Ang hapdi sa pagitan ng aking hita ay ang nagpamulat sa akin. Dahan-dahan ang aking paglingon para maulinanigan ang aking katabi. Nakadapa ito at nasa kabilang banda ang ulo. Halos maiyak ako ng kumirot muli ang ibabang bahagi ng aking katawan. Kinuha ko ang pinakamalapit na saplot kung saan nakapatong lang sa head rest nitong kama. Banayad ang aking pagkilos upang maka-alis sa kamang ito.
Hinga ng malalim. Sa bawat hakbang ay kirot at hapdi. Nang marating ang aking kwarto ay mabilisan ang pagkuha ko sa aking damit at dumaretso sa banyo. Tumulong muli ang aking luha ng makita ang aking repleksyon sa salamin. Namumula ang aking mukha at may iilan ring galos.
Matapos ang pag-ayos sa sarili ay lumabas na ako ng gusali. Tumigil lamang ako sa paglalakad nang makarating ako sa isang bahagi kung saan may iilang taong naglalaro. Karamihan ay mga bata. Sa isang palaruan.
“Saglit lang ito Jam, huwag kang mag-alala.”
“Hayan na naman ang saglit mo Sheena. Mapapahamak na naman tayo nito.”
“Magtiwala ka lang sa akin ngayon. Hindi na ako papalpak. Saluhin mo kapag binato ko na.”
“Makababa ka lang dito sasabunutan talaga kita!”
Tawa lang ng isang dalaga ang narinig kong sagot. Naka-tingala lang ako sa dalaga na ngayon nasa isang puno at pinipilit na abutin ang kulay asul na tsinelas sa sanga. May isang dalaga rin na naka-tingala sa puno. Palipat-lipat ang tingin ko sa dalawang dalaga.
“Huwag mo nang pilitin, Sheena, mahal pa ang buhay mo kaysa sa slippers na ‘yan.” Sigaw ng dalaga na nasa ibaba.
“Alam mo ang sagot ko d’yan, Jam. Kahit simpleng bagay pa iyan ay kailangan nating pahalagahan. Kaya malalagot sa akin ang lalaking iyon sa pagsabit nitong tsinelas ko!”
“Sheena naman!”
“Huwag ka ng maingay malapit na ako.” Umusod pa ng konti ang dalaga bago marating ang sanga kung saan naroroon ang tsinelas. Tumawa ito ng pagak at iniwagayway ang nakuha niyang tsinelas. “Sabi ko naman sayo makukuha ko ‘to.”
“Sheena!”
“LIAM!!”
Sa matinding sakit ay yumakap ako ng mahigpit sa kanyang leeg. Humigit ako ng malalim na hininga sa ginawang ito.
“T-trixie.” Pabulong na sabi ni Liam. Tila rin itong natigilan. “S-sorry, hindi ko alam..”
“Huwag, ma-masyadong masakit.” Pinigilan ko ito sa pagtatangkang umalis sa ibabaw ko
“Trix.. I’m so sorry.”
“Shh. Okay lang..”
“I’ll be gentle, Trix.” Napapikit na lang ako ng simulan nitong halikan ang aking leeg. Mainit din ang ibinibigay nito sa bawat haplos sa aking katawan. Ang kaninang sakit ay napapalitan ng init. May bago na namang nabubuo sa aking sistema.
BINABASA MO ANG
I'm His Private Dancer
General Fiction[Completed] Who am I? I'm not perfect but i'll do my best for you. PS: Don't judge a book by its title.
