Uzun zamandan sonra gerçek anlamda bahçe sınırlarının dışına çıkacağı için hafif bir tedirginlik duyan genç kız, Asaf'la beraber olacağını bilmenin verdiği güvenle, rahatlamaya çalışarak mutfağa geri döndü. Kendisini bekleyen genç adamı ayakta görünce sesine kalktığını tahmin ederek gülümsedi.
'Ne oluyor? Sanki beni fark edince irkildi! Yine garip bakıyor. Kaşları kalktı, kesin bir sorun var!'
Bir süre dikkatli bakışlarına anlam vermeye çalışarak karşılıklı dikilirken, silkinen adamın gülümsemesiyle derin bir oh çekti.
"Ben hazırım Asaf." 'Herhalde bana öyle geldi! Kıyafetimi mi beğenmedi acaba? Eteğinin boyu biraz kısa diye sinirlenmiş olabilir. Ama o aldı, hem altına kalın çorap giydim! En iyisi sormak, sokakta tatsızlık yaşamanın alemi yok.'
"Tamam, oyalanmadan çıkalım o zaman. Bugün cumartesi, kalabalığa kalmak istemiyorum."
"Olur. Şey Asaf, üzerindekiler uygun mu?"
"Çok güzel... Yani yakışmış, gayet iyi!"
Kıyafetlerini kendisinin seçtiğini düşünerek içinden küfrederken, zevkli olduğunu kabul etmek zorunda kaldı. Neredeyse dizine kadar inen koyu yeşil eteğin üzerine açık tonlardan oluşan triko kazağın uyumuna hayran olmakla birlikte, üst kısmın bedenine oturmasından ve biçimli bacaklarını ön plana çıkmasından hoşnut kalmadığına karar verdi.
"Hava çok soğuk, keşke pantolon giyseydin Gülizar, üşüyeceksin."
"Yok, üşümem. Ne zamandır dolapta duruyordu, nasıl duracak diye merak ettim. Hem kapalı mekanda dolaşacağız demiştin, o yüzden şey yaptım, eee... Ama istersen değiştirebilirim."
"Gerek yok, böyle gayet iyi!"
Gözlerini tehlikeli bölgelerden zorlanarak uzaklaştırmaya çalıştığı sırada, bu sefer de omuzlarında salınan koyu renk saçların güzel yüzüne ayrı bir hava kattığını fark etti. Beyaz tenine tezat ışıl ışıl parlayan siyah gözlerine, sürdüğü rujun belirginleşmesine sebep olduğu dolgun dudaklarına bakarken kaşlarını çatarak yutkundu.
"Teşekkür ederim!"
"Bir şey değil. Hadi gidelim artık." diyerek koridora yönelirken, güzelinin garip nazarlarla yüzüne bakması üzerine yavaşlayarak yanında durdu. Başını kendisine kaldıran genç kızın kafası karışmış görüntüsüne, biraz kırgın, incinmiş ve tavrını anlamaya çalışırcasına mahcup ifadesi karşısında, derin bir nefes alarak usulca beline sarıldı. Mis gibi kokusunu içine çeke çeke bedenine sokulurken, tek eliyle saçlarını omzundan attıktan sonra uzanıp alnına öpücüğünü kondurdu. Beline sarmaşık gibi dolanan kolların izin verdiği ölçüde geri çekildiği sırada, boncuk gözlerinde o çok sevdiği parlamayı ve dudakların gidebildiği son noktaya kadar kıvrıldığını fark edip rahatladı.
'Allah'ım, sana geliyorum! Asaf'ım aşkım, nihayet öptü!'
"Çok güzel görünüyorsun Gül'üm, kıyafetlerin üzerinde harika durmuş."
'Vazgeçtim, lütfen gelmek istemiyorum Allah'ım... Müsaade et, sevdiğimin yanında zaman geçireyim, Gül'e Ait'imin tadını çıkarayım."
