Chapter 10
Mas lalong dumalang ang pagkikita namin ni Gio. Kahit sa bahay ay madalang kaming magkita. Sinasadya ko un. Apat na araw na ang nakalipas at dalawang beses palang kami nagkakasabay kumain.
"Yannie.." Hinigit nya ako sa siko at hinarap sa kanya. Tinasaan ko lang siya ng kilay. "Nagugutom ako. Gusto ko ng.. fried oreos mo."
"Tinatamad ako." Marahan kong inalis ang kamay ko sa pagkakahawak nya at tinalikuran sya.
"Damn it." He cursed at hinawakan ulit ako sa braso. "Yannie!"
"Yannie, I'm talking to you!" Sinundan nya ako at muling hinawakan sa may siko at hinarap sa kanya. "I said my piece. Ano pa ba ang gusto mong marinig?" Frustrated nyang sabi.
"Ano ang gusto kong marinig? Katotohanan, Gio. Simpleng katotohanan!" Singhal ko sa kanya. Naiiyak na ako. Sumasama ang pakiramdam ko tuwing nagiisip kong naglihim.
Okay lang sana kung magkaway kami nun e. Pero hindi! Okay na okay kami!
"The truth, huh? Yan ba ang gusto mong marinig sa akin?" Aniya na para bang hinahamon nya ako. "I was with Alicia. I was with her because I miss her a lot! And you know what, I slept with her."
Para akong yelo na unti unting nababasag. Ngumiti ako ng mapait sa kanya. "Fuck you." At saka ko siya tinalikuran.
"Damn it. Yannie!" Pinipigil kong huwag maiyak pero naguumapaw ung sakit sa dibdib ko. Hindi ko kaya. Ang sakit sakit na e. Bakit ganon? Kahit parang alam ko na, mas masakit palang marinig sa kanya ang katotohanan. Ang sakit malaman na habang ikaw nagaalala dito sa bahay, ung asawa mo pala may tinatrabahong iba.
Nang maramdaman ko ang kamay nya sa braso ko ay parang reflex ko ang mabilis na pagharap at sampalin siya. Bumakat ang kamay ko sa mukha nya at may kaunting galos sya sa pisngi. "Pinagmumukha mo akong tanga! Nakakaurat maghantay dito sa bahay, Giovanni! Nakakabuang! Para na akong mababaliw dito dahil alalang-alala na ako sayo! Tapos ano 'to! Malalaman ko tinatrabaho mo pala ung ex mo! What the fuck!" Marahas kong pinunasan ang mga luha ko at inalis ang kamay nya sa braso ko.
Natahimik sya. Tinitingnan nya lang ako na para bang gusto nya akong saktan pero hindi pwede kasi babae ako.
Hindi na ako makahinga dahil sa kaiiyak. Nahihirapan na ako sa sitwasyon namin. Naiinis ako sa sarili ko.
"Yannie, calm down.."
"Did you just told me to calm down??" Hindi makapaniwalang sabi ko. "You know what, Gio? Go fuck yourself." I yank my arms away pero napahawak ako sa kanya ng maramdaman kong.. may mainit na dumadaloy sa mga hita ko.
"Oh my God.." Nanginginig ang mga tuhod ko ng makita kong kulay pula iyon. "Oh my God."
Gio's POV
"The truth, huh? Yan ba ang gusto mong marinig sa akin? I was with Alicia. I was with her because I miss her a lot! And you know what, I slept with her."
Hindi ko alam kung bakit ko yun sinabi. Yes, I was with her. Pero I did not slept with her. Hindi ko alam kung bakit ko yun sinabi.
Sa loob ng dalawang buwan naming pagsasama ni Yannie. Sa halos araw araw na pagngiti, pag-aasikaso at pagyakap nya sakin ay natatakot ako.
May naramdaman akong kakaiba na kahit kay Alicia ay hindi ko naramdaman. Hindi ko maipaliwanag ang mga nararamdaman kong iyon. Hindi ko ma-i-sort out.
