Takipteyim

--24--

Valla söyledim. O da söyledi bana aşık olduğunu. Ben arabadan inerken ' yarın okulda görüşürüz aşkım' Dedi. Aşkım dedi ya... O kadar mutluyum ki annemin bana kızacağını bile düşünmüyorum. Amaaan... Eve girdiğimde annemi kocaman öptüm.

" Nabıyon kız? Bu ne neşe. Film güzel miydi bari? Ama bir daha izin almadan gitme. Sen cezalısın unutma."

" He he, tamam." Deyip odama gidiyordum ki kafama dank etti. Annem sinemayı nerden biliyordu. Ben Şahnaz'a söylemiştim onu. Geri geri yürüyüp annemin önünde durdum.

" Anne, sen nerden biliyon? Müneccim böreği mi yedin?"

" Deli deli konuşma kız. Şahnaz'la beraber gitmişiniz ya. O haber verdi." Şahnaz benim Yiğit'le sinemada olduğumu sanmıştır ve beni korumak için bu yalanı uydurmuştur. Canım arkadaşım ya. Nasıl da düşünürmüş beni. Dost, böyle günler için işte. Kızlara mesaj attım hemen. Bu güzel anımı arkadaşlarımla paylaşmaya ihtiyacım var.

Kızlar yirmi dakkaya geldiler. Annem Şahnaz'ı görünce şaşırdı. Bizi sinemaya gittik biliyor ya yine görüşmek istediğimize şaşırdı. Odama geçtik. Kızlar benim anlatmamı bekliyorlardı.

" Hangi filme gittiniz?"

" Iıı, aksiyon-gerilim."

" Ne kadar da romantik. Ee sonra ne oldu? " Şahnaz çok meraklıydı Ceylin'in aksine.

" İşte bi parka gittik. Konuştuk falan, sonra bana sana aşığım dedi. Bende sana aşığım dedim. Bi güzel bakıştık. Çok güzel bakıyo. Sonra sarıldık. Sonra..."

" Öpüştünüz mü?"

" Hayır canım. Daha ilk günden öptürtmem kendimi. Okulda görüşürüz aşkım dedi ya... Çok güzel aşkım diyo."

" Aptal aşık. " dedi Ceylin. Morali bozuktu.

" Sen iyi misin Ceylin'im."

" Furkan'la kavga ettik."

" Haydeeee. Niye?"

" Neden olacak Leyla Mücahit'le çıkmaya başladı. Furkan'da onun hakkında konuştu durdu. Bana ne ya Leyla'dan. Ne bok yiyorsa yesin. Bende terk ettim bu salağa. " dedi ve bir sessizlik oluştu. Arkadaşım burada üzülürken sevinecek halim yoktu.

Yiğit'in ağzından

Bu kadar beklemek zorunda mıydık yani? Aslında Meyra'nın beni sevdiğini biliyordum ama emin olmam gerekiyordu. Bana aşık olduğunu söylediği anı asla unutmayacağım. Başımızın beladan kurtulmayacağını bilsem bile Meyra'dan vaz geçmem. Babam engel olmaya çalışsa da umurumda değil.

Mutlu mesut evime girdim. Kapıyı kapatacağım sırada birisi kapıyı ittirdi. Baktığımda Aslıhan'dı. Hangi ara iyileşti? Evimin adresini nerden öğrendiğini sormuyorum. Babamdan.

" Tekrar geçmiş olsun Aslıhan."

" Hepsi o kızın başının altından çıktı. Kıskançlığından yaktı beni."

" Saçmalama Aslıhan. Meyra asla öyle bir şey yapmaz. Yanlışlıkla olmuş. Sonra da gitmesi gerekmiş."

" Bana onu savunma Yiğit. O gerizekalı beni öldürüyordu. Bizi kıskandı."

" Meyra hakkında doğru konuş. Bizi ne diye kıskansın ki. Biz diye bir şey yok ama o ve ben diye bir şey var."

" O ne demek?"

" Meyra benim sevgilim."

" NE?"

" Sev-gi-lim. Şimdi anladın mı? Git başımdan Aslıhan." Kapıdan gönderip içeri girdim. Meyra'yla yaşadığım o güzel andan sonra Aslıhan'ın kıskançlık krizleriyle uğraşamazdım. Oturma odasına geçip, çekyata uzandım. Ne yaparsam yapayım Meyra'yı aklımdan çıkartamıyorum. Sevgilim. Artık gerçekten sevgiliydik. Bir ara benden hoşlanmadığını söyleyecek sandım ve çok korktum.

Ben çekyatımda uzanmışken kapı çalmaya başladı. Çalmıyor kırılıyordu sanki. Kim bu ya? Kapıyı açtım ve karşımda babam vardı.