Biraz daha bu halde dururlarsa olabileceklerden çekinerek, konuşma yetisini kaybetmiş gibi görünen kızını kolunun altına sıkıştırıp vestiyere doğru ilerledi. Bir kıyafetine bir de dolabın içine baktıktan sonra en uzun pardösüyü eline alıp üzerine geçirdi.
"Eee... Üşümeni istemiyorum."
Ağzında gevelediği kelimelere itiraz etmeden başını sallayarak cevap veren tatlı kızının, çizmelerini giymesini bekledikten sonra sokak kapısını açarak arabaya yönlendirdi. Binmesine yardım ettikten sonra kendi yerine geçip hareket edeceği sırada, emniyet kemerini bağlamadığını fark edince alışkın olmadığını tahmin ederek güvenliğini sağlamaya girişti.
"Evet, şimdi hazır olduğumuza göre artık gidebiliriz."
Sürekli gülümsemesinden neşesi yerine geldiğini anlaşılan güzelinin, ruh hali üzerine sirayet edince aynı şekilde karşılık vererek yola koyuldu. Alışveriş merkezine varana kadar merakla çevresini izleyen genç kızın, bir yandan sevimli yorumlarına katılırken iyice gevşediğini hissetti. Otoparka girip uygun bir yere park etmesiyle, üzerine çöken sevimsiz ruh halinden sıyrılıp yenilendiğini fark etti. Gülizar'ın emniyet kemerini çıkarmak için de belendiğini görünce sırıtarak yanına döndü.
"Ne yapıyorsun Gül'üm?"
"A aaaa! Bu ne ya? Asaf, ben bunu açamıyorum!"
"Dur savaş verme, ben hallederim. Bak, üzerindeki şu düz buton var ya, ona bastırınca kilidi açılıyor. Gördün mü?"
"Yaa! O kadar mı? Teşekkür ederim. Kolaymış!"
"Önemli değil. Gülizar, bekle hemen geliyorum."
"Peki." 'Cehalet böyle bir şey demek ki!.. Kim bilir hakkımda ne düşünüyordur. Evlendiği karısı basit bir kilidi bile açmayı bilmiyor. Ha uzay gemisi, ha son model bir arabanın ön koltuğu, ne fark eder. Birisine ilk defa bindin diğeri Allah kerim. Aaayyy aşkım benim, inmeme yardım etmek için geliyor. Gül'ün bu kadar ihtimama alışkın değil, kendisi bile şımaracağından korkuyor.'
Genç adamın kapısını açmasıyla aşkla yüzüne gülümserken, uzattığı elini tutarak yavaşça aşağıya indi. Yürümeye başladıkları halde bırakmayınca, kendisini duyanın en mutlu kadını hissetti. Nasırlı avuçlarındaki gücü ruhunda, verdiği titreşimi bedeninin her noktasında duyumsadı.
'Ellerin ne kadar büyük ve sıcak Asaf'ım!.. Gözüme ulaşılmaz görünen, caddelerde el ele tutuşarak yürüyen aşıklar gibi gezmek hayallerimin parçası bile değilken, şu an tam da o konumdayım. Tek taraflı aşk da olsa hayatımın unutamayacağım en güzel anları. Tok insanın önüne dünyanın en güzel yemeği koysan fark etmez, aç olana bulgur pilavı ziyafet getir. Aşkına, sevgine, dokunmana açım Asaf, sen benim sultan soframsın.'
"Ana giriş kapısı bu tarafta, şuradan geçeceğiz. Gülizar!.. Dünya'dan Gülizar'a, lütfen biz fani insanların arasına geri dön..."
"Haa! Aay çok özür dilerim." 'Aklın beş karış havada kızım, bir akıllanamadın gitti.'
"Ne düşünüyordun?"
"Hiç, çevremi izlerken kendimi kaybettim. Uzaktan defalarca gördüm ama daha önce alışveriş merkezine hiç girmemiştim. Burası çok güzelmiş Asaf!" derken yan yana sıralanmış lüks mağazalara, düzgün giyimli insanlara, aydınlık ve temiz ortama hayranlıkla bakarak ana kapıdan içeri girdi. "Işıl ışıl, Allah'ım tıpkı şehir gibi!"
