JANA
THE issues about AU are subsiding. The feedbacks about AU from the former students are enough to convince the people that AU isn't an unfair school. Karamihan sa mga statements na nakuha namin ay puro mabubuti. We also brought to the media the statement given by the gang of kuya Harry na nag-iisang gang na nakalaban ng Section C. They said that it was a misunderstanding and since Kuya Harry's family is known, they all believed that. Unti-unting humupa ang bad issues tungkol sa AU at halos karamihan sa mga tao ay binabawi lahat ng masasamang salita na sinabi nila. That's good, right? Now, AU is safe and at good state.
While Alvarez and Vinos, hindi na yata namin kailangan pang gumawa ng paraan dahil parang nakakalimutan na agad nila ang nangyari. Most of the people now are distracted with the new trends. Psh.
And after just three days, my brother went back aboad. They said that they only came here to check me and when they made sure that I was fine, they flew back to US.
And guess what? That Madrigal transferred to our school. Nagulat nga ako dahil tinanggap pa siya ng AU kahit patapos na ang 4th quarter at malapit na ang Final Exams. But well, I know Zild backed her up. Buti na lang at napunta siya sa Section 10-B at hindi sa Section namin. Para hindi ko makita 'yung mga kalandian niya.
And speaking of that girl, nakita ko na naman siya na naka-cling sa braso ni Zild habang naglalakad sila papasok ng cafeteria. Kumunot agad ang noo ko but rolled my eyes in the end. I am walking with Lucy towards the cafeteria at nasa likod lang nila kami but we're meters apart.
"Oh.. someone is going to make patay patay people na!" Natatawang sabi ni Lucy at mas lalo lang kumunot ang noo ko. She then looked at me and stopped laughing. But she showed me her smirk. "What?" Painosente niyang tanong kaya inirapan ko na lang siya.
"Go inside alone. I already lost my appetite." Sabi ko.
Kumunot naman ang noo niya. "Ha? Why?"
"Ang sakit mo kasi sa mata."
"Jana!" I only waved at her and turned my back. Naglakad na ako at narinig ko pa siyang bumubulong-bulong. Natawa na lang ako habang naglalakad. She didn't follow me. Mukhang gutom ang bruha.
I just walked and walked until I noticed that I am walking towards my favorite three here in AU. Umupo ako agad at sinandal ang likod at ulo ko sa katawan ng puno. Wind is touching my hair which made it a little bit messy pero hinayaan ko lang.
I sighed. Dapat masaya ako dahil gumana naman 'yung naisip ko na solusyon para sa issues ng AU. But why am I feeling irritated? What's wrong with me? It's almost a week at palagi akong naiinis. Lalo na kapag nakikita ko ang mga kalandian ni Celestine. That girl. Tsk.
I just closed my eyes and erased her and 'him' in my mind. Pero pagkatapos ng ilang segundo, napamulat ako agad at inis na sinabunutan ang buhok kong naka-ponytail. Magulo na nga ito dahil sa hangin, mas lalo ko pang ginulo.
Bakit ba kasi ako naiinis?! I should be eating right now. Hindi 'yung nagmumukmok lang dito at mukhang tanga na sinasabunutan ang sarili. Paksyet. May sakit kaya ako sa utak? Baka naman bipolar ako.
"You're obviously jealous." Agad akong napaayos ng upo dahil sa boses na narinig ko. I immediately looked at the person who is standing infront of me. How come na hindi ko siya napansin? "Masyado kasing malalim ang mga iniisip mo." Sabi niya at napaawang ang labi ko.
"Do you have a power in reading someone's thoughts?" Tanong ko at tumawa lang siya. Naglakad siya palapit sa akin and sat infront of me. Okay lang naman dahil nasisilungan pa din naman siya habang nakaupo sa damuhan tulad ko.
"Wala. You were just too preoccupied with your own thoughts that you didn't noticed that you were saying it already." Sabi niya at nanlaki ang mga mata ko. So I was talking a while ago? Shitty. Bakit hindi ko napansin?
