My Life with the BOSS (Completed)

Chapter 33

Dessa's POV

Excited ako sa pagdalaw sa foundation lalo pa ngayon at kasama ko si Ron sa pagpunta doon. Biyernes ngayon at mamimili ako ng mga kailangan kong bilhin at gaya nga ng sabi niya, sasamahan niya ako.

Nandito kami ngayon sa National Books Store dahil bibili ako ng mga gamit sa pinapatayong building na magsisislbing paaralan sa foundation. I smiled. Kahit papaano matutupad ko na rin ang pangarap ko para sa kanila. Hindi man ako nagig tunay na teacher, atleast I can teach them whenever I'll visit them.

"What are we doing here?" nilingon ko si Ron. Tsk, ngayon pinagtitinginan tuloy siya. Nakasuot lang siya ng plain blue v-neck shirt and pants but still he looks dazzling. He is like a picture of perfection wag lang sanang magsungit. Oh, I'm so lucky to have him.

"Isn't it obvious?"

"My secretary can do this, you don't have to go here just to buy this school supplies". Kanina pa siya reklamo ng reklamo na kesyo daw marami namang ibang dapat gumawa nito. Rich kid.

"Alam mo? Kanina ka pa eh. Dapat talaga naiwan ka nalang at ako nalang ang pumunta dito, diba?" he rolled his eyes.

"Wahhhh. Ron ang cute nun, ulitin mo please. Mas maganda pa ata yung irap mo kesa sa akin". Sabi ko sa kanya na nakahawak sa shirt niya.

"No I don't want".

"Sige na please?" nag puppy eyes na ako.

"No". Sumimangot ako.

"Stop doing that or else I'll kiss you". Tinakpan ko naman agad ang bibig ko.

"Small request lang, hindi mo pa mapag bigyan?" nag walk out ako at pumunta sa kabilang side kung saan nakapwesto ang mga story books. Narinig ko naman ang mga saleslady na nagbubulungan. Hindi ko gaanong marinig pero napagtanto kong nakatingin sila kay Ron na hindi pala ako sinundan bagkus ay nasa mga notebooks ang paningin. Tsk, tusukin ko mga mata niyo eh. Boyfriend ko na yan. Namula naman ako sa naisip ko.

"You okay? Namumula ka, naiinitan ka ba?"

"Layuan mo nga ako". Napansin kong puno na ng iba't ibang school supplies ang cart niya at may panibago na namang dala.

"Ang dami na niyan huh, baka hindi kasya sa budget ko". Prangka kong sabi.

"Your boyfriend is one of the richest human in this world, so you don't need to worry".

"Hindi! Ako lang ang magbabayad". Nakakahiya kung siya pa ang mag bayad baka sabihin niya na inaabuso ko ang pera niya.

"I insist. Don't think of wasting my money. Tandaan mo, mayaman ka rin".

"So?"

"Baka iniisip mong nilulustay mo ang pera ko?" bakit niya alam? Mayaman nga kami pero gusto ako parin ang magbayad nito at dapat galing sa ipon ko. Pero alam kong hindi ko na siya mapipigilan pa kaya't pinabayaan ko nalang.

Limang supot na malalaki ang dala naming pagkalabas namin sa NBS. Tinawagan ni Ron ang driver niya at ipinakuha ito. Sunod naming kaming pumasok sa boutique at bumili ng mga damit at pati na rin mga laruan.

"Why you're buying all of this?" siguro kanina pa niya gustong tanungin yan dahil hanggang ngayon hindi pa naman niya alam ang tungkol sa foundation.

"The foundation we will veisiting is full of kids. Kulang na kulang sila sa mga ganito kaya ako ang bumibili sa kanila. Nagpatayo rin ako ng mini school building sa loob ng foundation para naman matuto sila ng basics before they enter the real schooling".

Ron's POV

While she is telling her story, I can't help myself from smiling. I'm so proud of her. I'm so lucky to have her. She's different.

"Nga pala, pwede bang bago tayo umuwi daan muna tayo ng palengke?" paleng...?

"Palengke!". Nagulat ata siya sa pagsigaw ko.

"O...o, may mali bas a palengke at ganyan ka mag react?" really? She's going to market?

"Pwede ka namang mag utos".

"Eh, gusto ko kasi..."

"No, let our assistance do that. Ano ba kasing gagawin mo doon?"

"Bibili lang sana ako ng mga lulutuin ni Nay Cora para dalhin natin bukas sa foundation". I smiled. She has really a good heart.

We've done everything and she asked me to eat because she's hungry. I'm about to say yes when someone caught my eye. I know he's after me. Kanina ko pa nararamdaman na may nagmamasid sa amin. He's wearing civilian kaya hindi mo siya mapapansin agad dahil hindi siya kapansin pansin.

"Sweetie, I would love to be with you but we need to go back to my office".

"Bakit may nangyari ba?"

"Nothing, I just need to get some important files. I left it on my table".

"Hindi ba pwedeng mamaya nalang? Naka leave ka naman diba?" bullshit! I forgot that I'm on a leave dahil ngayon palang naman ako kumuha ng leave.

"Dad texted me and he really need to read those files". I saw disappointment on her face. I'm sorry sweetie, I will make up to you when I'm finish with this.

Nag biyahe kami na tahimik lang siya. I felt guilty. Damn those asshole! This day should be our first date but they ruined it.

"Sweetheart, I'm sorry. I know you're disapp.."

"No I'm okay". She interrupted me at ibinaling ulit sa labas ang tingin.

"Okay, here's our agreement. Next week, we will have a date. I'll make it sure there will be no disturbances even if it is about the company. Okay?"

"Talaga?" I nodded. She hug me tight at nagulat naman ako. Bigla ko namang na preno ng pagkalakas lakas.

"You should'nt do that." Yumuko naman siya at nag sorry. I lifted her chin.

"But you can hug me at all times when we're home."

"Magmaneho ka nga lang diyan". I smiled and I continue to drive. Pumasok naman sa isip ko ang mga sumusunod sa amin.

Who are they? What are they going to do? But, I know for sure... Dessa is also in danger.

>>>JaqeeBlue

Some chapters will be on private soon. :) 

,