"Beğenmene memnun oldum, iyi ki gelmişiz."
'Hakikatten ne kadar garip üstü kapalı büyük bir caddeye benziyor! Demek insanlar gezmek isteyince buralara geliyor!'
"AIt tarafı mağazalar zinciri demek isterdim. İlginç değil mi, seninle hayat bazı şeyleri yeniden keşfetmek gibi."
"O ne demek Asaf?"
"İlk defa böyle bir yere girdiğim zamanı hatırlamıyorum bile. Gözüme hayatın sıradan ve bilindik bir parçası olarak görünüyor. Sonra tepkilerin bana da bulaşıyor ve anlattıklarının ışığında bir daha etrafıma bakıyorum."
"Ya.! Peki, değişen ne oluyor?"
"İnsanın, varlıkların kıymetini içindeyken bilmediğini fark ediyorum. Çevremi senin gözünle görmeye başlıyorum Gül'üm, farklı bir bakış açısıyla mekanı tekrar keşfediyorum. Bunu seninle bahçeye ilk defa çıkardığım zaman da hissetmiştim. Güzel bir yerde oturduğumu biliyorum, buna rağmen benim için artık sıradanlaştığının bilincinde değildim."
"Ciddi misin? Orası asla sıradan olamaz Asaf, cennet bahçesi gibi bir yer!"
"İşte bu... Sayende tekrar farkına varmamı sağladın. Hadi yürü bakalım, daha keşfedeceğimiz üst katlar var."
"Yaa!"
"Yürüyen merdivenleri görüyor musun, bu alan gibi iki kat daha üzerine koy."
"Allah'ım, inanamıyorum!"
"Bir kaç sefer geldikten sonra alışırsın. Önce bir tur atalım, ardından kıyafet bakmak için mağazaları ziyaret ederiz."
"Olur Asaf!"
Aklı hala elinde bir yandan hayranlıkla çevresini izlerken, hayata dair şimdiye kadar neler kaçırdığını düşünmeye başladı. İnsan yaşamları arasında uçurumu çağrıştıran farkı görmezden gelemedi. Liseye giderken okuldan kaçan arkadaşlarından methini duyduğu, cebinde parası olmadığı ve öğretim hayatını riske atmaya korktuğu için gelmeye cesaret edemediği mekanı övmelerindeki sebebi anladı. Vitrinlerdeki rengarenk kıyafetlere, aksesuarlara ağzı açık bakarken, kuyumcu dükkanının önünde duran kocasına dönüp sebebini anlamaya çalıştı.
"Gülizar, beraber buraya kadar gelmişken şu yüzük işini de aradan çıkaralım."
"Ne yüzüğü?"
"Evlilik yüzüğü... Her şey çok hızlı gelişti, o aralıkta akıl edemedim. Hadi gel, hoşumuza giden bir çift seçelim. Hem dışarıya karşı medeni halini de ortaya koyar."
"Ama!.." 'Yüzük, bizim de yüzüğümüz olacak. Evli bir kadın olduğumu gösteren nişane, hem Asaf'la birbirinin eşi aynı halkayı taşıyacağım.' "Peki!"
Mağazadan içeriye girmelerinin ardından, yanlarına yaklaşan satış elemanıyla konuşmasını beklerken, içinden taşan heyecanı dizginlemeye odaklandı. Önlerine çıkarttığı tablalardan onlarca farklı model arasında, en beğendiği çifti seçene kadar defalarca parmağına takıp çıkartmaya başladı.
"Gülizar, şuna ne dersin?"
"Aaa evet, o da çok güzelmiş."
"Dene bakalım, elinde nasıl duracak."
"Tamam." 'Sanırım bunu çok beğendi. Evet, kendisi de taktığına göre öyle olmalı.' "Bu çok hoşuma gitti Asaf, üzerindeki desenlere bayıldım. Sen ne düşünüyorsun?"
"Aynı fikirdeyim. Diğerlerinin arasına koy en son karar veririz."
