January came and I got a more hectic schedule. Sunod-sunod ang endorsement and interviews ko. Idagdag pa na cover ako ng iba't-ibang magazine for this month and the following month. Plus the fact that Ivan and I are having rehearsals for the concert.
"Okay from the top! 1, 2, 3!" Signal ng dance instructor namin habang sabay naming sinasabayan ng saway ang remix na kanta na usong-uso ngayong taon. "Okay. Good! Ivan mas hawakan mo pa siya sa may baywang, baka ma-out of balance si Cline. Okay. That's good! Better!"
Paulit-ulit naming sinayaw iyon hanggang ma-satisfy siya sa amin. This will probably be my last concert on stage so I should give my best.
Inuna namin ang rehearsals para sa sayaw, next week naman ay ang mga kakantahin namin. Yung tracks ng album namin last year ay kasama rin sa kakantahin namin.
"Ihahatid na kita." Umiling ako tsaka ngumiti sa kanya. Napatingin ako sa mga taong nakapalibot sa amin. They were obviously curious sa kung ano mang pinag-uusapan namin ni Allain.
I deeply sighed and smiled at him again. "Okay. Pero sa company ni Allain ang diretso ko." Tumango siya sa akin, not minding what I actually said.
"Sorry that I have to trapped you with us being in a relationship." He opened up. Nakinig lamang ako sa mga sasabihin niya. "It was our company's...and I kinda agree without you knowing it." Naiintindihan ko na naman. Kaso habang tumatagal tila bumibigat ang pakiramdam ko. Maraming masasaktan kapag nalaman ng mga fans na walang kami.
"I'm not gonna renew my contract anymore after my contract expiration." Huminto ang kotse dahil sa stoplight. "I'm gonna release a statement of our break up, weeks after the concert." Tumingin lamang siya sa akin habang tinitimbang ang mga sinasabi ko.
"I don't think it's a good idea. Are you planning to settle with him at that age? 20? And he's just 23..." Tiningnan ko siya ng diretso sa mga mata. "I know he's the youngest billionaire of today's generation. Yes, he got the money and looks. But settlement at that age, isn't it too early for that?" Nag-isip ako.
"I love him." Sagot ko tsaka nag-iwas ng tingin. Pinagmasdan ko na lamang ang labas.
"Wag mo naman akong saktan ng mas sobra pa rito." Hindi na ako nakasagot nang eksaktong umandar ang kotse niya. Ito na naman. Pakiramdam ko ang dami-dami ko na talagang kasalanan sa kanya.
Nang makarating kami sa tapat ng matayog na building nila Allain ay sinuot ko na agad ang cap at shades ko. "Thank you and I'm sorry. I really am." I told him before going out of his car.
"Ford!" Good thing at nakita ko si Ford na kasama ang iba pang employees. Napatingin sila sa akin kaya agad din akong tumungo. Si Ford naman ay lumapit sa akin para maharangan ako.
"Mauna na kayo sa akin." May ilang natigilan muna bago tuluyang nauna na kay Ford.
"What are you doing here?" He asked with his usual serious tone. Nagkibit ako ng balikat tsaka ngumisi. "Tsk. Let's go." Sinabayan ko siya sa paglalakad. Kilala ako ng security team nila Allain kaya hindi na ako nahirapang makapasok.
May ilan ding nacu-curious sa presensiya ko kaya kung saan-saang direksyon na lamang ako tumitingin.
Nang makarating kami sa tamang palapag ay bumungad sa akin ang tawanan nina Allain ...at Annika. What is she doing here? Tila may kung anong pakiramdam ang gumapang sa dibdib ko, I can't name it!
Naglakad ako dire-diretso palapit sa kanila. Medyo may kalayuan pa ako mula sa kanila kaya hindi pa nila ako napapansin. Dire-diretso lang ang lakad ko at tsaka tinanggal ko na rin ang cap at shades ko.
"Thanks!" Annika said and kissed his cheeks. Dahilan kung bakit natigilan ako. Ganoon din si Allain, maging si Ford na nasa gilid ko lang. Tumingin si Allain sa paligid niya at eksaktong nahanap niya ang mga mata ko.
Marahan akong napaatras, nawalan ako ng balanse dahil sa tila ayaw gumana ng utak ko, nanghihina ang mga tuhod ko. Mabuti na lang at nasalo ako ni Ford.
