She Who Stole Cupid's Arrow

Chapter 44

Chapter 44

[Jillian's POV]

"Hey! Are you okay?" tanong sa akin ni Zyron habang inaalalayan niya akong tumayo dahil nahulog ako sa kinauupuan ko.

Napatingin ako sa kanya.

"Sir... a-ano po uli ang sinabi niyo kanina?"

Nginitian niya ako.

Shet. Pareho sila ng smile ni West! Ba't ngayon ko lang nahalata?

"I said, I am asking you to go out with me pag nakabalik na tayo sa Manila."

Napapikit ako.

Okay, kalma Jillian. Kalma. Wag ka muna mag aassume. Yung mga babaeng assumera, binabaril sa Rizal park.

Malay mo na misinterpret mo lang ang sinabi niya?

Malay mo iba talaga ang nasa isip mo? Madumi ka pa naman mag isip! Lahat sa'yo may malisya!

Wag muna mag assume.

"Bakit niyo po ako niyayaya?" tanong ko sa kanya.

"Type kita eh."

Shit na malagkit!

"So.... payag ka?"

Napatingin ako sa mata ni Zyron. Hindi ko alam kung sincere siya o hindi. Jino-joke ba ako nito?

"Sir, nagbibiro po ba kayo?"

"No. I'm serious."

"Weh?"

"I am. What should I do para patunayan kong type kita?"

Napabuntong hininga ako.

This guy is full of confidence. He did not blink nung tinanong niya ako. Diretso pa siyang nakatingin sa akin.

Dahil ba iniisip niya na madali akong mapapayag?

Napailing ako.

"I'm sorry sir. I can't."

Nawala ang ngiti sa labi ni Zyron.

Hmm. Hindi niya expected ang reaction ko?

"Why?" tanong niya.

"I just can't."

"Dahil sa work mo? Pwede namang weekends eh. Or I'll grant you a leave."

"Sir...paano niyo po ako naging type?"

"Huh? What kind of question is that?"

"Wala. Curious lang po ako. Hindi mo naman po talaga ako kilalang kilala. Ilang araw pa lang tayo nagkakasama. Tapos niyayaya niyo na po akong lumabas kasama kayo? Bakit ang bilis?"

"Jillian--!"

"I'm sorry. Pero ayoko po nang ganun eh. Excuse me po."

Dali-dali akong lumabas sa bar.

Buti na lang at naisipan ko na bayaran agad ang ininom ko kaya libreng-libre akong makapag walk out nang walang sagabal.

Narinig ko ang pagtawag sa akin ni Sir Zyron pero hindi ko siya nilingon.