Marrying Mr. Stupid

Chapter 14 -Cry

Kurt's POV

I can't help but to smile after seeing her walked out. I don't want to assume things. Hindi ko rin kasi mabasa ang takbo ng isip ng babaeng 'yon.

I'm amused how she handle my tease on her like I'm the biggest joke on Earth. Hindi ko lubos maisip na may babaeng katulad niya. Girls throw themselves on me. I never have imagined that there's this girl named Margo who can't be easily swift by my looks and words. Well damn it man, she's not just the girl. My wife. Yes, my wife. Sounds fucking great!

"Honey are you listening?" Oh yeah I've been with this girl after Margo left me. Hindi niya man lang naisip na ayaw ko sa babaeng 'to. I don't even remember her.

"No." But she ignored my answer.

"As I was saying  honey kung okay lang bang samahan mo ko sa mall mamaya I will buy kasi another new dress para bukas okay lang ba?" may ngiti sa mga labi nito. I stared at her for a while but all be damned, I'm not interested.

Napangisi na lamang ako. Sabay bigay ng distansya sa pagitan naming dalawa. "I don't think that will be necessary. You can go alone, I don't have much time to waste."

And I left.

Margo's POV

Hindi ko alam pero parang nasusuffocate ako sa dami ng numbers na na sa blackboard. I hate Mathematics to the core! I swear kung sino mang nagpakomplikado ng Math ako na papatay sa kaniya. Pero mukhang patay na yung taong 'yon.

Patuloy ko na lang nilaro ang lapis ko. Napatingin naman ako sa iba kong kaklase na may kaniya-kaniya na ring mundo. Anong aasahan mo kung nasa pinakahuli kang section? People here are not interested to study. I, myself, really belongs to them.

Nagpasalamat na lamang ako ng matapos na ang klase. Todo stretching ako ng katawan ko. Yung iba napahiyaw pa dahil natapos ang oras na pinakatinotorture ang utak naming lahat.

Ewan ko ba sa mga nasa first section kung bakit sipag na sipag mag-aral. At isa na pala doon si Kurt. Si Kurt na punong-puno ng hangin sa katawan.

Hindi ko alam kung bakit naambunan ng katalinuhan 'yon 'di niya naman deserve. Hindi ko nga nakikitang nag-aaral 'yon eh.

"Margo may naghahanap sa'yo." Napalingon naman ako sa classmate kong iyon. Sumenyas siya sa labas kaya tumayo naman ako at pumunta roon. Nagsalubong naman ang kilay ko pagkakita ko sa kaniya.

"Anong kailangan mo?"

"Chill wife I'm harmless." Sinamaan ko naman siya ng tingin dahil sa sinabi niya. Mamaya ay may makarinig sa kaniya suntok talaga siya sa lungs. "Here."

"Ano to?" sabay sipat sa papel na inabot nito.

"Really Margo? Papel 'yan hindi mo alam?" Hindi ko natiis at kinurot ko siya pero matibay ito at natawa pa. Buti na lang walang nakakakita sa amin ngayon.

"Tigilan mo ko. Ano 'to basura? Tapos ipapatapon mo sa akin?"

"No. Don't be so harsh Margo. Pinaghirapan ko 'yan." Tiningnan ko naman siya at baling muli sa papel. "I have to go. See you around!" Umalis naman ito na medyo patakbo mukhang dumaan lang talaga 'to dito. Marahan ko namang itong binuksan.

Dear Margo,

            Hi flat chested wife! So yeah don't assume that I put too much effort on this letter but, yeah, I did somewhat. I don't really like writing so this letter might look like crap. This should be a thank you letter but I don't think I have to thank anyone. We were obliged to give a letter to someone so you are my last resort. Oh by the way I know you were jealous earlier. I should apologize for being handsome. Maybe sometimes I'll hide my face for you to not throw me tantrums. But hell yeah you looked cute earlier wife.