"Cline..." Lumapit sa akin si Allain. Hinayaan ko lang siya na lumapit sa akin. Takot- iyan ang nakita ko sa mga mata niya. "It's not what you think it is." Tumango ako. Alam ko. Naglipat ako ng tingin kay Annika, ngumisi siya sa akin at tsaka tumayo para maglakad papalapit sa amin.
"See you tomorrow Allain. I've learned so much from you." Malapad siyang ngumiti kay Allain. Nakaramdam ako ng kaba. "I'll call you to have dinner with us one day. Just the four of us, sina mama, papa, ako at ikaw." She emphasized the last three words. Hindi ko sinasadyang tuluyang mapairap nang dahil sa inaasta niya ngayon.
"I don't leave without my wife." He encircled his arm on my waist. Tila naglaho nang parang bula ang inis ko kanina. You heard it right girl. Gusto kong ngumisi.
Matagal bago nakabawi si Annika, hindi alam ang dapat sabihin.
"Oh that. Akala ko fiancée pa lang." Ngumisi siya sa akin. "Bye." Taas-noo siyang sumakay ng elevator bago nagsuot ng shades niya.
"Tsk." Umiling si Ford tsaka dumiretso sa opisina niya. Hindi parin ako nakaka-recover sa mga sinabi ni Annika.
"I'm sorry about that. What brings you here?" Inayos niya ang buhok ko. "Are you tired?" Tumango ako. Pagod talaga kanina palang tapos si Annika pa ang bubungad sa akin kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko na huwag mainis. After all, I'm not an angel all the time.
"Dito muna ako. Na-miss kita eh." Ngumuso ako. Nakaka-miss yung mga araw na lagi akong nagpapapansin sa kanya at lagi siyang naiirita. Pero ngayon, ang sarap sa feeling na hindi ko na kailangang mag- effort para mapansin niya.
Yumakap ako sa kanya at pinakiramdaman ang tibok ng puso niya. "Ikaw lang ang tinitibok niyan...Cline...Cline...Cline..." Natawa ako nang bahagya.
"Saan mo natutunan yan?" Natatawa kong tanong sa kanya at tsaka ako nag-angat ng tingin sa kanya.
"My dad." Nagkamot siya ng ulo at tsaka sabay na natawa. "I take his corny sides." Umiling-iling pa siya. Don't know that Ninong Laxer had this side, with his serious face, I cannot even imagine.
Sinuklay ko ang buhok ko habang nakatingin sa salamin. Si Kaye ay nasa kabilang linya na paulit-ulit pinapaala ang schedule ko. Samantalang lumipad ang isip ko nang dahil sa aking manager na kanina pa rin ako kinukulit bago kami magpaalam sa isa't isa matapos ang rehearsal, na bago raw ako umalis sa industriyang ito ay magrenew ako ng panibago pang contract, kahit one-year contract lang.
"Cline nandiyan ka pa ba?"
"Okay na Kaye. Thanks." I ended the call.
Napabuntong hininga ako. "What's bothering you?" Naamoy ko agad ang after bath scent ni Allain na papalapit sa akin. Napaiwas ako ng tingin ng makitang topless siya bago isuot ang v-neck shirt niya. Tinutuyo niya pa ang buhok niya hanggang sa makalapit na siya sa akin ng tuluyan.
"Si Tita Alexis kasi, kinukulit akong mag- renew ng contract." Bumuntong hininga ulit ako. I'm out of focus again, lalo pa't mas malapit na siya sa akin ngayon.
"You don't really want to?" Natigilan ako, didn't know he'll ask that. I really just wanted to be with him, yet I love what I'm doing right now. I'm actually torn. "You love what you're doing right?" Tumango ako.
"I'm choosing you this time." Ani ko sa kanya. Tumabi siya sa akin at bahagyang umupo para magka- level kaming dalawa.
"You can still be with me while you're still at it. You know I understand. I will always understand. This is nothing compared to everything you've done for me. I can still wait." Umiling ako. Buo na ang desisyon ko tsaka ako ngumiti sa kanya.
"Ayokong maging hadlang sa mga bagay na nagpapasaya sayo. Your happiness is my happiness. You can still think about it. I'm willing to support you all the way." He kissed my forehead. Napangiti ako.
There's no way Annika would get her way to his heart. I'm confident enough that's he's all mine.
