The Hidden Gem

Chapter 1

" F*ck! F*ck! F*ck! " I heard Kael cursed over the phone. Kasalukuyan kasing hinahabol sila ni Bryan ng mga naglalakihang aso. Mga pitong aso lang naman. Habang ako ay nadito sa meeting place namin.

"Malapit na kaming maabutan. Anong nang plano mo mr-everything-is-according-to-my-plan? " medyo sarkastikong saad ni Bryan sa akin. "Is getting us killed by those beasts part of it too? I will kill you if that happens."

" Give me that phone." rining kong sabi ni Kael. Sa kanilang dalawa, siya ang kayang kumontrol ng galit. Kaya sa bawat misyon, sya sa kanilang dalawa ang kalmado lagi. Kabaliktaran naman ni Bryan na laging galit sakin pag nadedehado na.

"What's your situation?" Tanong ko.

"Hello, Ger. Nasa loob kami ng gubat. Hiding behind a tree. Sa southern part ng forest. It won't take long before they find us. What's the plan, bro? We have the brief case. "

"Hmmm" May slight changes sa plan ko. Pero konti lang naman. Dapat sa mga oras na ito, hindi na sila nasusundan. Nag-isip pa ako kung ano ang dahilan kung bakit ganon ang nangyari "Naririnig nyo ba ang mga kahol ng aso? Ga'no kalakas?"

"Yes. Mga 20 meters and they're getting close"

"Sh*t! Ayan na sila dude." Narinig ko ang mahinang sabi ni Bryan habang nag-iisip ako ng gagawin.

"Did you guys do everything based on my instructions? Ginawa nio ba ung inutos ko tungkol sa inuman ng mga alaga nila?" Kung pinahiran nila ng pampatulog ung kainan, dapat naayon ang lahat.

"Bry... Sumunod kaba sa instructions? Gaano karami nilagay mo?" - Kael

"Of course I followed them. I used 3ml for each of them. Look." nakarinig ako ng kaluskos ng papel. Iniabot niya marahil ang papel kung saan ko nilagay ang ibang instructions para sa misyon na ito. "Sa papel nayan nakalagay kung gaano karami"

"Do you know that you're stupid? It says 8 not 3. Psss."

"What? Give me that." Sabi na eh. May mali. Hay! "Wha- Oww. The digit suddenly changed. I blame it on technical difficulties" Napangiti ako ng marinig ko si Bryan sa dahilan niya. Medyo kalog talaga to minsan. Sinisisi ang lahat Huwag lang ang sarili. Kahit ang tanging technical lamang sa misyon na toh ay ang cellphone.

Iniisip ko naman ang binigay sakin ni HD na mapa at blueprint ng lugar. Malapit ako sa southern part ng gubat. Saulado ko na bawat bahagi nila kaya hindi na ko nahirapan na mag-isip. Kelangan parin naming gawin ang misyon na ito sa nakatakdang oras. Manood pa ko.

"You have a minute to stay there. Change of plans. Continue going to the end of the forest. Look for the road. I'll be waiting there. You're close to the river. Medyo mabato don kaya magagamit nating advantage yon. The dogs' handlers are weaknesses. Babagal sila kung don kayo dadaan. The dogs' senses will weaken eventually. Cross the river and don't stop. Estimated time is 20-25 mins. Don't waste time. Go!" Hindi ko na hinintay pa na may sumagot sa kabilang linya. Pumasok na ko agad sa sasakyan na sinasandalan ko at humarurot papunta sa bagong meeting place namin.

Ako kasi ang nagplano ng misyon namin. Ang totoo, ako naman lagi. Simula noong sumali ako sa kanilang grupo a year ago, I've been doing all the thinking and all the hardwork goes to them.

A year ago, lumayas ako sa bahay. Well, hindi naman talaga ako naglayas. No choice lang talaga ako kung bakit ako napasama dito sa kanila. Sabihin na nating blessing in disguise ang nangyare.

After three minutes of driving, I reached my destination. I parked the car at the side of the road at inintay ang dalawa. 10 minutes of playing a phone game made be bore already. I still have at least 15 minutes here so I decided to open the radio.