" Baba. Ne işin var senin burada?"

" Meyra'yla sevgili olmuşsun." Aslıhan, hangi ara söyledin be kızım? Ya sen baba, ne zaman duydun da geldin?

" Evet, Meyra artık benim sevgilim. Sana ondan uzak durmayacağımı söylemiştim."

" Evet, söylemiştin. "

" Baba sakın aramıza girmeye kalkma. Ben Meyra'yı seviyorum, o da beni seviyor. "

" Daha çok gençsin. Bu hissettiğin şey sevgi değil. Ben senin babanım. Seni iyi tanıyorum. Sen onu sevmiyorsun."

" Ben ne dersem deyim sen bildiğini okuyacaksın. Meyra'yı sevdiğimi sana ispatlayacağım. " babamla sinirli sinirli birbirimize bakarken telefonum çaldı. Arayan Necati baş komiserdi.

" Alo, komiserim. Hayırdır."

" Hayır, hayır. Salih yakalandı. Karakola gel." Deyip kapattı telefonu. Bizi satmamıştır umarım.

" Ne olmuş?"

" Salih yakalanmış. Karakola gidiyorum."

" Bende geliyorum."

" Gerek yok. Ben gidip bakacağım işte. Sonra konuşuruz." Deyip beraber evden çıktık.

Kenan Şahin'in ağzından

Oğlumu o kızdan soğutacağım derken daha da yakınlaşmalarını sağladım. O kız oğlumun etrafında dolandığı sürece başı beladan kurtulmayacak. Aslıhan'da hiçbir şey yapamıyor. Salih, Patronun yanında çalışan bir adam. Ve benim oğlumun onarla bir işi olamaz. Hele de Patronla. Manyağın teki olduğunu biliyorum. Bende onunla az uğraşmadım. Telefonumu çıkartıp onu aradım.

" Alo, sizden bir iyilik istiyorum. " Bundan sonrasına patron baksın. Üzgünüm oğlum ama seni o kızdan korumanın başka yolu yoktu.

Meyra'nın Ağzından,

Annem, babam ve ben karakolda Necati abinin gelmesini bekliyorduk. Necati abi, babamı arayıp Salih'i bulduklarını söylemiş. Herhalde o çatışmada yakalandı. Acaba bizim adımızı vermiş miydi? Yok canım, patrondan korkar.

Sandalyelerde oturmuş beklerken Yiğit geldi. Tabi ona da haber vermişlerdir. Sevgili olduktan sonra ilk buluşacağımız yer karakol mu olacaktı. Ben hiç böyle hayal etmemiştim. Yiğit yanımıza geldi.

" Nasılsınız?" babamla konuşmaya başladılar. Onlar konuşurken Necati abi yanımıza geldi.

" Gözünüz aydın Salih yakalandı. İçerden uzun süre çıkamaz artık. "

" Çok şükür." Dedi babam. " Nasıl yakalanmış?"

" Bi mafya babasını takip etmiş. Çatışma çıkmış. Adamlardan biri Salih'in yanında genç bir kız ve genç bir erkek gördüğünü söyledi. Ama Salih öyle bir şey yok diyor. Araştırıyoruz. Gençler sizin bildiğiniz bir şey var mı?" Nasıl olmasın onlar biziz zaten. Beni öldürmeye çalışan adamın beni koruması çok ilginç gerçekten.

" Yok canım nerden bilelim biz." Deyip Yiğit'e baktım.

" Biz bişey bilmiyoruz." Dedi Yiğit.

" Neyse, biz yinede araştıracağız. Ama artık Salih'ten kurtuldunuz." Ondan kurtulduk da patrondan nasıl kurtulacağız bakalım. Annemler önden gitti. Biz de Yiğit'le arkada yavaşça yürüyerek konuşuyorduk.

" Resmen aranıyoruz." Dedim.

" Bizim olduğumuzu bulamazlar. Sakin olalım. "

" İyi diyosun da. Bu patron belası başımızda olduğu sürece bizi yakalamaları an meselesi. "

" Doğru. Ondan kurtulmanın bir yolunu bulmalıyız."

" Nasıl?"

" Bilmiyorum ama bir yolu vardır."

" Okan'la, babasıyla konuşalım. Belki kafa kafaya verip bir çözüm yolu bulabiliriz."

" Okan olmazsa olmuyor mu?"

" Öyle mi dedim ben Yiğit. Onlarda patrondan kurtulmaya çalışıyor. Ne var bunda."

" Dediğin gibi olsun. Buluşur konuşuruz." Dedi. Sarılacaktı ama annemler bize bakıyordu. O yüzden tokalaştık ve gitti.

Bir gün arananlar listesinde olacağım aklımın ucundan bile geçmezdi...