Batbatin nyo na ako ng comment dito. Ibuhos nyo na lahat ng nararamdaman nyo sa teaser na ito.
Ganito guys ah... ang mga teaser na ito ay hindi nangangahulugang ganitong ganito ang lalabas sa story. I'll try... pero wag kayo mag-expect.
HINDI BAKLA SI TROY. hehe~ he's very jolly at normal syang lalaki... (ang mga normal na lalaki sakin ay close sa girls pero hindi flirt.) tsaka may girlfriend si Troy, si April. Hehe~ (kinikilig na naman sya. XD)
Nga pala... we are in the SECOND HALFof the story! Aww... soon it will end. :( Pero gusto ko abangan nyo rin ang "BAD GIRL GOOD BOY" na story ni Baby Chirp Chirp. Hindi sya sequel ng story na ito pero may mga magiging hanging questions kasi ang story na ito na sa "BAD GIRL GOOD BOY" lang mabibigyang sagot. Hehe~ sya.. eto na ang teaser. SHARE YOUR FEELINGS THROUGH THE COMMENT BOX guys!
When everything is perfect, when you think everything is falling perfectly into place...
that's when FATE will play with you.
Bakit kelangan pang bumalik ng mga taong umalis na?
Bakit kelangan pang magpakita ulit?
Bakit kung sino pa ang mga taong pinagkatiwalaan mo, mga taong tinuring mong kaibigan, sila pa ang ta-traydor sa'yo?
At bakit kung kelan nararamdaman mo na ang saya saka naman babawiin agad ito sayo?
Hindi ko kayang mawala sya sakin.
Ayoko ng maramdaman na hindi ako safe.
Ako.
Ang baby namin.
Ang feelings nya para sakin.
Ang buhay namin.
Ayoko ng iwan ako ni Alfred.
Sya na ang mundo ko.
Sya na ang buhay ko.
Hindi ko kakayanin.
"Nakita mo sya?" tinanong ko si ALfred.
Tahimik lang sya. Tulala habang naka-upo sa dinning area namin. Mukhang malalim ang iniisip.
"Sabi ko na wag na syang magpakita..." I murmured.
"Alam mong nandito sya? Nagkita na kayo?" nagulat ako sa tanong ni ALfred.
"I-it was an accident. I bumped into her sa mall nung bumili ako ng cellphone kong bago." I was stuttering. Kinakabahan ako. Nagagalit si Alfred sakin.
"And you didn't tell me?! Ha?! Blair?! Nakita mo ba yung sitwasyon nya, ha!?"
---------------ooOOoo----------------
"Gago ka! Bakit ka ba lapit ng lapit sa asawa ko?! Daig mo pa ang linta ah! May gusto ka ba sa kanya?! Hindi mo ba naiintindihan ang salitang PRIVATE PROPERTY?! Hindi mo ba naiinitindihan na kasal na kami?!" Patuloy pa rin na sinusuntok ni Alfred si Troy.
Naiiyak na ako! Naiiyak na ako dahil sinasakatan ni Alfred si Troy... ang taong nagsalba sakin nung maging malamig sya sakin.
"Alfred, TAMA NA! Wag mo na syang suntukin! Tama na!" at sa pag-sigaw-sigaw ko... dun naman... "ARAY! ARAY! AH! Tulong! HOY! Tulungan nyo ako! SHIT! HOY! Tulungan nyo ako!" sumakit ang tiyan ko. Baby, please.. wag ngayon... wag ka munang epal, please!
-----------------ooOOoo--------------
"Kelan mo balak bumalik sa asawa mo?" tanong ni Syn sakin.
"Pwedeng kahit wag na. Napatunayan ko lang na hindi pa nya ako ganun kamahal... at hindi din nya ako pinagkakatiwalaan. Para saan pa? Para kay A.J. kaya kami magsasama ulit? Paano si Tricia? You see, she's desperate... she's desperate that bitch!"
"Relax lang friend.. wag kang sisigaw.. iyakin pa man din 'tong anak mo." sabi ni Mare habang nilalaro si Baby A.J.
----------------ooOOoo------------------
"Pati ba naman ikaw, Troy?! At paano mo nagawang lokohin ako?!" eto na naman... eto na naman ako. Naiinis ako.. nagagalit.
Bakit parang hindi ko deserve ang sumaya?
Kung sasaya man ako, konting panahon lang?
Bakit?
"I... I am sorry, Blair. Hindi ko naman kasi alam na... Blair, I like you."
Nagulat ako. Hindi nga nagkamali ng hinala si Alfred. Gusto nga ako ni Troy. Pero hindi yan ang kinakagalit ko.
"Pero niloko mo ko! Troy, nagtiwala ako sa'yo! Pingkatiwalaan kita! Akala ko, isa ka sa mga magsasalba sa depression ko... dadagdag ka rin pala?!"
"Blair, I stopped everything ever since I met you at nang makilala kita kung sino ka ba talaga... kung ano kaba talaga. Gusto kita Blair. Seryoso ako."
"And what do you want me to say? Thank You? Kahit gusto mo ako, hindi pa rin maaalis nun ang katotohanang niloko mo ako!"
------------ooOOoo------------------