Tumawa siya at ginulo ang buhok ko. "I'm not a dog, Darren." Tumawa lang siya ulit sa sinabi ko. I just rolled my eyes heavenwards ng maalala ko 'yung sinabi niya kanina. Agad na kumunot ang noo ko at tumingin sa kanya. "Ano nga ulit 'yung sinabi mo kanina? I'm jealous? To whom? Why? And how did you know?" Sunod-sunod na tanong ko sa kanya at tumawa na naman siya. Happy guy, indeed.
Tumikhim naman siya. "To Zild and Celestine." Hindi ako kumakain at umiinom pero parang nabulunan ako sa sinabi niya. I am jelous? To them?!
"Gago ka ba?! Bakit ako magseselos sa dalawang 'yun?" Sigaw ko sa kanya na mas lalo niyang kinatawa. "Hoy! Tawa tawa ka d'yan, do you want me to kick your ass out of here? Putangina. Tumigil ka na nga!" Sigaw ko ulit pero tumawa lang siya. I just pulled my hair out of frustration at doon siya napatigil. Agad niyang hinila ang kamay ko na sinasabunutan ang buhok ko at tinignan ako.
"Don't hurt yourself."
Ngumisi lang ako at agad siyang napasigaw ng siya naman ang sabunutan ko. "Then I will hurt you instead." Sabi ko at agad niyang sinubukang alisin ang kamay ko pero mas hinigpitan ko lang ang pagkakasabunot sa kanya. Tawang-tawa pa ako habang sumisigaw siya. But he was smiling while shouting at me to get my hands off his hair. Napanguso na lang ako at inalis ito. "Nakakainis ka."
Tumawa siya at inayos ang buhok niyang nagulo. He was doing that and I'm just staring at him. He said I am jelous to Zild and to that Madrigal. Bakit naman ako magseselos? Hindi ko naman gusto si Zild noh. At mas lalong hindi ko gusto si Madrigal!
"Confused?" Kumunot ang noo ko sa tanong niya pero tumango din in the end. Tumawa siya ng bahagya. "I like you, Jana."
The annoyance and frustration that I was feeling a while ago immediately vanished when he said that. "A-ano?" Tanong ko at gustong-gusto kong sampalin ang sarili ko dahil nautal pa ako. But can you blame me? He said that all of a sudden at hindi ako handa. Nabigla ako.
He just smiled. "Bumilis ba ang tibok ng puso mo?" Pero kumunot ang noo ko sa tanong niya.
I just shook my head as an answer. "Whenever you see me talking or giving even just a little piece of attention to the other girls, naiinis ka ba?" Tanong niya at umiling ako. It was fine with me. Kabigan ko siya pero hindi ko siya ipagdadamot. Who am I to get irritated? Annoyed?
Ngumiti siya sa akin. "That's because you only treat me as a friend, you only see me as a friend. Pero kapag bumibilis ang tibok ng puso mo kapag nakikita mo siya or kinakausap mo siya, kapag naiinis ka sa tuwing nakikita mong may kumakapit sa braso niya, sa tuwing magsasalita siya ng masama at umiiyak ka, at sa tuwing ngumingiti ka dahil lang sa simpleng galaw niya, that's because you feel something special for him. That's why you are annoyed right now because you just saw Celestine with him." Sabi niya at napalunok ako. I know his point. Naiintindihan ko ang sinasabi ni Darren. At alam ko kung saan ito papunta. But no... I can't accept that.
"N-No.. " I said and looked straight to his eyes. "I don't like him, Darren. Isa lang siya sa mga kakilala ko dito. Maybe I am annoyed right now because of other reasons. Hindi dahil sa magkasama sila ni Madrigal." I said at tumawa siya.
"You don't like him, Jana." Sabi niya dahilan para tumango ako. "Because you already fell, you love him." At doon naman ako natigilan. Love? I? Me? Love him?
I laughed sarcastically. "Love? Love for my family and for my friends are the only love that I know. And falling in love to someone isn't in my vocabulary." Tumayo na ako matapos kong sabihin iyon. I can't love him. Celestine is for him, I hope so. After three weeks, my contract with him will end. Konting tiis na lang, matatapos na ito.
Naglalakad na ako palayo ng biglang magsalita si Darren para matigilan ako. "You can't do anything about that feelings, Jana. The more you hold it back, the more it will grow." Napakagat labi na lang ako sa mga sinasabi niya. Nagpatuloy na ako sa paglalakad palayo when my head suddenly hurts again.