"Gerek yok, bunu sevdim."
"Emin misin Gülizar, belki ayırdıklarını tekrar denemek istersin?"
Hayır, başka düşündüğün yoksa en çok bu hoşuma gitti." 'Senin sevdiğini üzerimde taşımak istiyorum aşkım.'
"Güzel, o zaman alıyoruz."
"Teşekkür ederim Asaf."
Bakışlarını elini süsleyen halkadan zorlukla alırken gülümseyerek onay veren genç adama çevirdi. Bütün itirazlarına rağmen, seçmesinde ısrar ettiği zarif bir takı setini paket yapmalarını bekledikten sonra kuyumcudan çıkarak kaldıkları yerden gezmeye geri döndü. Yan yana yürüdükleri sırada kalabalıklaşmaya başlayan ortamda kadınların kocasına alıcı gözle incelediklerini fark edince, içgüdüsel olarak usulca yaklaşırken ceketinin koluna yapıştı. Asaf'ın doğal bir harekette elini avucuna almasıyla rahatladığını, keyfinin yerine geldiğini hissederek muhabbet eşliğinde yönlendirdiği giyim mağazasına girdi.
"Allah'ım, burada yüzlerce kıyafet var!" derken kendisinden önce askılardaki giysileri kurcalamaya başlayan kocasına, "Hiç gerek yoktu Asaf, bir sürü..." diye itiraz ettiği sırada kaşları çatılınca susmak zorunda kaldı.
"Gülizar, lütfen yine başlama. Aynı tartışmayı tekrarlamak istemiyorum."
"Tamam sustum!" Kısık sesle, "Asaf..." derken genç adama iyice yaklaşıp başını kaldırdı. Beline sarılan kolla dikkatini dağılınca, ne söyleyeceğini hatırlamaya çalışarak bakmaya başladı.
"Efendim canım."
"Haa! Aaa şey, şey diyecektim."
"Unuttun mu?"
"Yok, ben... Hah, Asaf ben ne alacağımı bilmiyorum."
"Anlamadım!"
"Modadan hiç anlamıyorum, nasıl seçim yapacağımı bilmiyorum."
"Şu mesele... Boş ver modayı falan, üzerine yakışan neyse onu seçer satın alırız."
"Öyle olur mu?"
"Hem de harika olur. Güzelim, rahatla biraz, sergilenen kıyafetler zaten yeni sezon, seç beğen yakışanı ayıralım."
"Yardım et ama."
"Olur. Bak şu gri mavi kırçıllı elbise çok güzel görünüyor. Sence nasıl, denemek ister misin?"
"Evet, ben de beğendim..." Dolabında bulunan etekleri düşünerek, "Elbiseyi pantolondan daha çok seviyorsun değil mi?" diye sararken, Asaf'ın evde bulunduğu saatlerde daha dikkatli giyinmeye karar verdi.
"Bilmem... Hiç dikkat etmedim, elim gayri ihtiyari onlara gidiyor. Haklı olabilirsin, sanırım özel bir tercihten ziyade bayanlara daha çok yakıştığını düşünüyorum. Belki annemle alakalıdır, babamın aksine giyim konusunda çok titizdi. Şu bordo olan da gözüme çok hoş göründü."
"Peki, onu da denerim." 'Hay Allah, rahat diye evin içinde bütün gün pantolonla geriyordum! Bundan sonra kesinlikle daha sık etek giyeceğim.'
Bir süre mağazanın içinde dolanıp hoşlarına gideni ayırdıktan sonra peşinden gelen genç adamla kabinlere ilerledi. Üstünü değiştikçe Asaf'a mankenlik yaparken, ilk defa güzel bir mağazadan alışveriş yapmanın garip hazzını yaşadı. Satış elemanının yardımıyla her kıyafete uygun alternatifleri sunmasının şaşkınlığını yaşadı.
'Hayret, demek lüks mağaralardan alışveriş yapmak böyle oluyor! Kadın seçtiğim her kıyafete uygun ayakkabı ve çanta buluyor. Çorapla takı bile getirdi!' diye düşünürken krem takımının altına verdiği kahverengi ayakkabıları ayağına geçirip görücüye çıkmaya hazırlandı.
