Owned By A Mafia Boss (PUBLISHED UNDER PSICOM)

CHAPTER 5

Chapter 5

Clayton’s Pov

NANGINGINIG ang tuhod kong pinilit na tumayo. Nang makatayo ay agad akong napahawak sa mesa nang mawalan ako ng balanse. Mabilis na dumalo sa akin ang waiter na nags-serve kanina sa amin ni Lorcan. Hinawakan niya ang bisig ko upang alalayan ako. Napatingin ako sa kanya at umiling, nais kong iparating sa kanya na kaya kong tumayo mag-isa. Nakasuit siya na pinaghalong itim at puting suit na may bowtie pa talaga. Napatanong tuloy ako sa sarili ko kung magkano kaya ang pasahod sa restaurant na ito.

"Are you sure you can stand on your own, sir?" pagbusisi nito sa akin habang nakahawak pa rin sa bisig ko.

Inis ko siyang tinapunan ng tingin. "Oo kaya ko. Kaya pwede ka ng umalis." Pagkatapos kong sabihin iyon ay yumuko siya bago ako iniwan.

Umalis si Lorcan para pumunta sa banyo at gusto ko ring pumunta ng banyo. Hindi naman ako nandidiri sa paghalik sa akin ni Lorcan pero nagulat ako, nabigla dahil hindi ko inaakala na ang kauna-unahang halik ko ay mapupunta sa lalaki. Buong buhay ko pinapanaginip ko na nasa babaeng gusto ko mapupunta ang unang halik ko. Hindi naman sa importante ang unang maging halik ko. Ang hindi ko lang inaasahan ay sa lalaki iyon mapupunta.

Nang makabawi na ako sa gulat at panginginig sa tuhod ko ay lumakad ako papunta sa banyo. Akmang pipihitin ko na ang busol nang bumukas iyon at iniluwa ang preskong-presko na si Lorcan na ngayon ay siyang nagmamay-ari na sa akin. Sa kontratang pinirmahan ko kanina ay parang binenta ko na rin ang buhay at kaluluwa ko sa kanya.

Hindi man lang siya nagulat nang makita niya ako. Tapos ako ay halos gusto ng tumakbo paalis.

"Move faster, Mr. Perkin, because I have something to tell you." payak niyang saad. Tanging tango lang ang naisagot ko sa kanya.

Umigting ang panga nito at saka iniwan.

Tiningnan ko ang papalayong likod ni Lorcan. Iling akong pumasok sa banyo. Kung umasta siya ay parang wala lang sa kanya ang nangyari kanina. Samantalang ako ay masyadong maraming iniisip. Totoo nga siguro ang sinabi niya na gusto lang niyang mag-explore. At nagkataon na ito ang gusto niyang i-explore. Siguro ay hindi ko na rin lang isipin iyong ginawa niyang paghalik sa akin, pinasok kong ito, eh. Alam ko na may mas lala pa dito. At kinakabahan na ako para sa sarili.

Kagaya ng sinabi ni Lorcan ay binilisan ko ang parang uud kong kilos. Pagkatapos kong magbanyo ay naghuhugas ako ng kamay. Napatingin ako sa repleksiyon ko sa salamin na nasa harap ko. Wala sa sariling napahawak ako sa labi ko kung saan dumapo ang labi kanina ni Lorcan. Hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin ang labi niya. Malambot at may pagkamatigas. Mabango at . . . parang may tamis.

Ipinikit ko ang aking mata dahil na naman sa pumasok sa utak ko.

Pagkabalik ko ay nakita kong may kausap si Lorcan sa telepono niya. Nang makita niya akong papalapit ay tinapos niya iyong tawag.

"So, let me get this straight, Mr. Perkin. I want this contract to be private, just between you and me," Pahayag niya saka tinapunan ng isang tingin ang envelope sa mesa.

"H-hindi ko ba pwedeng sabihin 'yan . . . kahit kay Jer-Jason lang."

"Jason is a trustworthy employee of mine, so okay, you can, but don't reveal what's inside the contract," paalala nito sa akin.