"Ben bakarım..."
Kapı çalındığında ben bakarım diyerek ayaklandım ama Ateş Bey hiç oralı olmamıştı. Onu asabiyetiyle yalniz bırarak ağır adımlarla kapiya yürüdüm. Delikten bakmak için parmak uçlarımda yükseldim, kim olduğunu baktıktan sonra hiç düşünmeden kapıyı açmıştım.
Kapıyı sonuna kadar açıp arkami dönerek yürümeye başladım. "Bu hoş geldin demenin küs olan yengecesi mi? Galiba gir demek istedin... Merak etme yenge kapıyı da kapatırım." Selim arkamdan laf yetiştirirken bende kalktığım yere tekrardan oturup yastığı kucağıma aldım.
"Hoş geldin, Selim."
"Hoş mu bulduk tam bilemedim. Oysa ki buraya ne ümitlerle dondurmalarla gelmiştim." Dondurma mı? Selim'in yüzüne bakmak yerine elime baktım.
" Selim havalar iyiden iyiye soğumaya başladı. Selda'nin dondurma yemesini artık yasakliyorum." Şükür Ateş Bey benimle ilgili bir cümle kurmuştu. Oysa kavgadan sonra yüzüme bakıp tek laf dahi etmedi. Hoş şuanda yüzüme bakmayordu.
"Iyi madem dondurmayı dolaba koyayım.... Siz hiç zahmet etmeyin kendim koyarım..." Selim bir şeyler söylese de tek odak noktam oydu. Bana göz ucuyla bakıp tekrar tabletine döndü. Görüş alnıma Selim girince hemen Ateş'in yanina oturmuştu.
"Bende işte gelip ne yapıyorsunuz diye bakmak istedim." Selim'e bakıp kaşlarımı çattım. "Bakmak dediysem yarıni konuşmak için geldim. Ateş Bey lafta haber verecekti. Haber gelmeyince bizzat sormak istedim... Ateş Bey piknik diyorum. "
"Bana ne soruyorsun oğlum, benim fikrim ortada ona sor. Çünkü kendileri beni insan yerine koyma gibi zahmetine girmiyor."
"Şimdi anladım siz yine kavga ettiniz ev bu defa sinirli olan taraf Ateş... Yenegelerin gülü bir şey yapmaz bilirim de yine de sorayım dedim ne oldu?" Ben çocuğu gebertir, diğer tarafa tek gitmesin diye Ateş'i de peşi sıra gönderirdim.
"Ateş şey diyorum bunada mı sen cevap versen, yengemin bakışlari pek hayra alamet durmuyor."
"Benden bu kadar korkmana gerek yok Selim, adam yemiyorum. Soruma gelecek olursak yanındaki beyefendi pikniğe götürme zahmetinde bulunursa geleceğim."
"Gelecekmiş işte oğlum neden bana burada kırk takla arıyorsun."
"Her şeyi olduğu gibi bunuda sonradan öğrendim Selim, benim karımın genel huyunda sormak danışmak hatta bilginlendirmek gibi kavramlar yok. O kendi başına tek cumhuriyet..."
"Adama bak ya bir laf sokuyor. Sana bir şey söyledim de ne oldu hemen küplere bindin. Sen normal değilsen bunda benim suçum ne?"
"Ya demek öyle... Selim sor bakalım bana ne söylemişte ben küplere binmişim.." Selim bir bana bir ona bakarken sorusunu aynen bana iletti.
"Selim şimdi ben ona dedim ki ailemin yanına gidip bir süre kalacağım dedim, o da hemen asıp kesti."
"Neden böyle bir şey yaptın Ateş, her kadın ailesinin yanında olmak ister ne var bunda neden kızıyorsun?"
"Ona söyle her şeyi kendince anlatmadan kaç ay kalacağını söylesin?" Selim bu defa da kaç ay dediğinde dört ay demiştim.
"Cüş..." Ona kaşlarımi çatınca pardon diyerek devam etti. "Yengecim sende abartmışsin git ailenin yanında kalıp özlem gider ama sonra geri dön. Bir iki hafta kalıp gelsen kim sana ne diyecek."
"Öyle değil işte Selim, ben doğumda annem de yanımda olsun istiyorum."
"Gelsin burada kalsın... Yenge kusura bakma ama Ateş burada kesinlikle haklı benim karım olacak üstüne üstelik hamile olacak ondan bir gün bile ayrılmam. Sonuç olarak siz evlisiniz evlilikte ayrılık olmaz. Sen öyle aylarca gidip gelmezsen ne evlilik kalır ne de geri dönüp bulabileceğin bi eş...."
Ateş yandaşıni bulmuş gibi bak duy der gibi kaşını kaldırdı. Selim de durup durup mantıklı konuşacak zamanı bulmuştu. "Yenge evlilik eş demişken bana hala bir kız bulamadın mı, böyle giderse evde kalacağım. "Diyerek derr yandı.
"Ben seni zerre anlamıyorum Selim, zenginsin boy post desen maşallah ee yakışıklısinda nasıl bulamıyorsun bilmiyorum."Ateş öksürünce ona baktım. "Eğer kardeşim yaşıyor olsaydı, kesinlikle sana ayarlardim." Diyerek üstüne basarak konuştum
"Galiba benim suyum ısındı artık gitsem iyi olacak... Ve siz ikiniz sabah hazır olun. Yenge Ateş burun kırın ederse ara ben seni almaya gelirim. "Ayağa kalkınca iyi geceler demiştim, Ateş de iyi geceler dediğinde " Zahmet etmeyin kapıyı biliyorum, yarın görüşürüz." Diyerek gitmişti.