Napahinto ako agad at napasapo sa ulo ko. Blurry images started popping in and I felt pain. Sumakit ng sumakit ang ulo ko. Mas masakit pa ito kaysa sa naramdaman ko when I fainted at the Day-care center.
Parang binibiyak ang ulo ko sa sobrang sakit. I heard different voices inside my head while the blurry images continued from showing. Napaluhod ako sa damuhan sa sobrang sakit. I felt my tears because of the pain at agad kong naramdaman ang mga kamay na humawak sa dalawang balikat ko. Kahit nakapikit ako, I know who it is.
"Shit Jana! What's happening to you?!" Nagpa-panic na tanong ni Darren pero hindi ko nagawang sumagot.
I just felt na lumutang ako at doon ko na-realize na buhat buhat na niya ako at tumatakbo na siya. "Out of the way!" Rinig ko pang sigaw niya.
Hindi ko maintindihan kung ano ito. This already happened to me many times pero mas masakit ngayon. Hindi ko alam kung bakit. I don't know where those blurry images came from? Kung kanino ang mga boses na naririnig ko. Kung kailan nangyari ito at kung konektado ito sa akin.
Napasigaw ako ng mas sumakit pa ang ulo ko. It felts like my skull are breaking and the blurry images doubled it's number. Para bang pinipilit nitong pumasok sa utak ko and differen voices whisper in my ears. What's happening to me?
Unti-unti ng bumibitaw ang kamay ko habang mas lalo pang tumitindi ang pagsakit ng ulo ko. I can't move my body anymore. I don't know what's happening to me.
Before I totally lost my unconsciousness, narinig ko ang mga mura ni Darren.
---
I slowly opened my eyes at puting kisame ang sumalubong sa akin. Tumingin ako sa paligid at napansing nasa clinic pala ako ng AU. I just sighed. Clinic again, huh? Nagiging suki na ako ng school clinic.
Napatingin ako sa right side ko ng may humawi ng kurtina na nagse-separate ng kama ko sa ibang kama dito sa clinic. When she saw me, napasigaw siya agad. "Oh my gee! Jana, you're awake!" Sabi niya na parang nakahinga pa ng maluwag. She immediately called a nurse and I sat on my bed.
Napasapo ako agad sa noo ko ng maalala ang nangyari. I took a deep breath. It attacked me again. "Something hurts?" Napatingin ako sa gilid ko ng dumating ang school Doctor kasama si Lucy. I thought she called a nurse?
Umiling ako agad. He was about to check on me but I raised my right hand which made him stop. "I-I'm okay." Sabi ko at napabuntong hininga lang siya tsaka tumango. He immediately left us at tinignan ako ni Lucy na nakakunot noo.
"You sure?" Seryoso niyang tanong.
I laughed a bit. "That won't kill me." Sabi ko pero naningkit lang ang mga mata niya. "Lucy, alam mong ilang beses na itong nangyari sa akin, diba? And it didn't kill me, right?" Tanong ko. Well, we are already friends kahit noong nasa ibang bansa pa kami. Alam niya ang mga nangyayari sa buhay ko.
She nodded. "But Jana, it happens often now. Kung noon, nangyayari ito sayo ng once in three months, now, thrice a month na. It gotten worst." Nag-aalalang sabi niya at sandali akong natahimik. She's right.
Napabuntong hininga na lang ako at magsasalita na sana pero may nauna sa akin. "So, you got an illness huh?" Sabay kaming napalingon ni Lucy sa nagsalita. We saw Zild, with his three friends at his back. They're standing behind Lucy kaya lumapit siya kaagad sa akin at agad na humakbang papasok 'yung apat. Sinara ni Inigo ang kurtina and looked at me.
"I don't." Mariing sabi ko pero naningkit lang ang mga mata ng tigre. He leaned closer and that made me gulped. Hindi niya ito pinansin at lumapit pa. Sa sobrang gulat ko, hindi na ako nakaatras. Then I felt my heart beating so fast... again. He just smirked at lumayo na kaya nakahinga ako ng maluwag. I suddenly noticed Darren who's secretly pointing the part of his body where his heart is located. Inirapan ko lang siya and I saw him smiled. Talagang pinipilit niyang mahal ko 'tong gago na ito, ano?
