ELISA
"Where are we?" Tanong ko ng makababa kami sa isang isla.
White sand, and crystalline water. This is the view that I'm seeing right now.
Gusto ko mang mamamangha sa mga nakikita ko ngayon, galit ang nangingibabaw dahil sa ginawa niya. Ang akala ko, ihahatid niya ako sa bahay, pero hindi. Dito niya 'ko dinala sa isang isla.
"Do you like this place? This looks beautiful right?" At nagawa niya pa 'kong tanungin?
Tiningnan ko siya ng masama.
"Bakit mo 'ko dinala dito? Anong isla 'to? Akala ko ba i-uuwi mo 'ko? Hinayaan na nga kita!"
"Baby, calm down..." Akmang lalapit siya sa'kin pero umatras ako agad.
"Hindi ka ba talaga titigil? Gusto mo ba talagang kamuhian kita lalo? Huh? Naghihintay sa'kin ang anak 'ko!" I feel like all my blood climb on my head.
Sobrang inis na inis ako. Pero siya, walang paki-alam at hindi iniisip na mas lalo lang akong magagalit sa kaniya.
Gago talaga!
"Don't worry, nagpaalam na 'ko sa anak natin." Kumunot ang noo ko.
"What? Anong nag-paalam? Uuwi na kami bukas sa Switzerland kaya paano papayag ang anak 'ko ng ganon-ganon lang?"
He smirked.
"You know me, baby... I can do anything, just to be with you."
"And I will do anything to NOT be with you again, Dominic!"
Napaatras siya ng bahagya dahil sa pag-sigaw ko. Bakas sa mukha niya ang sakit dahil sa sinabi ko. Tama lang, dahil walang katumbas ang sakit na ginawa niya noon sa'kin.
"I'm sorry..."
"Sorry? Again? What can your sorry do, huh Dominic? Will you be sorry about what you did at that time? How you fooled me and hurt me?"
I don't want to bring it back, but I want him to realize the foolishness that he had done in those days when I was still in love with him.
"I'm very sorry... God knows, how much I was guilty, until now baby..."
"'Wag mo 'kong tawaging baby, dahil nandidiri ako."
"Baby..."
"Tigilan mo na 'ko! Pagod na pagod na 'ko Dominic!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko at tuluyan na 'kong napa-iyak.
Even though I'm trying to be brave, I still can't get rid of my personality how fast I get hurt.
Suddenly, the cold and fresh air struck so I embraced myself while weeping in front of him.
"Baby, come here—"
"Don't touch me."
Napatingala siya. Alam kong nagtitimpi siya dahil sa mga inaasal ko mula pa kanina.
Hindi ako titigil hangga't hindi ako makaka-uwi sa'min.
"Kung ayaw mo 'kong ibalik sa bahay, then ako ang gagawa ng sarili kong paraan para makabalik." I turned around and walked out quickly and took my cellphone.
Pero nadismaya ako ng makitang wala man lang signal sa lugar na 'to.
Paano ko sila matatawagan?!
I looked into the absence until I thought of a way to get out.
"Elisa!" He shouts as I run away from him.
Even though I'm struggling because of my stilettos, I keep running. Para lang makalayo, tiniis 'ko ang hirap sa pag-takbo.
"Elisa! Stop! Where are you going?! Damn it!" Binilisan ko pa ang pag-takbo. Pasalamat na lang ako at hindi pa ako nadadapa dahil medyo mataas ang takong ng sandals ko. Tapos purong buhangin pa ang tinatakbuhan ko.
With a little farther, I see a yacht so I go straight and take a quick ride to run it.
I have my own luxury yacht in Switzerland so I know how to run this. Regalo 'yon sa'kin ni Daddy ng matayo ko na ang aking negosyo doon.
Napatingin ako sa kalayuan at nakita ko si Dominic na papalapit na.
I quickly go inside. I searched for steering controls.
I watched the yacht control where I am now. It has a steering wheel and two throttles. These controls are required for sufficient steering of the yacht.
Shortly afterward, the strong wind struck.
"Don't try driving the yacht in a strong wind. Even a mild wind can cause a loss of control and a bad crash into the yacht tied up to the dock next to you."
I swallowed hard.
Hindi ko pa nararanasan ang magpa-takbo ng ganito kapag malakas ang hangin.
I peeked again and I saw Dominic alone and looking at some distance away.
Maybe he thought I didn't know how to run a yacht?
Napa-ngisi na lang ako at tumalikod na.
Huminga muna ako ng malalim bago ko simulang paandarin ang yate.
Nakita ko ang pagka-bigla sa mukha ni Dominic ng mag-simula na itong umandar.
"Elisa! Stop!" Sigaw niya bago siya tumakbo ulit palapit sa'kin.
I ignore him. The wind is so strong that it is necessary to plunge it into a different direction.
"Pucha! Aaaaaaah! What's happening?!" I stopped when I heard someone.
Oh god, may ibang tao ba dito?
I searched where that voice came from.
Maya-maya pa ay may bumaba mula sa sun deck. The guy is wearing his sunglasses and a summer hat.
"Oh my god! Nandito na kayo!" Napatakip ito sa bibig ng makita ako.
What?
"I'm sorry, but... Can I use your yacht? Kailangan kong umalis!"
Lumapit lang siya sa'kin at yumakap.
Nagulat ako sa ginawa niya.
"Go lang sis! Free na free ito! Sa asawa mo naman 'to eh!"
Nanlaki ang mata ko.
Bakit parang pamilyar sa'kin ang boses niya?
"Wait, mister, I don't understand you..."
"Welcome to Kalanggam Island!"
Parang nag-echo ang boses niya sa tahimik na islang ito.
"Kalanggam Island?"
"Oh yes, ma'am Elisa!"
"You know me?"
Inalis nito ang sunglasses na soot niya.
"Alex?!"
"Yes, it's me! The one and only!"