My Life with the BOSS (Completed)

Chapter 42

Dessa's POV

Pagkagising koy alam ko nang nasa malambot na kama ako dahil damang dama ko ito mula sa pagkakahiga ko. Unti unti kon iminulat ang aking mata at uti unti ko ring napagtanto na hindi ako pamilyar sa kwartong ito. Napabalikwas ako ng higa ng maalala ko ang lahat. Ang pagdakip sa akin ng tatlong armadong lalaki at sapilitang pagsakay sa itim na van. Biglang bumangon ang kaba sa aking dibdib. Tumakbo ako sa pintuan at pinihit ito. Nakasara!

"Buksan niyo to! Palabasin niyo ako dito!C anong kailangan niyo sa akin!" sigaw ko sabay kalampag ng pintuan. Matagal ko ring ginawa iyon at kusa nalang tumigil dahil sa kapaguran ko. Napaiyak ako sa kalagayn ko. Sino naman ang nagbalak sa akin nito? Anong kailangan nila sa akin? Nagsimula ng tumulo ang luha ko dahil sa halo halong emosyong nararamdaman ko. Takot, kaba at pagkalito.

Ron's POV

"Hindi mo pa ba siya kinakausap?" Cloud is in my office.

"Do you think your decision is the right choice?" He seconded when I didn't answer him.

"I think so". I replied shortly.

"You think so? Huh! Nasaktan mo si Dessa at ang sagot mo sa akin ngayon 'I think so?" I can see that he is mad. What woud I do?

"What do you want me to do then? Just wait, and risk another life again?" l asked him with frustrations.

"Do you think, titigil sila kapag linayuan mo siya? They already know Ron! It's too late!". Hindi sako nakapag salita sa sinabi niya. Sorry for hurting you sweetheart. I just can't risk your life. I can't.

"Do you already those persons behind this?" umiling ako. bringing up this conversations brought me back the day I've got the threat.

Flashback

"Hey, dude! May nag iwan pala ng regalo saiyo. Pinaabot sa akin kanina ng gwardya sa labas bago ako pumasok dito". What does this asshole doing here?

"What do you want Cloud? Remember what you did last time?"

"Wooohhh, hindi mo pa nakakalimutan yon? Dude, that was an accident! O kaya naman nagagalit ka dahil nabitin ka?"

"Shut up!"

"Dumaan lang naman ako dito para sana kumustahin si Bree, pero mukhang wala siya dito". Tsk.

"What's with the box?"

"Aba ewan ko! Bakit kaya hindi mo buksan baka isa na naman yan sa mga padala ng mga babae mo?"

"I don't have any woman, si Dessa lang".

"Wow, dude! Nagiging corny ka na. Ha ha ha ha!" I glared at him so he stopped from laughing.

"I don't want to open it. I think it's just some of those nonsense stuff".

"Sayang naman kung hindi mo bubuksan. Sa akin na lang?"

"Go on". Then I let him open the box.

"What the heck!"

"Why?"

"I think someone is observing you and Dessa". I stiffened.

"Let me see". Then I saw many pictures of mine together with Dessa. Our picture at the office, outside my house and our date last week. WTF! Who have the guts to do this to me? Then I saw an envelope.

"May sulat?" Cloud asked. I nod. "Anong sabi?"

I opened it and read the letter.

Velasquez,

You have a beautiful woman. Mind if I'll share?

I crumpled the letter in frustration. All this time, they were observing us!

"May isa pang envelope dito Ron". I looked Cloud at hawak niya ang isa pang envelope.

"Give me". Then he handed it to me. I opened it and the content of it made me feel nervous.

It's all picture of Dessa....

Alone!

How could it be? Why do they have pictures like this! I slammed all of those pictures on the table. Then Cloud picked it.

"Tang ina! Ano to! Minamatyagan ng mag isa si Dessa? Ano to?" Cloud looked at the pictures one by one.

"Ito nasa... sementeryo siya na umiiyak? Pati dito sinusundan siya? Then, this, alone at her house.. highway, office, mall". Yeah, they have any single capture of her moment. Hindi ko alam kung may privacy pa siya. That thing made me angrier.

"I think, she's in danger. Your life is in danger but... I think, they will use Dessa against you. Dessa is on great danger Ron".

End of flashback>>>>

"Sa tingin mo, kumikilos parin sila?" He asked.

"It's possible". He didn't speak again. Then suddenly his phone rings.

"Got to take this". Then he answered his phone.

"Hello. Na miss mo.... WHAT!!"

"Can you lower down your voice? You're too noisy!" I shouted him.

"Fuck dude! Dessa was kidnapped!".

Dessa's POV

Bigla akong napatayo sa pagkakaupo sa sahig ng maramadaman kong may nagbubukas ng pintuan. Pigil ko ang hininga habang hinihintay ang paglabas ng tao sa likod nito.

Pumasok ang isang armadong lalaki na may dalang pagkain sa plato.

"Kumain ka na". Sabay lapag niya ng pagkain sa mesa sa tabi ko.

"Sino kayo? Anong kailangan niyo sa akin?"

"Kumain ka na at kukunin ko rin ang pagkakainan mo pagkatapos mo". Sagot niya na hindi man lang inaksayahang sagutin ang tanong ko.

"Ayoko". Hindi ko alam kung lokohan lang ito pero sino ba naman ang makakain kung nasa ganito akong sitwasyon?

"Huwag mong ubusin ang pasensya ko babae ka! Baka hindi kita matantiya at iputok ko ang baril ko saiyo". Bigla naman akong nanginig nang nakita ko ang baril niya at ikinasa ito.

"Subukan mong iputok yan at hindi ako magdadalawang isip na isunod ka kasama ng pamilya mo". Nanigas kami pareho sa aming narinig.

"B...boss".

"Umalis ka na. Ako na ang bahala dito". hindi ko pa man nakikita ang mukha ng nagsalita ay kilalang kilala ko ang boses nito.

"Now, you're already here....babe".

"Wh...what have I done wrong.... J...Jake?"

>>>>>>JaqeeBlue