1.5 Saat Geçmişti Aradan.. Lance Oturmaktan Sıkıldığını Hissedebiliyordu.. Pufladı Ve Kalktı Ayağa..
"Ben Biraz Bahçeye Çıkıyorum Allura.."
Başını Salladı Allura..
"Tamam Git Ve Hava Al Biraz. Moralinin Düzelmesine Yardımcı Olacaktır.."
Sahte Bir Tebessüm Takınıp Çıktı Mutfaktan Lance.. Yürürken Önce Salonun Sessizliğine Odak Kesildi Sonra İse Kırmızı Kapılı Oda Takıldı Gözlerine Bir Anda.. Buruklaşmıştı Okyanus Gözleri.. Şuan Ne Yapması Gerektiğini İnanın Bilemiyordu.. Yavaşça Çekti Gözlerini Kırmızı Kapının Üzerinden Ve Hızlı Adımlarla Kapının Yanına Gidip Giydi Ayakkabılarını, Çıktı Evden.. Yürürken Aradı Gözleri Oturacağı Bir Yer En Sonunda İse Gelmişti Aklına..
"Evin Arkasındaki Kayalıklar İdeal.."
Koşar Adımlarla Evin Arkasındaki Kayalıkların Yanına Gitti Ve Zar Zor Tırmansa da Oturmayı Başarabildi Sonunda..
Teki Eflatun Rengini Almış Gözleri Açıldı Bir Anda.. Parmakları Arasındaki 1 Saat Boyunca Kalmış Biten Sigara İse Düşmüştü Bir Anda Pencerenin Önündeki Mermer Zemine.. Kalbinin Atış Hızı Artmıştı Birden Keith in.. Karşısındaki Kayalara Oturmuş Bir Adet Lance Görmek Kendini Heyecanlandırmaya Yeterdi.. İzledi Okyanus Çocuğu Sanki Sonsuz Uzaya Bakarcasına..
Başını Eğdi Hafifçe Okyanus Çocuk.. Ellerini İse Birbirine Kenetledi Düşünmek İçin Hazır Olduğunu Bildirircesine.. Kapattı Gözlerini Ve Düşünmeye Başladı Yaşamından Bu Zamana Kadar Geçen Olayları.. Aklında İse Tek Bir Cümle Belirmişti Aniden..
Kutup Yıldızının Şansına İnanır mısın..?
Gözleri Açıldı Bir Anda.. Tebessümü İse Belirmişti Esmer Şekeri Andıran Yüzünde.. Konuştu Kendi Kendine..
"Keith i Bulmam İle Buldum Ben En Güzel Şansı.. Ablasıyla Tanıştım Önce Sonra İse Dostları İle.. Hepside Birbirinden Güzel Canlılar.. Ben O Kadar İyi Biri miyim Acaba..?"
Buruklaştı Bir Anda Mavi Gözleri.. Belki de Teselli Edecek Birine İhtiyacı Vardı Kendisini.. Ama İstemeyecekti Kimseden Ne Teselli Ne de Başka Birşey.. Umutsuzluğunu, Mutsuzluğunu Ve Karamsarlığını Göstermeyecekti Dostlarına.. Özellikle de En Yakın Dostuna, Keith e..
Dayanamıyordu Uzay Çocuk.. Bir An Önce Lance in Yanına Gitmek İstiyordu Fakat Gitmeli miydi..? Yine Onu Kızdırır mıydı Sabah ki Gibi..? Onu Üzer miydi Yine Gerçekler İle..? Bilmiyordu Fakat Ne Olursa Olsun Gidecekti Okyanus Çocuğun Yanına Görmek İçin Yakamoz Gözlerini.. Yatağındaki Ceketi Kaptı Ve Çıktı Odasından Hızla Koridoru Geçti Hızlı Adımlarıyla Ve En Sonunda Giydi Ayakkabılarını, Çıktı Evden.. Adımları Yavaşlamış Ve Tedirgin Bir Hal Almıştı.. Hala Yanına Gitmek Konusunda Kararsızdı Fakat Ayakları Yavaşta Olsa Götürüyordu Kendisini Okyanusun Yanına.. Çimleri Yavaşça Ezen Birkaç Nazik Adımdan Sonra Kayalıkların Arkasındaydı.. Fakat Tahmin Edebiliyordu ki Sessizliği Lance i Uyandırmamış Ve Farkettirmemişti Kendisinin Yanına Geldiğini.. İşte Anlayabilirdi Çıkışının Sesiyle Lance i Düşüncelerinden Uyandırdığını.. Oturdu Yanına Ve Karşısına Baktı Sanki Hiç Birşey Olmamış Gibi..
Gözlerini Açıp Gelen Sesle Şaşkınca Yanına Baktı Lance.. Keith i Görünce Sanki Dilini Yutmuş Gibiydi.. Şaşkın Bakışlarını Başka Yöne Çevirdi..
Lance e Baktı Keith.. Aralarında Oluşan Ölüm Sessizliğini Gidermek Kendisine Düşüyordu Tahminince.. Konuştu Hafif Sesli Bir Ses Tonu İle..
"Biliyorum Sabah Sana Karşı Sergilediğim Tavrı Lance.. Belki Seni Kırdım, Belki de Üzdüm.. Özür Dilerim Gerçekleri Vurmak Bana Pek Yaramıyor Fakat.. Durduramıyorum da Kendimi.."