"Okay ka na ba?" Tanong ni Inigo at mahina lang akong tumango.
"May sakit ka, ano? Tatlong beses ka na 'ata kasing hinihimatay." Sabi ni Jay at umiling ako agad.
"Wala. Dahil lang siguro sa init." Sabi ko at nakita kong napayuko si Lucy dito sa tabi ko. I just held her hand to stop her from speaking. I don't have an illness. Hindi ko alam kung bakit nangyayari ito sa akin but I know that it wasn't an illness or disease or something.
I just talked to the four of them while the tiger is just looking at us, especially to me. Iniiwasan ko siyang tignan dahil ramdam ko ang titig niya. Para akong inoobserbahan ng tigre so I can't stop mysef from gulping from time to time. Is he observing me?
Habang dumadaldal sila Darren, Jay at Lucy, bigla na lang pumasok si Niko na hinahangos pa.
He rushed towards me at nakita kong nakahinga siya ng maluwag. Samantalang kumunot naman ang noo ko at natigilan ang mga kasama. "Glad to know that you're okay." He said then smiled.
"Uhmm.. welcome?" Natawa lang siya kaya umirap ako.
Napatingin naman ako sa likod niya no'ng mapansin kong paalis na si Zild. Nagtaka din ang iba dahil kakaiba ang aura niya. Nakapamulsa lang siya and didn't even look back when Inigo called his name. "Hayaan niyo na 'yun. Na-out of place eh. Nalamangan na naman!" Natatawang sabi ni Jay kaya binatukan siya ni Lucy. He just pouted while the boys laughed at him.
"Nalamangan?" Tanong ko at tumingin sila sa akin. Nagkibit balikat lang sila kasama si Niko.
"Iyong puso niya kasi nasasaktan. Iyong mahal niya kasi hindi niya man lang masabihan ng kanyang nararamdaman." Sabi ni Jay at kunot noo ko lang siyang tinignan. Tumawa naman siya. "Boom! Rhymes!" Darren and Lucy laughed at him. Inigo did a facepalm while Niko just shrugged. At ako? Binato na siya ng unan mula dito sa clinic. Dahil sa tawa pa din siya ng tawa, sapol siya sa mukha. He immediately stopped and then looked at me.
"Nakakairita ka. Umalis ka na nga." Sabi ko pero mahina akong hinampas ni Lucy sa balikat.
"You're so mean!" Sabi niya.
"Yeah, baby! Go!" Pagchi-cheer ni Jay sa kanya dahilan para siya naman ang hampasin ni Lucy. But this time, malakas na ito.
I smirked. "Yeah, Lucy! Go!" Sabay sabay naming sabi dahilan para bumusangot ang mukha ni Jay.
Tumingin siya sa akin. "Pasalamat ka mahal ka n-" Hindi niya natuloy ang sasabihin niya dahil bigla na lang nag-landing ang kamay ni Inigo sa noo niya.
"Mahal ako ni?" Tanong ko.
Then Niko suddenly whispered to my ear. "Mahal kita." Sabi niya. Inirapan ko siya at bigla siyang tumawa. "As a friend!" He defended so I rolled my eyes again.
Bigla naman siyang hinila ni Darren palabas habang sinasabi na bantayan niya na lang ang Section A dahil siya naman daw ang Class President. Niko just waved his hand to me and Darren just smiled before they totally left.
Binalik ko naman ang tingin ko kay Jay and raised a brow on him. "M-mahal ka namin!" Sabi niya at napabuga na lang ako ng hangin.
Inigo fetch the pillow that I threw a while ago and gave it back to me. "We're going. Get well soon." Sabi niya at tumango na lang ako. Hinila na din niya si Jay na mukhang yayakap pa kay Lucy.
Bago sila tuluyang umalis, narinig ko pa ang sigaw mi Jay. "Yah! My Baby is waiting for my hug tapos hihilahin mo lang ako?! Wala kang konsensya!"
Lucy and I both laughed with that.
A while ago, I am suffering from a painful headache. And now, I am suffering because my jaws are hurting for laughing to much.