Gulong gulo ako nun. Kaya naman ng sabihin sa akin ng secretarya ko na may nag-invite daw sa akin na business school para sa isang symposium ay pinaunlakan ko kaagad. Actually, isang buong maghapon lang yon. Pero sinabi k okay Yannie na tatlong araw iyon.
Ang balak ko ay susubukin ko ang sarili ko. Susubukan ko kung ano ba ang mararamdaman ko kapag nalayo ako kay Yannie.
And damn, I missed her. Pero hindi ko maamin sa sarili ko. Hindi ko maamin sa sarili ko na namimiss ko siya.
Totoong wala si Alicia ng dalawang lingo. Pero ngayon ang balik nya at sinabi kong sa Cagayan na sya bumaba.
Gusto kong malaman kung ano ang magiging response ng katawan k okay Ally.
Alicia is my sweetest drug. Kapag nandyaan siya ay nawawala ako sa sarili.
Mas lalo akong kinabahan ng makita ko si Alicia ay mas lalo ko lamang na-miss si Yannie. Naisip ko kaagad na magagalit si Yannie kapag nalaman nya ito.
Siniil ako ng halik ni Alicia sa labi ng araw na magkita kami. Pero wala. Wala akong naramdaman.
Kinabahan nanaman ako. Pakiramdam ko ay iba na ito.
Hindi ako nagsabi kay Yannie na matatagalan ako doon kasi gusto ko ngang subukan ang sarili ko kapag nalayo ako sa kanya.
Kaya naman tuwing titingnan ko ang cellphone ko na may mga texts nya ay parang gusto ko nang lumipad pauwi sa amin. Laging may malungkot na emoticon ang bawat text nya. Nasaan daw ba ako, kumain ka na ba? That made me miss her more.
"Damn it. Yannie!" Hinabol ko siya paakyat ng hagdan para magkausap kami. Natatakot parin ako sa kakaiba kong nararamdaman. Tingin ko ay alam ko na itong nararamdaman ko pero natatakot ang aminin sa kanya at pati narin sa sarili ko.
Ang sumalubong sa akin ay isang malutong na sampal. "Pinagmumukha mo akong tanga! Nakakaurat maghantay dito sa bahay, Giovanni! Nakakabuang! Para na akong mababaliw dito dahil alalang-alala na ako sayo! Tapos ano 'to! Malalaman ko tinatrabaho mo pala ung ex mo! What the fuck!" Marahas nyang pinunasan ang kanyang mukha. Gustong gusto kong bawiin ung mga sinabi ko kanina. Hindi ako nakapagsalita.
Ayokong nakikita syang umiiyak. Ilang beses ko na syang pinapaiyak.
"Yannie, calm down.." Sabi ko sa kanya at hinaplos ang braso nya.
"Did you just told me to calm down??" Sarkastikong nyang pahayag. "You know what, Gio? Go fuck yourself."
Hahayaan ko muna siya. Pakiramdam ko ay kailangan nya nang oras. Natingin ako ulit nang makitakong napahawak sya sa may hagdanan.
Sinundan ko ng tingin ang mga mata nya na nakatingin sa mga hita nya.
"Oh my God.." Nanginginig ang mga tuhod ko ng makita kong kulay pula iyon. "Oh my God."
Bigla nya akong tiningnan na para bang gusto nya akong patayin.
Agad ko syang binuhat at dinala sa ospital. "G-gio.."
"Hush. I'm here." Nang maisakay ko siya sa kotse ay panay parin ang bulong nya ng "Oh my God."
Hindi ako masyadong makapag-concetrate dahil natatakot ako sa pwedeng kahitnatnan ng nangyaring iyon.
Nang makarating kami sa ER ay agad syang isinakay sa stretcher. Ipinasok siya kaagad sa ER pero hindi nila ako pinasama.
Agad kong tinawagan ang parents ni Yannie.