Bir Süre Aradan Yine Oluşan Ölüm Sessizliği İle Tekrardan Konuştu Sessizliği Bozmak Adına..
"Cevap Vermeni Beklemiyorum. Sadece Söyledim.. Umarım Beni Affedersin Dostum"
Kendisine Dostum Demek Ne Kadar Acı Verse de Lance in Hislerini Biliyordu.. Lance Kendini Sadece Bir Arkadaş Hatta Yakın Bir Arkadaş Olarak Görüyordu, Biliyordu.. Bu Yüzden Söyleyemezdi Ona Gerçek Hislerini Sert Bir Tepki Alıp da Ondan İyice Uzaklaşmamak İçin.. Ayaklanacağı Sırada Kolunu Sarmalayan İki Kol İle Kaldı Olduğu Yerde.. Yutkundu...
Keith in Duyacağı Bir Şekilde Sessiz Tonla Konuştu Lance Keith i İyice Kendine Çekerek..
"Yanımda Kal.."
Kapattı Gözlerini Oluşan Sessizlik İle Ve Dayadı Kafasını Keith in Omzuna.. Keith e Karşı Karamsarlığını Ve Üzüntülü Halini Belli Ettiğini Biliyordu Ama Artık Yapacak Birşey Yoktu.. Ne Yaptığını Bilmiyordu Fakat İyi Geliyordu Kendisine.. Dostunun Yanında Durmak İyi Geliyordu, Çekiyordu İçindeki Karamsar Havayı..
Yanaklarının Kızarıklığını Örtüyordu Uzun Kuzgun Siyahı Saçları.. Buruk Tebessümü Ve Kalbinin Atışı + Lance in Yanında Olması Kendini Daha da İyi Hissettiriyordu Bunu Kanıtlayabilirdi.. Durabilirdi Böylece Sonsuza Dek..
Aradan Neredeyse Yarım Saat Geçmişti.. Sessiz Ve Güzel Bir Yarım Saat.. Sessizliği Bozan Şey İse Keith in Sorusunu Sorma İsteğiydi.. Konuştu Sessiz Bir Tonla..
"Affettin mi..?"
Yapacağı Şeyi Yapmak İstemezdi Hiç Fakat Yavaşça Gevşetti Keith in Koluna Sarmaladığı Kollarını Ve Ayrıldı Dostundan İstemeyerek de Olsa.. Yüzünden Tebessümünü Eksik Etmeden Konuştu..
"Ne Hata Yaptın ki Seni Affedeyim Dostum?"
Güldü İçten Bir Şekilde..
Gözleri Lance in Gülüşünü Görünce Sanki Bir Hazine Bulmuş Biçimde Mutluluk Dolmuştu Keith in İçine.. Tebessüm Etti Burukça.. Yavaşça Ayağa Kalktı Ve Lance in Elinden Tutarak Onu da Kaldırdı Ayağa..
"Hava Soğudu İçeri Gidelim.."
İndi Yavaşça Kayalıklardan..
Yüzündeki Gülümsemeyi Eksik Etmeden İndi Kayalıklardan Aşağı Lance.. Keith in Peşinden Yürümeye Başladı..
Yürürken Elini Yavaşça Kalbinin Üstüne Koydu Ve T-Shirt ünü Sıktı Keith.. Kalbinde Oluşan Acı Kendini Bitirecek Derecedeydi Ve Biliyordu Bunun Aklına Gelen Düşünceden Kaynaklandığını.. "Lance Seni Sevmez Seni Dostu Olarak Görürken.." Derin Bir Nefes Verdi Titrekçe..
Tam Keith İle Aynı Hıza Yetişebilmişken Yüzünde Hafif Bir Telaşlı İfade Oluşmuştu Lance in.. Keith in Rahatsız Olduğunu Düşündü..
"Keith İyi misin..?"
Şaşkınca Lance e Baktı Keith.. Sonra İse Kısa Bir Göz Teması Kurup Geri Çekti Gözlerini Okyanus Yakamozlarını Andıran Gözlerden..
"İyiyim Bir Sıkıntı Yok.."
Kapıyı İtip İçeri Girdi..
"İyi Akşamlar Lance.."
Adımlarını Odasına Yöneltti Hızla..
Şaşkın Bir İfade İle Keith in Arkasından Bakakalmıştı Lance.. Devirdi Gözlerini İçli Bir Nefes Aldı Ve Verdi Sıkıntıyla.. Dostunun Bir Derdi Vardı Hissedebiliyordu Hatta Şuan Büyü Güçleri İle Sıkıntısının Ne Olduğunu Öğrenebilirdi Fakat Karşısındaki Dostu da Bir Büyücüydü Sorun Buydu.. Kendisinin Öğrenmesine Kızacak Birşeyse Kendisini Sıkan Şey Elini Bile Sürmezdi İstese Dahi.. Başını Salladı İki Yana Ve Akşamın Karanlığını Alan, Boş, Sessiz Salonun Koltuklarından Birine Attı Kendini.. Uzandı Öylece Yıldızları Koca Pencerelerden Görebildiğince İzlemek İçin.. Uyuya Kalacağını Tahmin Edebiliyordu Ve Tahmini Gerçekleşmişti.. Kapandı Yavaşça Yakamoz Gözlerinin Kapakları Ve Beyni Delta Frekansına Geçip Uykuya Daldırdı Kendisini.. Akşamın Sessiz Kollarında Uyuyordu Artık..