O gidince saate baktim epey geç olmuştu. "Uyumayacak mısın?" Ateş bana bakmaya tenezzül etmeden hayır, demişti. Baan gerçekten kızgın olmalıydı. "Peki, küs müyüz?" Ciddi şekilde sorunca yüzüme bakabilmişti.
"Sana bir soru soracağım. Bugün ailende kalacağım derken kastın bana kalabilir miyim diye soru sormak mıydı, yoksa yalnızca söylemek miydi?"
"Şey ben yalnizca bilgin olsun diye..."
"Iyi geceler Selda..." Cümlemi kesip kesin dilde iyi geceler dediğinde karnıma yine kramplar girdi. Bir yerde yalnizca sevdiğin ya da korktuğun birileri karnına sancılar girdirebilir yazıyordu. Ben ondan korkmuyorsam sevgi olamazdı değil mi?
Onun gelemeyeceğini anlayınca ayağa kalkmıştım ki ışıklar kesildi. "Ateş elektrikler kesildi." Etrafıma bakıp karanlığa alışmaya başladım ama bir yandanda kalbim deli gibi atıyordu.
"Selim yapmış olmalı, ne de olsa üzüm üzüme baka baka kararmış. Seninle birkaç gün takılması onu entrikacı biri yaptı. Aklı sıra bizi barıştırmak istiyor."
"Ne saçmalıyorsun Ateş, onun yaptını nerden çıkardın?"
"Arkana bak." Dediğinde başımı çevirdim. Karşı tarafta ışık mı vardı. Cidden yapmış mıydı? Ateş'e bakınca bana telefonun ekranını gösterdi. " Evden çıkar çıkmaz mesaj atmış. Yeni hastaneden çıkmışsın ne olursa olsun seni üzmemeliyşim. Kendisi yerimde olsa ne yapardı acaba çok merak ediyorum."
"Selim'i na itibariyle affetsemde onun yaptığına inanmıyorum. Kapıyı kapatip çıkalı çok oldu. Elektrik şartelide içerde olmalı bence kalk bak Ateş şartel atmış olabilir."
"Galiba haklısın." diyerek telefonun el fenerini açarak ayağa kalktı. Ya böyle lafıma gelirsin. Hem bak arkadaşının bile günahıni aldın, bütün bunlar hep önyargıdan. Kolarimi göğsümde birleştirip büyük bir özgüvenle etrafıma bakınırken bahçede karaltı gördüm.
"Ateş..." Bağırarak Ateş dediğimde "Ne oldu?" Diyerek ışığı bana doğru tuttu. Bende ışığın yardımlayla ona doğru koşup gömleğinden sıkı sıkıya tuttum.
"Orda... Bahçe de gölge gördüm. "
Ateş sakin ol diyerek ışığı o tarafa tuttu. "Önce elektriğe bakalım sonra ben çıkıp dışırayada bakarım."
"Dur bende seninle geleceğim." Onun koluna girerek o nereye giderse bende oraya gittim. Girişte bir şeyin kapağını açıp içine ışık tuttu.
"Lanet olsun şarteller tutuşmuş iyi ki evin içinde yanmadık." Ne dediğimde kapağını kapatıp bana döndü. "Yapılması için sabahi beklememiz gerekiyor. "
"Iyi ama o zamana kadar ne yapacağız ben korkarim."
"Ben varım yanında neden korkuyorsun?" Az önce öyle davranıyordun ama... Etrafima bakarak birleri var mı diye baktım her an birileri gelecek diye çok korkuyordum.
"Kapi... Kapıyı kilitleyelim." Ateş bir şeyler söyleyerek kapıyı kilitlemişti. "Bahçe kapısı oradan da biri girebilir. Orayı da kilitleyim." Ateş söylenmek yerine elimden tutup ellerimizi birbirine kenetledi. Yolumuza ışık tuttuğunda bahçe kapısını da kilitlemiştik.
"Her yeri kilitledik mi, açık bir yer kalmamıştır değil mi?"
"Istersen pencereleridw zincirleyelim... Hadi gel yukarıya çıkalım." Tam diyerek bende el fenerimi açıp yolumuza ışık tutmuştum. Merdivenlerden çıkarken denize düşen misali Ateş'e ahtapot gibi yapıştım. Yukarıya odamıza çıkınca kapıyı kapattığım gibi kilitlemiştim..
"Bu kadar çok korkuyor olamazsın..."
"Ben hamileyim tamam mı, iki kişilik korkuyorum." Elini bırakıp yatağa koştum. Yatağa girip örtüyü üstüme çektiğimde Ateş telefonu arkası dönük şekilde yatağın üstüne attığinda tek eliyle üstündeki tişörtü çıkardı. Dönüp yatağa girdiğindeyse gülerek ona baktim.
"Kocacım rica etsem pencereyi de örter misin?" Ateş ya sabır çekerek camı örtüp geri yattı. Bende kedi gibi ona sokularak sarılmıştım. Bunu beklemese de umarımda değildi.
"Her gece kedi gibi olacaksan eski çağa dönüp elektrikleri yaptırmayacağim."
"Hele bir yaptırma seni gebertirim ve bana sarıl korkuyoruz diyorum anlamıyor musun" Ateş kolunu başımın altına soktuğunda bende ona biraz daha sokulup sıcaklığını hissetmeye çalıştım.
"Sarılıyor olmam seni affettim anlamına gelmez Selda, benden ayrilma fikrinden cayana kadar sana kızgın ve kırgın olacağım.
İnsan her zaman, kendini yenen de bir üstünlük bulunduğuna, ona boyun eğilmesi gerektiğine inanır.
Mukaddime, İbn-i Haldun
Instagram: Sldakser