Papunta na raw sila. Sumunod ay ang magulang ko. Galit si Mommy at tinatanong kung ano daw ba ang nangyari. Bakit nagkaganoon.
Hindi na ako makapag-isip nang mabuti dahil nagaalala ako sa kanya at natatakot sa pwedeng mangyari.
Kung kalian naman handa na akong magbigay kahit portion manlang ng hinihingi nya ay saka nagkanda-leche leche.
Nang lumabas ang doctor ay para akong binagsakan ng langit at lupa.. "I'm sorry, Gio." Tita ni Yannie ang attending physician ng panahon nay un. At gusto kong magwala dahil sa narinig kong yon.
Nanghina ako na para bang tinakasan ako ng lakas ng katawan. Biglang gusto kong umiyak.
Yannie's POV
Tulala ako ng ma-i-transfer ako sa room. Naiinis ako kay Gio.
Bakit kailangan pang umabot sa ganito bago nya sabihin sa akin ang katotohanan? Bakit imbis na umayos ang relasyon naming ay parang mas lalo pang gumulo.
Tumulo ang luha ko. Bakit ganoon? Hindi pa man din naming nasisimulan pero tapos na ang marriage naming.
Ang sakit lang e. Hindi nya ba talaga ako magawang bigyan manlang ng kahit kaunting respeto manlang? Kahit hindi nalang bilang asawa nya e. Kahit bilang nanay nalang ng anak nya.
Narinig kong bumukas ang pinto pero hindi ko sinilip kung sino. Wala akong lakas. "Gising na pala siya e." Nang marinig ko ang boses ni Mommy ay saka lang ako lumingon.
"Friend.." Kasama nya si Ashley at Nathalie na mabilis lumapit sakin at yumakap.
Awtomatikong napaiyak ako. I just need my friends right now, Sila ang kailangan ko.
"Lalabas muna ako." Tumango lang ako kay Mommy at tiningnan syang lumabas.
"Alam naming hindi ka okay pero please tatagan mo ang sarili mo, Yannie." Pahayag ni Nath habang masuyong tinatapik ang balikat ko.
"Salamat." Garalgal akong napaiyak dahil sa mga sinasabi nila. Muling bumukas ang pinto at iniluwa nito ang asawa ko.
"Yannie.." Lumapit sa kama pero hindi ko pa kaya.
"Lumabas ka.."
"Yan.."
"I SAID GET OUT!"
"Gio, mabuti pa sigurong lumabas ka muna.." Medyo iritadong sabi ni Ashley kay Gio napapailing na lumabas si Gio ng kwarto ko.
Hindi ako matigil sa kaiiyak dahil doon. Naalala ko lahat ng sinabi nya. I slept with her. Alam kong mahal nya si Alicia pero hindi ko parin matanggap. Ang sakit sakit parin.
"Friend.. Tatlong araw kang tulog.." Pahayag ni Nath
"What?"
"Oo, girl. Tatlong araw kang bagsak jan sa kama. Nagwawala nga yung asawa mo. Ang sabi daw gigising ka rin kapag nawala ung anaesthesia pero umabot ng tatlong araw bago ka nagising." Hindi ko alam kung matutuwa ako sa nalaman ko. Pero mas nanaig ung sakit sa loob ko e.
"Okay lang ba kung lumabas muna kayo? Gusto kong magpahinga." Sabi ko at tinalikuran sila.
"Sige." Narinig ko ang papalayo nilang mga yabag.
"Yannie.. Wag kang gagawa ng hindi magugustuhan ni Lord, ha?" Narinig kong sumara ang pinto.
I need to find myself. I need to get out of here before it's too late.
Kahit medyo hirap ay pinilit kong bumangon. Mabuti at may damit ako dito. Tinanggal ko ang swero ko sa kamay at nagbihis ng ordinaryong damit.
I need to get our here.. Ayokong madamay ang mga tao sa paligid ko. I need to find myself. Kailangan kong isalba ang natitirang pagmamahal ko sa sarili ko at bago pa ako mabaliw.