang ang naniwala sakin noon na dapat sarili kong nanay kakampi pero hindi nangyari.
Kasi mismong nanay ko ang hindi naniwala sakin at nagpalayas sakin noon.
Kaya hindi ko magawang iwanan si Tommy kahit na anong sabihin sakin ng mga nakikilala ko. Kasi si Tommy lang ang nag iisang kakampi at mahal ako.
"Ano na naman iniisip mo dyan? Ang lalim ng buntong hininga mo ah"puna sakin ni Grace.
Nasa canteen kami ngayon para sa tanghalian namin. Buti nga mabait ang boss ko dito tinanggap pa din ako kahit na ilang araw akong walang paalam na umabsent.
"Ay wag mo nang sagutin parang alam ko na"pagtataray na naman sa akin ni Vina.
Hindi ko nga talaga siya sinagot at kumain nalang ako.
"Iwanan mo na kasi Vina, maawa ka sa sarili mo"pagbubuyo na naman ni Grace.
"Friend, hindi ko kaya mahal ko. Isa pa nag iipon na kami para naman makabukod na kaming dalaws sa mga magulang kapatid niya"sagot ko naman.
"Sa tingin mo may magbabago sa inyong dalawa kung sakali? Kahit na bumukod kayo walang mangyayaring bago ako na nagsasabi"kompiyansang sagot naman ni Grace.
Ayoko nalanh magkomento ulit baka makapagsalita pa ako ng hindi maganda. Nagmadali nalang akong kumain para makabalik na ako sa opisina ni boss. Doon walang papansin sakin kahit mag emote ako maghapon.
"You have already eat your lunch miss Robles?"bungad na tanong ni boss.
Nabungaran ko siyang nakaupo sa lamesa ko na mukhang hinihintay talaga ako nito.
"Yes boss"
Umayos ito ng tayo at inayos din ang nagusot na damit nito. Dahan dahan itong naglakad papalapit sa akin hanggang isang dangkal na lang ata ang layo namin sa isa't isa.
"Come with me"bulong pa nito sakin.
Para akong kinilabutan sa pagbulong niya. Timama kasi sa tenga ko ang hininga niya, tapos parang double meaning pa ung sinabi niya.
"Miss Robles"tawag niya sakin.
Nang lingunin ko siya nasa tapat na siya ng elevator. Mabilis na kinuha ko ang bag ko at sinundan si boss.
Iba din ang kinikilos ni Big Boss nitong mga nakaraang araw. Natouch pa nga ako ng ipagamot niya ako noong pumasok ako mula sa isang linggong pag-absent ko.
Kita ko ang pag-aalala siya sakin noon. Panay ang tanong niya kung okay lang ba ako o kaya naman kung may masakit ba sakin.
"Sir Boss saan ba tayo pupunta?"tanong ko ng nasa loob na kami ng elevator.
