Chapter 15 -Almost

3.8K 104 4
                                    


Kurt's POV

"Kurt di nya ko pinaniwalaan." I can feel her pain and it pains me more. Humigpit ang yakap ko sa kaniya just to let her know that I'm here. That everything's alright now that I'm here.

Hindi ako nakaimik sa tinuran niya. I can see blood right now. What the hell happened?

Kung sino ang nagpaiyak sa kaniya, I'll swear I will bury him or her alive!

"Kurt bakit ang sakit na 'di paniwalaan?" habang patuloy pa rin sya sa pag-iyak. Hinayaan ko muna siya at naramdamana ko na lang na umuulan na.

Kaming dalawa magkayakap sa kalagitnaan ng kawalan habang tuloy-tuloy ang pagpatak ng ulan. Hindi na namin alintana na parehas na kaming nababasa. It's better to see rain drops on her face than those tiny bits of tears from her eyes. I don't know what I'm feeling right now, but I know it will be dangerous for me to continue caring for her.

Damn Kurt just let it be!


Margo's POV

Yakap-yakap ko ngayon si Kurt habang patuloy na umuulan. Hindi ko alam pero feeling ko nang yakapin ko siya parang nawala ang lahat ng hinanakit ko. I feel secured. I feel that the pain is fading. Hindi ko na alam.

Nakakainis lang bakit ba? Nalilito na ko sa nararamdaman ko hindi ko alam kung tama pa ba 'to? Di ba kanina lang galit na galit ako kay Chad pero bakit ngayon parang nawala lahat ng poot sa dibdib ko at parang umiinog na lang ang buo kong pagkatao sa taong yakap-yakap ko ngayon. Margo it's the rain. Blame it on the rain for giving you a nice ambiance to think deeper.

Napatingin ako sa 'di kalayuan at naalala ko na naman ang nangyari kanina.

I didn't think twice when I held my phone and typed in Chad's number. I am more worried about how Chad will handle the situation. Gusto kong malaman niya kung gaano kalandi ang girlfriend niya oh scratch that fiance niya na pala.

I told him to come kung nasaan ako. Nagtanong siya kung bakit but I didn't tell him. Gusto kong siya mismo ang makakita noon.

Ayokong galing sa bibig ko lamang dahil alam kong kayang lusutan iyon ng higad na Sabrina na 'yon.

Chad came. Just right on time, I guess. As I was about to point them to him, wala na sila. Nagpalinga-linga ako pero wala ang mga anino ng dalawang malanding higad.

Hanggang sa mula sa likod namin ay lumitaw ang mga ito kasama yung lalaking kalandian niya. Her eyes were pierced on me but I just shrugged it off. Makapal ang mukha niya. Chad doesn't deserve her.

I told Chad that I saw them two making out. I tried my hardest to explain to him that I saw them making out.

But they defended themselves. The guy was Chad's friend. Hindi ko masikmura ang kahalayan ng dalawa. And they still have the guts to even call me liar.

The hell is wrong with those people!

I defended myself too. I told him how unlucky he is for having a girlfriend like that bitch. (Remind me to call her Sabrina bitch next time.) I thought Chad was on my side. I thought he believed what I said. I thought he would believed me for we've known each for quite long.

But I was wrong.

He never uttered anything to me.

Tumingin siya kay Sabrina at inaya na itong umuwi. I was left there dumbfounded.

Chad looked at me one last time before they leave. And what's worse? He told me to stop interfering with their business and her fucking liar fiance is innocent as hell.

Marrying Mr. StupidTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon