Τα απαλά δάχτυλα του διασχίζουν το δέρμα μου. Ακούω τους χτύπους της καρδιάς του καθώς τα ακροδάχτυλα μου ζωγραφίζουν ξανά και ξανά το τατουάζ στο στέρνο του.
Τα ζεστά μαύρα σκεπάσματα του έχουν ανακατωθεί και μερικές τούφες από τα μαλλιά μου σκεπάζουν το γυμνό σώμα μου. Οι ακτίνες του ηλίου φανερώνουν σιγά σιγά καθώς το φεγγάρι κρύβεται. Η κοιλιά μου γουργουρίζει και σπάει η σιωπή που επικρατούσε.
"Σε ξεθέωσα τόσο;" Η αγγελική του φωνή ηχεί σαν μελωδία στα αυτιά μου.
"Ισως." Απαντάω και χαμογελάω πάνω στο δέρμα του.
"Στους γονείς σου τι είπες;"
"Θα πάω στης Μελίνας για το Σαββατοκύριακο."
"Και για χθες;"
"Πήγα στης Χριστίνας." Χασκογελάω λίγο.
"Δηλαδή η Χριστίνα σου τα έκανε αυτά χθες;" Με ρωτάει και αφού με βάλει να ξαπλώσω εγώ στο στρώμα ανεβαίνει από πάνω μου.
"Τι μου έκανε χθες η Χριστίνα;" Ξανα ρωτάω ναζιάρικα.
"Αυτά εδώ." Με την παλάμη του ακουμπάει το εσωτερικό των μηρών μου.
"Τι είναι αυτά;" Συνεχίζω να του μιλάω σαν μικρο παιδάκι.
"Δες και μονη σου." Απομακρύνει λίγο το σώμα του και με αφήνει να αντικρίσω τις μικρές κοκκινίλες πάνω στο άσπρο δέρμα μου.
"Η Χριστίνα θα φάει ξύλο." Κάνω την νευριασμένη.
"Ωωω νευριάσαμε μεγαλειοτάτη; Εεε κρίμα γιατί έχεις και εδώ. Και εδώ......και εδώ." Με το δάχτυλο του περνάει όλο το κορμί μου μέχρι που σταματάει πάνω στα χείλη μου.
"Εκεί νομίζω δεν έχω." Πονηρά τον κοιτάζω μέσα στα μάτια του. Αυτά τα υπέροχα μελί μάτια με τις μικρές πράσινες πιτσιλιές.
"Να μην το αφήσουμε έτσι λοιπόν." Τα χείλη του πλησιάζουν τα δικά μου και κλείνω τα μάτια μου μένοντας σε αναμονή για την στιγμή που θα νιώσω τους δυο παραδείσους του.
Την ώρα που νιώθω τα χείλη του να ακουμπάνε τα δικά μου ο ήχος του γουργουρητού μου ηχεί ξανά. Ανοίγω τα μάτια μου πάλι φανερά ντροπιασμένη και αρχίζω να γελάω με τον Μιχάλη ασυναίσθητα.
"Πάμε να σε ταΐσω γιατί δεν θέλω να μου ψοφήσεις." Σηκώνεται από πάνω μου και μόλις συνειδητοποιήσω ότι είναι γυμνός κλείνω τα μάτια μου σφιχτά.
"ΠΑΣ ΚΑΛΑ;;; ΒΑΛΕ ΚΑΤΙ ΠΑΝΩ ΣΟΥ! Η ΤΟΥΑΧΙΣΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ!"
"Μα μωρό μου σε έχω πηδήξει ήδη δυο φορές. Δεν είναι κάτι που δεν έχεις δει... Και φιλήσει." Η τελευταία πρόταση με έκανε να κοκκινίσω τόσο πολύ που ένιωσα τα μάγουλα μου να καίγονται.
"Μιχάλη!"
"Μάλιστα το έχεις φιλήσει παρά πολλές φορές." Λέει και με έχει πλησιάσει καθώς φοράει ένα μποξεράκι.
"Είσαι μαλάκας."
"Σουτ. Μιλάω." Με διακόπτει και τοποθετεί τα χέρια του δεξία και αριστερά του προσώπου μου. "Πρώτον έχεις ένα υπέροχο σώμα. Είσαι πανέμορφη δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι για τίποτα. Αυτά." Λέει και μου δείχνει τις πιπιλιές στη κοιλιά μου. "Αυτές είναι οι αποδείξεις για το πόσο γαμημένα σε θέλω μωρό μου." Και μην ξεχνάμε ότι όταν το φιλάς δεν μπορώ να κουνήσω."
"Δεν γουστάρω να λες τέτοια πράγματα γαμώτο." Είμαι αρκετά ειλικρινής πάνω σε αυτό το θέμα. Δεν ξέρω γιατί με ενοχλεί τόσο, ίσως είναι επειδή δεν θεωρώ ότι είμαι καλή σε τίποτα σε αυτόν τον τομέα.
"Εγω γουστάρω να μιλάω έτσι όμως στην γκόμενα μου." Σηκώνεται από το κρεβάτι. Μεσα σε δεύτερα έχω σηκωθεί και εγώ και τον έχω απέναντι μου.
"Λοιπόν η γκόμενα σου δεν γουστάρει τέτοια." Λέω και προσπαθώ να κρύψω την γύμνια μου με τα μπράτσα μου.
"Οφου ρε Αλεξ σκάσε πια." Με σπρώχνει στο κρεβάτι και φεύγει από το δωμάτιο.
*Οχτώ το απόγευμα*
"Μιχάλη άσε με!" Φωνάζω καθώς με έχει αγκαλιάσει σηκώνοντας με στον αέρα.
