POV Laura
Ik trek snel terug en zie Ashton met tranen in zijn ogen bij de deur staan. Hij draait zich snel om en loopt weg."sorry Cal" zeg ik zacht waarna ik achter hem aan ga. Ik weet dat ik het in principe wel mag doen, maar toch voel ik me schuldig. Ik draai me om als ik een hand op mijn schouder voel. Calum.
"Het spijt me zo erg, Cal. Ik moet met hem praten" zeg ik zacht."dus je houdt nog van hem" zegt hij gebroken."het spijt me zo erg, maar ik voel niet hetzelfde voor je... ik hoop dat we nog steeds beste vrienden kunnen blijven, ik wil mijn beste vriend niet kwijt" zeg ik zacht. Hij glimlacht kleintjes waarna hij knikt."het spijt me dat ik je het verkeerde idee gaf, Cal. Het spijt me dat ik ons in de shit gewerkt heb" "hey, dat is niet jouw schuld. Ik was trouwens degene die je kuste" "ja, maar ik had het kunnen stoppen, maar dat deed ik niet" zeg ik beschaamd."ga nou maar naar hem" zegt hij lief."je bent veel te lief voor me" glimlach ik waarna ik het concertgebouw inga. Ik ga naar de lounge in het gebouw, maar daar is Ashton niet te zien. De anderen zijn daar wel.
"Hebben jullie Ash gezien?" Vraag ik hen."nope, misschien is hij zich gaan douchen. Je kan daar eens gaan zien" beantwoord Luke mijn vraag. Ik knik en zet mijn zoektocht verder. Met behulp van de bordjes lukt het me om de douchen te vinden. Ik hoor gesnik door de deur heen komen. Het boeit me even niet dat het de jongens wc's zijn, ik moet hem zien.
Ik duw de deur open en zie Ashton voorover gebogen hang. Bloed stroomt uit zijn polsen en de lavabo hangt helemaal vol."Ash!" Roep ik bezorgd en ga snel naar hem toe. Ik pak wat papier en hou het tegen zijn polsen."waarom doe je dit?" Vraagt hij gebroken."ik wist niet wat ik deed, oké. Ik miste je gewoon heel erg en Cal is momenteel de enige naar wie ik kan gaan. De anderen zijn alleen met elkaar bezig" "dat bedoelde ik niet" zegt hij zacht, zijn stem klinkt hees."waarom ben je zo bezorgd om me?" "Dat heb ik al gezegd" glimlach ik zachtjes terwijl ik zijn arm schoon veeg."ik geef om je" zeg ik zacht. Hij houdt het papier tegen zijn polsen terwijl ik de lavabo schoonmaak.
"Ik wil niet dat je iets overkomt. Je mag me dan wel pijn gedaan hebben, je bent nog steeds de belangrijkste persoon voor me" ik bloos zacht en gooi het vuile papier in de vuilbak."en wees gerust, dit is ons geheimpje. Ik zeg niets tegen de anderen" glimlach ik geruststellend naar hem. Ik draai me naar hem toe. Ashton zet langzaam stappen dichterbij en voor ik het weet zijn onze hoofden maar 10 centimeter van elkaar verwijderd. Ik kan mezelf niet onder controle houden en duw mijn lippen op de zijn. Man, wat heb ik dit gemist.
-----
THANKU VOOR DE 4K READS ILYSM❤️