Sıkılmış izlenimi vermeden sabırla bekleyen kocasının teşviki ile defalarca girip çıkmasının ardından, işi şebekliğe vurmakta sakınca görmedi. Nerede giyecekse, denemesinde ısrar ettiği gece kıyafetini üzerine geçirdikten sonra derin bir nefes alarak kapıdan dışarıya çıktı.
"Veee, jübilemi yeni kreasyonumun son kıyafetiyle noktalıyorum. Bu nasıl durdu Asaf?"
"Yürü bakayım!"
Yutkunmasına sebep olan tepkiyi saklamaya çalışırken, önünde ileri geri giden, aniden durup ellerini yanlarda açarak tam tur dönen genç kızı hayranlıkla izlemeye başladı. Biçimli omuzlarını açıkta bırakan koyu renk elbisenin içinde, çok güzel göründüğünü kabul ederek kararsız kalmanın ikilemini yaşadı. Alışveriş merkezine girdiklerinden beri gencinden yaşlısına bütün erkeklerin bakışlarını kıskandığını kabul etmek zorunda kaldı. Kendinden bağımsız, dudaklarından, "Harika durdu!" diyen sözleri duyunca saçmaladığına karar verip gülümsedi.
"Alıyoruz."
"İyi de bunu nerede giyeceğim Asaf?"
"Zamanı gelince o da olur. İstediğin başka bir şey var mı?"
"Yok artık, daha neler! Her şey için çok teşekkür ederim Asaf, hayatımda hiç bu kadar..."
"Devam etme Gül'üm, o günler geçmişte kaldı. Her şeyin en iyisine layıksın, ekstrasını düşünmeye gerek yok. Şunları halledelim, çıkıp bir şeyler yeriz. Sonra da uygun bir film varsa sinemaya gireriz."
"Peki!" 'Aşkım... Her şeyin en iyisine layıksın! Böyle bir lafın üzerine ne denir? Ben seni nasıl sevmem Asaf'ım, aşkınla nasıl yanıp tutuşmam. Şu saatten sonra dünyanın en çirkini olsan, cebinde harcayacak kuruşun olmasa ne fark eder. Dünyam da cennetim de sensin be yiğidim, güzel gözlüm, sıcak bakışlım. Yoluna köleyim, iki cihan bir araya gelse yine seninim yine seninim.'
"Gülizar!
"Hıı!"
"Ağlayacak mısın?"
"Hayır Asaf, ağlamamı sevmiyorsun."
"Üzülmenden hoşlanmıyorum!"
"Biliyorum. Ben, seni..."
"Evet!"
'Çok seviyorum.' "Seni... Senin yerin çok başka, benim için çok kıymetlisin. Sebebi ne kıyafet ne de bana aldığın diğer şeyler. Sadece verdiğin değer."
"Öylesin de ondan! Sen de benim için çok kıymetlisin Gülizar." derken ağlamamak için gözlerini kırpıştıran güzelinin kollarını beline dolayıp başını göğsüne yaslamasıyla, sımsıkı sarılarak bedenini kendisine çekti. Başının üzerine öpücük kondururken geri çekilen karısının yanaklarından öpmesi üzerine gülümseyerek karşılık verdi.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Merhaba,
Bölümü umarım beğenmişsinizdir :) Can dostlar, bir aydır çok yoğun bir dönem geçirdim. Taktir edersiniz ki şubat tatilindeyim ve sözümü tutarken bir yandan da oğlumla zaman geçirmek istiyorum. Sizleri de ihmal etmeden hepsini bir arada yürütmeye gayret ediyorum. Ama takdir edersiniz iki güne bir bölüm atamam, o yüzden kusura bakmayın bir sonraki bölümü hafta sonundan önce hazırlamam imkansız.
Yeni bölümde görüşmek üzere sevgiyle sağlıcakla kalın, kendinize iyi bakın... Sevgiler.