"Ότι γουστάρω θα κάνω είπαμε."
"Θα έρθει η γιαγιά σου από στιγμή σε στιγμή." Τσιρίζω καθώς όλες οι μπογιές που κρατούσα μας έχουν λούσει.
"Το κανόνισα αυτό μην ανησυχείς." Λέει και μου δαγκώνει τον λοβό του αυτιού μου.
"Εειι τι εννοείς;"
"Θα κλείσω εγώ το μαγαζί σήμερα. Που σημαίνει ότι είσαι όλη δικιά μου."
"Εμένα με ρώτησες;" Τον κοιτάζω ζωηρά.
"Όχι. Είσαι η κοπέλα μου ή δεν είσαι; Ότι θέλω μπορώ να σου κάνω."Λέει με ύφος νικητή και με αφήνει κάτω καθως όλες οι μπογιές έχουν πέσει κάτω στο πάτωμα που καλύβεται πάλι καλά με νάιλον.
"Επειδή είμαι η κοπέλα σου δεν σημαίνει ότι θα κάνεις ότι θες." Απαντώ και αφαιρώ το πουκάμισο που από άσπρο έχει γίνει χρωματιστό έπειτα από τόσο χρώμα που έχει αποτυπωθεί πάνω του.
"Αφού ξεκίνησες μην με καθυστερείς." Λέει και βγάζει το γκρι μπλουζάκι του που έχει γίνει μπλε και κόκκινο επιτρέποντας μου να δω το σώμα του.
"Θα είσαι τρελός αν νομίζεις ότι θα σε αφήσω να..." Ο Μιχάλης με διακόπτει και έχει πέσει πάνω μου γεμίζοντας με φιλιά.
Χασκογελάω μέχρι που τα χείλη του βρίσκουν τον δρόμο πίσω στα δικά μου.
"Σταμάτα βλαμμένε!"
"Μα μόλις άρχισα."
"Μιχάλη πρέπει να πάω σπίτι. Η μητέρα μου δεν θα με αφήσει να έρθω το Σαββατοκύριακο σπίτι σου." Λέω και τον βλέπω που κατσουφιάζει.
"Και με είχες ανάψει γαμώτο."
"Πιες κρύο νεράκι." Χλευάζω και αφού του δώσω ένα τελευταίο φιλί στο μάγουλο φοράω το πουκάμισο πάλι. Αρκετά τον συγκράτησα.
Μαζέψαμε το χάλι τελικά και κλείσαμε το μαγαζί. Ο Μιχάλης με συνόδεψε μέχρι το σπίτι μου γιατί είχε σκοτεινιάσει όπως είπε.
"Με έφερες μέχρι την πόρτα ικανοποιημένος;" Ρωτάω και ανοίγω τα χέρια μου στα πλάγια για να του δείξω ότι είμαι σόα και αβλαβής.
"Μμμ όχι ακόμα." Τα χέρια του με τραβάνε πάνω του και τα χείλη του κάνουν επίθεση στα δικά μου. Η γλώσσα του μαλακά χορεύει με την δικιά μου καθώς τα ακροδάχτυλα μου τραβάνε τον γιακά του δερμάτινου του. Τα χέρια του βρίσκονται χαμηλά στην μέση μου. Χαμογελάω μέσα στο φιλί μας.
"Τι είναι τόσο αστείο;" Ρωτάει αφού ξεκολλήσουμε για λίγο τα χείλη μας.
"Εφόσον είμαι η μυστική κοπέλα σου και είσαι το μυστικό αγόρι μου και έχουμε πηδηχτεί ήδη δύο φορές δεν βλέπω τη δυσκολία να με χουφτώσεις. Εσύ δεν νου είπες ότι σου αρέσει να στο φιλάω τώρα πώς και είσαι τόσο σεμνός;"
"Όχου σκάσεε."Λέει και συνεχίζω να γελάω πιο πολύ.
Όταν τα χέρια του όμως απροειδοποίητα ακουμπάνε το τζιν μου σκαλώνω έχοντας μείνει να τον κοιτάζω.
"Τι έγινε μεγαλειοτάτη; Δεν γελάμε τώρα;"
"Δεν το περίμενα. Συνήθως δεν το εκφράζεις το πόσο με θες." Τον ειρωνεύομαι.
"Ήρθε η ώρα να μπεις σπίτι μου φαίνεται."
"Καληνύχτα ξενέρωτεε." Ψελλιζω και πάω να ανοίξω την πόρτα. Τα χέρια του με τραβάνε ακόμα μια φορά πάνω του και η πλάτη μου συγκρούεται με τον γυμνασμένο θώρακα του.
"Αν δεν θες να σε γαμήσω πάνω στο δωμάτιο σου καλά θα κάνεις να μιλάς καλύτερα."Ψιθυρίζει στο αυτί μου και καθε τρίχα του κορμιού μου ανασηκώνεται.
"Κα...καληνύχτα Μιχάλη." Αναστενάζω και αφού νιώσω ένα φιλί στον λαιμό μου ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα το σπίτι. Πριν κλείσω τον κοιτάζω χαμογελώντας καθώς εκείνος μου ρίχνει ένα υπονοούμενο ότι αύριο θα τα πούμε καλά στο σχολείο.
Του στέλνω ένα φιλί και καλά με ναζιάρικο ύφος και κλείνω την τεράστια ξύλινη πόρτα.
"Γύρισες Αλεξάνδρα;" Η φωνή της μητέρας μου ακούγεται από το βάθος της κουζίνας ενώ ανεβαίνω τις σκάλες για το μπάνιο.
"Ναι γύρισα" δυστυχώς.