Chapter 3
Tatlong araw nalang wedding na namin ni Gio. To be honest? Sobrang excited ako dahil finally.. Ito na yong hinahantay ko noon pa!
Mag-c-cake tasting ako ngayon para sa wedding cake naming. Yes, ako lang. Unwilling participant lang naman kasi si Gio, kaya hindi ko na siya pinilit. But, nevermind. I have eternity to make him fall for me.
Nang maaayos ko na ang sarili ko ay bumaba na ako ng hagdan. "Mommy? Nanjan na po ba si Mang Jerry? Kailangan ko na po umalis."
"Bakit?" Sumilip si Mommy sa kitchen kaya naman doon ako nagpunta. "Nandito si Gio at may iniutos ako kay Jerry."
Nag-angat ako agad ng tingin mula sa cellphone at nakitang nakaupo nga si Gio sa dining room namin at kumakain kasama ni Daddy. What is he doing here? Bakit hindi niya man lang ako sinabihan na pupunta pala siya dito?
"Oh, hi.. You're here.." Gulat kong sabi. Tinaasan lang niya ako ng kilay at nag-iwas lang din nang tingin. Hindi pa naman sila nagsisimulang kumain dahil kalalagay lang ni Manang ng pagkain sa table. Natural sa tabi ni Gio ako uupo kaya naman naghila ako ng upuan sa tabi niya.
"Dyanne.." Nag-angat ako ng tingin kay Mommy dahil meron siyang kakaibang tingin na ibinato sa akin. "Yes po?"
"Magka-away ba kayo ni Gio?" Kumunot ang noo ko at umiling. Bakit naman kaya naisip ni Mommy na magkaway kami ni Gio? "Bakit naman po kami mag-aaway?" Balik tanong ko. I don't know where my mother got the idea, he doesn't even spare me a glance, paano pa ba kaming mag-aaway kung ganoon?
"Bakit sabi nitong si Gio, hindi mo manlang daw siya sinasama kapag may pinupuntahan ka for the wedding? Are you cheating on him, Dyanne?" I gasped in surprise. This is a hoax! What the hell? Ano bang pinagsasasabi ng lalaking ito sa parents ko?
"Of course not, Dad. Why would I do that? Busy daw po kasi siya.. Kaya I thought.. Ako nalang."
"I can always make time for you." Ani Gio na talaga namang iginagulat ko. Halos sumigaw ako ng 'Wow, pang-Oscars!' dahil sa galing niyang magpanggap. Awtomatiko naman na napalingon ako sa kanya. What the hell is he saying? Kailan pa siya nakialam sa mga lakad ko?
"I see. Well, he'll be your company for today. Kailangan mong mag-ingat, Dyanne. Dalawa kayo sa katawan mo." Paalala ni Daddy bago nya ni-excuse ang sarili niya kasi may tumawag.
"Just look at you two." Ngumiti si Mommy sa aming dalawa sabay pinagsiklop ang kamay niya. "Bagay na bagay kayo. Mga bata palang kayo ay pangarap na namin ito nang mommy mo, Gio. To see you two wed and now our dreams are finally coming true!"
"Mom.." Tumawa lang si mommy at tumayo narin. Nang masigurado kong malayo na ang mga magulang ko ay hinarap ko si Gio. "What the hell? Anong pinagsasasabi mo sa parents ko?"
"Lies." Simple niyang sabi sabay uminom ng juice. Wala siyang pakialam kahit mapagalitan ako ng mga mgaulang ko pero ako ay pinagtatakpan ko pa siya sa kanyang magulang.
Sinimangutan ko siya at pinagekis ang aking mga braso. "Umuwi ka nalang. I can manage." Sabi ko nalang at tumayo na. Hindi ako pwedeng ma-late. Marami pa akong kailangan asikasuhin bukod sa cake tasting na gagawin ko ngayon.
"Pinapunta ako ni Mommy dito. I don't wanna look rebellious in front of my parents." UNBELIEVABLE!
Nameywang akong humarap sa kanya. "So, ako ay okay lang mag-mukhang masama sa harap ng parents ko? Ikaw hindi pwede pero ako ay okay lang?"
"Yes." I gasped in disbelief. Obnoxious jerk! Tinulak ko siya at mabilis na lumabas ng bahay. What a jerk! A freaking douche bag!
Ang ikinagulat ko ay mas nauna pa siya sa aking makarating sa kotse. Ang akala ko ay pagbubuksan niya ako, pero akala ko lang pala! What a real jerk! Sumakay na ako sa shotgun seat pero tiningnan lang nya ako. "What? Paandarin mo na!"
Tumaas ang kilay niya at humalukipkip. "I thought you can manage?" I can't believe it! Bumaba ako sa kotse at pabalyang sinara ung pinto. Seryoso ba siya? Jesus Christ! What a freaking jerk!
Tinawagan ko si Mang Jerry na kailangan kong magpahatid sa kanya, ilang minuto lang ay naroon na siya sa harap ng bahay namin. Late na ako sa pupuntahan ko! Kasalanan itong lahat ni Giio! Kung hindi naman pala niya ako sasamahan ay sana hinid na lang niya sinayang ang oras ko. Malilintikan talaga sa akin ang lalaking yon. I'll make him fall hard. Iyong tipong pagsisisihan niya iyong mga oras na sinayang niya na para sana sa aming dalawa.
Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong lumunok para maibsan ang kaba. Ito na iyon. Today is my wedding day. Katabi ko na si daddy naglalakad sa aisle papunta kay Gio. "God, I can't believe that you're going to get married." Aburido ang punas ni mommy ng tissue sa kanyang mata dahil sa mga luhang tumutulo sa mata nya. Naiiyak narin tuloy ako, madalas kong makitang nakangiti at tumatawa ang mga magulang ko, pero hindi ko matandaan na nakita ko silang umiyak sa harapan ko.
"Mommy naman e, stop. Naiiyak narin tuloy ako." Pasimple kong pinunasan ung namamasa ko nang mata at tumingin kung saan naghihintay ang lalaking matagal ko nang pinapangarap.
Idinirekta ko ang aking mata kay Gio na nasa harap nang altar. Bored syang nakatayo sa harap ng kasama si Luigi na bestfriend at bestman nya. Sa sobrang bored niyang tingnan ay tingin ko kung pwede lang dalhin ang cellphone or ang trabaho niya sa altar ay baka mas pipiliin niya pa iyon kaysa sa akin.
Habang papalapit ay di ko mapigilan na mapansin ang kanyang ayos para sa araw na ito. Naka-itim na dress robes siya at emeral green na tie. Ang gwapo nya. Alam kong ito ang number #1 reason kung bakit nagugustuhan siya ng mga babae, his physical attributes. He's one-good-looking master piece.
Nang makarating kami sa altar ay ini-abot ni daddy ang kamay ko sa kay Gio. Tipid siyang ngumiti at nagmano kay Daddy at kay Mommy. Atleast, he didn't forget his courtesy. Tinapik siya sa balikat ni Luigi at umalis na para maupo.
Surprisingly, inalalayan ako ni Gio sa pag-upo at pagtayo during the ceremony. Nang oras na para sa vows ang kinabahan ako. I wrote my vow pero bakit parang bigla akong nablanko.
"Gio.. You are God's gift to women.. That's pretty obvious considering your physical attributes. You're not the type of guy who spends alot of time with girls that why I'm lucky that we will spending our lives together. I may not be the best wife in the world but I will love you will all of me. Because I believe that I'm bound to be with you.. forever. Na para talaga ako sayo. Now, I give you this ring as a symbol of my love. A love with no ending."
Pagkatapos kong sabihin ang non-scripted vow ko ay isinuot ko ang singsing kay Gio. It's his turn, bigla akong kinabahan kung ano ba ang pwedeng sabihin niya. What if hateful words ang sabihin niya? Halos di ako makahinga habang hinihintay siyang magsalita.
"I am here infront of our family and friends to hereby formalize your permanent stay in my life. I give you this ring as a symbol of our years together." Isinuot nya ang singsing sa daliri ko. nang mabilis Habang ginagawa nya yon ay gusto kong umiyak. I know this is hard for him. Pero ginawa niya. Gusto kong isipin na ginawa niya yon para sa akin at sa baby.
"......I pronounce you as Mr and Mrs Giovanni Alvardo." Hindi ko na naintidihan uyong ibang sinabi nang Pari kasi nakatoon ang buo kong atensyon sa kamay ko na hawak ni Gio.
"You may now kiss your wife."
This is going to be our first kiss.. Hindi ko matandaan kung nahalikan niya ba ako sa labi noong gabing iyon. I am too drunk to go into details. Halos kumawala ang puso ko sa aking wedding dress nang mas lumapit pa si Gio sa akin.
Marahan nyang itinaas ung belo ko habang diretsong nakatingin sa akin. Tiningnan ko siya sa mukha, nagpalit palit ang mga mata ko sa pagtingin sa kanyang mata. Kahit katiting, gusto kong makakita nang ibang expression sa mga mata niya. Na kahit kaunti ay masaya siyang ikinasal kami. Pero bored lang ang expression niya at wala nang iba pa. Hanggang dito ba naman? Maganda naman ako ah! Bakit hindi siya ma-excite dahil hahalik siya sa isang babaeng katulad ko?
Hinawakan ako ni Gio sa leeg at marahan ibinaba ang mukha niya sa akin. Awtomatiko akong napapikit at inantay na maglapat ang aming mga labi. Pero.. sa noo ko naramdam ang halik niya.
Nagpalakpakan ang mga tao. I sighed. He can't. His heart belongs to someone else.. That's why he can't.
Nang makarating kami sa venue ng reception ay laking gulat ko. This is extravagant! At hindi manlang hinayaan ni Tita Mychelle na magbigay ng share ang pamilya ko! Even sa gown ay si Gio ang gumastos. This is too much for wedding with only one-sided feelings involved.
Tiningnan ko si Gio na halatang pilit nanaman ang mga ngiti. Nang naglalakad na kami papunta sa upuan namin ay nakita kong may tinitingnan siya. Sobrang seryoso nang kanyang mukha at di maalis ang tingin niya kung saan na para bang ayaw niyang mawala sa paningin ang kung ano man ang naroon. Sinundan ko ang tingin niya at para akong binagsakan ng langit dahil sa nakita ko.
It's Alicia Trinity Gardencias. His ex.