The Bitchesa's Downfall

The Lounge

Naalimpungatan si Chandria nang marinig ang pagtunog ng sariling cellphone sa ibabaw ng kanyang bedside table. Nang abutin niya ito ay sakto namang huminto ang pagtunog.

Napailing na lamang si Chandria nang rumehistro ang pangalan ni Vince sa umiilaw na screen ng kanyang cellphone. Hindi niya alam kung nasaan na ang kaibigan ngayon. Dahil sa pagiging abala niya sa sariling buhay, nakalimutan na ni Chandria ang mga taong malapit sa kanya.

Tinignan ni Chandria ang paligid. Madilim ang buong silid at mula sa nakabukas na bintana ay nasisilip niya ang ilaw ng poste sa labas. Dahil sa mahimbing na pagkakatulog ay hindi niya napansing gabi na pala.

Nagising siyang mag-isa na lamang sa sariling kwarto. Wala na si Daniel sa kanyang tabi. Hindi niya alam kung anong oras ito umuwi sapagkat ilang oras din siyang nakatulog. Kahit ngayon nga ay inaantok pa rin si Chandria. Tila kinakalmot ang kanyang sikmura dahil sa gutom.

Dahan-dahan siyang bumangon sa kama. Napapangiwi siya sa bawat paggalaw. Para siyang binugbog ng ilang tao dahil sa sakit ng kanyang buong katawan. Ramdam niya ang hapdi sa pagitan ng kanyang mga hita.

Sinikap niyang maglakad patungong banyo. Sa bawat hakbang ay napapadaing si Chandria dahil sa kirot na nararamdaman sa kanyang pagkababae. Laking pasalamat niya nang tuluyang makapasok sa banyo.

Nang lumabas si Chandria ay nakasuot na siya ng robe. Nagshower siya kanina at nilinis ang sarili. Humahapdi pa rin ang kanyang pagkababae ngunit hindi na gaanong masakit kapag gumagalaw siya.

Habang nagbibihis ay muling tumunog ang kanyang cellphone. Dali-dali niyang sinuot ang night gown at sinarado ang closet bago lumapit sa bedside table. Mabilis niyang dinampot ang cellphone nang mapag-alamang si Daniel ang tumatawag.

"Hello, Dan?" pambungad niya sa binata.

"Hey..." Namamaos ang boses ni Daniel. Narinig niya itong tumikhim sa kabilang linya. "Are you still sore?"

Napasinghap si Chandria. Umakyat ang lahat ng dugo sa mukha ni Chandria dahil sa kanyang narinig. "Seriously, Dan, what kind of question is that? Quit joking!"

"I was serious when I asked you that, Chandria. Anyway, kumain ka na ba?"

Napabuga si Chandria ng hangin nang ibahin ni Daniel ang usapan. "Hindi pa nga, e. Why?"

"Let's dine out." diretsong sambit ni Daniel. "I'll fetch you there."

Napakagat-labi si Chandria. Hindi niya alam kung ano ang isasagot. Oo o hindi lang naman. Noon, kahit hindi mag-aya si Daniel ay magpupumilit siyang sumama. Pero ngayong ito na ang humihiling ay nagdadalawang-isip na siya. Knowing what he knew about her makes it too hard to believe that he's sincere. No sane man will invite his dead father's mistress on a dinner.

Naupo siya sa gilid ng kama nang maramdaman ang panghihina ng mga tuhod. Huminga muna siya ng malalim bago nagsalita, "I'm sorry but I can't go out today. Masakit pa rin kasiㅡ"

Bago pa man siya makapagpaliwanag ay tinapos na ni Daniel ang tawag. Mukhang hindi nito nagustuhan ang pagtanggi niya. Dismayado siyang nilapag ang cellphone sa bedside table.

Naisipan na lamang niyang bumaba sa kusina at magluto.

Nasa sala pa lang siya nang marinig niya ang malakas at paulit-ulit na pagtunog ng doorbell. Nangunot ang noo ni Chandria. Sino bang matinong tao ang mang-iistorbo ng tao sa ganitong oras ng gabi? Baka si Vince o ang mga kaibigan niyang babae.

Dali-dali siyang lumabas at binuksan ang gate. Awtomatikong tumaas ang kanyang kilay nang bumungad sa kanyang paningin ang nakangising si Sandy. Nasa tabi nito si Mitzie na nakasandal sa isang itim na kotse. Parehong nakasuot ng above-the-knee dress ang dalawa. Hindi niya lang maaninag ang kulay ng suot nito sapagkat may kadiliman sa lugar.