Lumipas ang mga araw na mas pareho kaming naging busy ni Allain, mabuti na lang at naisingit ko si Tito Miguel sa schedule ko.
"Pwede ko po bang bisitahin si mama after ng concert? And ito po pala, kung makakanood po kayo." Inabot ko kay Tito ang limang VIP tickets.
"Sasamahan na rin kita." Ngumiti ako, mas okay kung ganoon nga.
"At gusto ko po sanang hindi na 'to makakarating sa half brother ko. Pero gusto ko rin po siyang makilala. May contact---"
"Cline get ready. We'll air in 10 minutes." Biglang dumating ang isa sa mga staff kaya napahinto ako sa pagtatanong.
"Naku Tito! Pasensiya na po. Sobrang saglit lang po nito. After na lang po ng concert." Nahihiya kong sabi sa kanya. "Si Kaye na po ang bahala sa inyo. Sorry po talaga and thank you po."
Nagpaalam na ako kay Tito at tsaka dumiretso sa studio. Ni-retouch ako sandali bago umere ang live broadcast ng interview.
Halos araw-araw ganoon din ang nangyari. Paulit-ulit. Medyo nakukulangan na rin kami ng time ni Allain sa isa't-isa pero pinipilit ko pa ring bumisita sa kanya at minsan ay siya naghahatid-sundo sa akin.
Bago ako tumungo sa kumpanya ay naka- receive ako ng message kay Mommy na magkikita kami sa isang malapit na restaurant mula rito sa studio.
I texted her that I'm on my way already. Kabado akong pumasok ng restaurant diretso sa VIP room. There. Hindi si mommy ang naghihintay sa akin.
Si Annika.
Ngumisi lamang siya sa akin. Ni hindi rin ako ngumiti sa kanya. Ramdam na ramdam ko ang inis niya sa akin ngayon.
"I'll get straight to the point." Hindi pa ako nakakaupo nang magsalita siya. "I want Allain. I like Allain. For myself. Just for myself." She looked straight into my eyes.
"Hindi siya bagay na basta ko na lang ipamimigay nang dahil lang sa gusto mo siya para sa sarili mo." Bahagya siyang tumawa. Halatang nang-aasar pa.
"You're his fiancée right? Arranged marriage? Kasi pinagbigyan nila mama ang gusto mo noong 18th birthday mo?" Nagtiim-bagang ako. "I'm the real daughter here. Eh sa gusto ko ring humiling sa 20th birthday ko...oops." Maarte niyang tinakpan ang bibig niya. "My bad... Magka- birthday nga pala tayo. Anong hihilingin mong regalo sa mga magulang ko?" Tinaas niya ang kanang kilay niya.
"I'm already happy with the things I have right now." Taas-noong sagot ko sa kanya.
"Magiging masaya ka pa kaya kung kunin ko sayo ang pinaka-nagpapasaya sayo." Nanginig ang kaloob-looban ko dahil sa sobrang inis ko sa kanya. "Also, anong feeling maghabol? Masaktan ng paulit-ulit? Umiyak ng maraming beses? So proud of you sa wakas ay napagtuunan ka na rin ng pansin."
Hindi ako nakapagsalita. Paanong... "And oh...kaya ka siguro nag-artista para mapansin ka? You crave so much for attention. Masaya bang magpanggap na kayo ni Ivan. Anong feeling na pati fans mo niloloko mo na rin?" Natigilan ako. Can't even find the right words to say.
At some point, tama ang sinasabi niya. But it wasn't my intention in the first place, hindi ko intensiyon na magpanggap kami ni Ivan. Nanggigilid ang luha ko. But no, I won't let her see me cry.
"What do you want?" Kaunti na lang talaga at mauubusan an ako ng pasensiya sa kanya. Nagpakatatag ako. You can do this Cline!
"I want Allain. Watch me have him." Ngumisi siya sa akin tsaka tumayo. Dahil sa inis ko ay hindi ko na napigilan pa ang sarili ko. I grabbed the glass containing water. Ibinuhos ko ito sa kanya nang walang pag-aalinlangan.
Sa gulat niya ay hindi siya nakapag- react agad. "You can't have him. Watch me marry him." And I walked out of that place.
Dumiretso ako sa wash room na naghahabol ng hininga. Paulit-ulit akong naghilamos. There's no way she'll have Allain. Just by thinking about it, my heart's already breaking.
I called Gale immediately.