Hayalperest

33|Oğlan kızı kaybeder

Meraba şıllaaaklarım :) Bakın ne güzel uzun uzun bölüm yazdım size , değerimi bilin. Şey diyecektim diyorum ki kendi hikayesini tanıtmak isteyen arkadaşlar bana yazsın , bende yeni bölüm paylaşırken sizin hikayenizden bahsediyim. Böylece hikayeniz tanınır ve emeğinizin karşılığını alırsınız :)

@--ZeyKerrrr-- isimli okuyumucuzun "Hayatımın Aşkı " adlı hikayesini tanıtarak başlıyorum bu uygulamaya. Belki göz atmak istersiniz , arkadaşımız yeni yazmaya başlamış ve hepimizin tavsiyelerine ve düşüncelerine ihtiyacı var. Lütfen duyarlı olalım kızlar :))

Evet arkadaşlar bu bölümü berfin56 adlı okuyucumuza ithaf ediyorum.Umarım beğenirsin canım.

"Artık izin verirsen , son kısmı yazıcam " dedim kalemi alıp , diğer sayfayı çevirirken.Melis söylene söylene odadan çıkıp kapıyı kapattı ve bende babamın beni İtalyaya gönderme kararından sonra olanları yazmaya başladım.

-----

"Bu tartışmaya açık bir konu değil Zeynep , yarın sabah gidiyorsun!" Ya napıcam ben orda elin italyanıyla baba , valla sen kafayı yemişsin.Aslında İtalyan erkekleri yakışıklı olur derler ama bilemedim ki.Benim aklım Keremde tabi istersen önüme Kıvanç Tatlıtuğu koy , sümüğümü bile atmam ki.

"Ya bir fotoğraf yüzünden mi gönderiyorsun beni , baba saçmalama Allah aşkına" dedim elimle 'lan bi git' dercesine hareket yaparak.İtalyaya gidecekmişim ba ba ba ba.

"Sadece fotoğraf yüzünden değil ki , uzun süredir düşünüyoruz annenle bunu.Belli burada bir üniversite kazanamayacaksın.Hiç değilse orada kendini geliştirirsin , değişik kurslara katılırsın" He baba el işine başlarım falan , olmadı beni bi konfeksiyona sokun , Ümit Besen dinleyerek kendimi dikişe veriyim.Adama bak ya çoktan harcamış beni.Anne senin de alacağın olsun var ya.Gösteririm ben sana.Babamla böyle tartışırken odaya giren anneme ve Melise göz ucuyla bakıyorum.

"Anne , beni göndericek misiniz burdan?" Küçük emrah adlı bakışlarımı fırlatıyorum hemen.Göndermeyin beni burdan ya , gitmem ben.

"Zeynep ..." diyor annem ağlamaklı."Gitmen lazım , senin iyiliğin için , geleceğin için" Hee benim iyiliğim için değil mi ? Benim iyiliğim için olsaydı önce bana sorardınız , böyle evden atar gibi yolluyorsunuz beni.

"Hadi onlar bilmiyorlar" dedim Melise dönüp ağlayarak nefretle bağırırken "Sen niye onlara anlatmadın ? Benim Keremi nasıl sevdiğimi neden söylemedin Melis ?"

"Zeynep , anlattım , gerçekten anlattım . " diyip bana doğru yaklaşınca direkt geri çekiliyorum.Hiçbirinin yüzünü görmeye tahammülüm yok çünkü."Nolur yapma böyle , benim bir suçum yok "

"Hepinizden nefret ediyorum!" dedim yatağıma oturup ağlamaya devam ederken."Gidince de aramayın beni , sormayın.Nef-ret ediyorum sizden."

"Zeynep , annem deme öyle nolursun bak biz senin iyiliğ..."

"İyiliğini istiyoruz deme anne bana , sence ben oraya gidince iyi mi olucam , herşey düzelicek mi ? Hayır , düzelmiycek.Çünkü benim aklım burda anne , Keremde kalıcak.Siz ne düşünürseniz düşünün , biz birbirimizi gerçekten seviyoruz.Gerçekten."

"Uzatmanın alemi yok Demet , bu işin varıcağı yer belli , biz kararımızı verdik.Zeynep eşyalarını toplamaya başla.Hadi Melis sen de odana.Dağılın , yeter!" diyip hepsi teker teker odamdan çıktılar.Babam beni ne kadar da çabuk gözden çıkarmış böyle , sanki bir hata yapsın da Zeynebi evden kışkışlasak der gibi anında yolluyor beni buradan.Ailemden , Keremden çok uzağa.Ama benim adım Zeynep , ben kolay kolay vazgeçmiycem.