"Tabii ki yanılmıyorsun Çınar, bende plan her daim mevcut. Bu arada söylemeden geçemeyeceğim. Kalbimi kırdın Asaf, hassas duygularımı incittin, beni bu kadar hafife almanı egoma hakaret olarak addediyorum."
"Hafife alacağım en son adamlardan birisin abi."
"Ha şunu bileydin. Eee, ne diye celalleniyorsun o zaman..."
"Durum ortada, kendin söyledin."
"Ooooluuuuum, önce bi dur da dinle. Haybeye hemen karamsarlığa kapılmak var mı? Baksana sen bana, benim ben Tahir. Ne şahsım ne de ortağım, zannımca kolay lokma değiliz. Öyle milletin ahını alanları huzurla yoluna devam etmelerine izin verecek adamlar hiç değiliz. Mahmut'muş Muzaffer'miş, vız gelir tırıs gider. Amerika'yı tekrardan keşfediyor tribine girmeye gerek yok. Malzeme ortada, Allah akıl vermiş ama kullanmaktan aciz primat beyinliler. Maksat kötü olmaksa orası kolay, şansa bak ki biz değiliz. Asıl olan kimse sıkıntı çekmeden, eş dost zarar görmeden işin içinden sıyrılmak. Kanunsuz adamlardan farkımız bu, yoksa şimdiye on defa sorun çözülmüştü. Çekersin silahı kuytu bir yerde, dan dan, sırayla sülalesini indiriverirsin yere. Faili meçhul diye tozlu dolap raflarında yerlerini alırlar. Sen sağ ben selamet, Gülizar kızımız da mutlu mesut bir hayat yaşamaya devam eder. Sonrası vicdan yarası, bir bakmışın toplumdan ayıklamaya çalıştığın katillerden biri olmuş çıkmışsın. O yüzden incelikle düşünüp hareket etmek gerek, eh o da bizde fazlasıyla var."
"Haklısın abi, ne yalan söyleyin Gülizar ilk bulduğumda aklıma gelmedi değil."
"Normal, yeter ki aklına geldiği yerde kalsın... Bu puştların ruhunu bilirim oğlum, düşünce yapıları üzerine hayat akademisinde mastır yaptım. İki şeye biat ederler, biri para diğeri de güç. Bükemedikleri elden çekinir, öperler. Yaratanın adını ağızlarından düşürmez, ona keza her bir haltı yerler. Sözde dini bütünler, yan cebime... Allah korkusu hak getire, ahlak zuhur etmiş. İşine geleni almış, gelmeyeni eğip bükmüş kendine göre şekil vermiş tipler. Şerefsizim kendini kapıp koy versen, adamı hayattan küstürür, ana rahmine dönme arzusu duyururlar. İnsanda önce vicdan olacak, iyiye ve güzele hizmet edecek." derken duraklayıp bakışlarını başıyla onay veren adamın gözlerine dikti. İfadesinden ve duyduklarından yola çıkarak, duygusal olarak bağlandığına kanaat getirdiği kızı merak etti. Mutlu olmasını istediği dostunu rahatlatma arzusu duyarak tekrar söze girdi. "Asaf, merak etme koçum, hakkıyla bu işin içinden de sıyrılacağız. Gönlünü ferah tut."
"Sağ ol abi. İnşallah... Aklında ne var?"
"Alternatif çözüm önerilerine geçmeden, öncelikle bu kadar acele etmemin sebebini anlatayım. Bizim bir numaralı Cucumis Satirus, küçüğü iki numaraya..."
"Haaa! Cucumns da ne?"
"Cucumis... Latince, kabakgiller familyasından, hıyar hıyar... Namı diğer Mahmut."
"Abi, gözünü seveyim düz anlat şunu!"
"İyi lan, size de iyilik yaranılmıyor. Mahmut hıyarı, aşirette görüşmesi için Muzaffer'i Çorum'a gönderdiğini söylemiştim. Dün akşam telefonla görüşmeleri sonucunda, toplanıp konuyu tartışmamız şart oldu. Anlaşılan Hüseyin Efendi boş durmamış, olayı provoke edip yanına olabildiğince destekçi toplamayı, özellikle aşiretinin ileri gelen büyük başlarını yanına çekmeyi başarmış. Mahmut'un kendisini dolandırdığını, verilen sözün yerine getirilmediğini ve bunun yanı sıra kırk bin lirasını da çarptığını anlatmış."
"Tahir abi, otuz değil miydi?"
"Orası öyle, evet... Anlaşılan bu heriflerin hepsi kinci ve uyanık."
"Vay şerefsiz!"
"Karşısındaki çok mu masum Asaf, hepsi aynı bok. 'Müstahak, beter olsun inşallah.' diyesim var, kulağa çok kadınsı geldiği için kendimi tutuyorum. Anlaşmalarını altmış üzerinden yaptıklarını, kırkını peşinen verdiğini söylemiş. Ya faizi olarak düşündü hıyar ya da ortalığı karıştırmaya çalışıyor. Mahmut efendinin duyunca ne tepki verdiğini tahmin edersiniz. Herifin küfür dağarcığı evlere şenlik, ben bile kulaklarıma inanamadım gerisini siz hayal edin! Bir sürü sayıp döktükten sonra aşiretten azledileceğini ve er kişi olarak tanımayacaklarını, yani hiç bir bağlarının kalmayacağını öğrenince sesi kesildi. Kalmazsa kalmasın diyeceksin de anlaşılan bu herifler için önemli bir durum. İki numaranın, 'Fikirlerini değiştirebileceğimi zannetmiyorum ama yarın, hem Hüseyin'le hem de Hasan Ağayla bir kere daha konuşacağım.' demesi üzerine asıl konuya gelindi.
"O kim Tahir?"
"Bilmiyorum Çınar, önemli olduğunu düşünmediğim için araştırmadım. Muhtemelen aşiretin başındaki kişi, ya da sözü geçen birisi... Kardeşinin anlattıklarından sonra o cepheden ümidi kesti sanırım, 'Başarısız olduğun taktirde son çareye başvuruyoruz.' diyerek giriş yaptı. Muzo'nun, 'Acele etmeyelim.' diye karşı çıkış şeklinden huylandım, haklı da çıktım. Mahmut idiotu, 'Başka şansımız mı var, bu işi ancak Yılmaz Ağa çözer.' dediiii... Ve tamam dedim, bu manyak kafayı yemiş. Korktuğum başıma geldi."
"Yılmaz Ağa..."
"Yılmaz..."
"Pardon abi, buyur."
"Estağfurullah Asaf."
Aynı anda söze giren adamların hallerinden heyecanlandıklarını, Çınar'ın ikinci bir girişime hazırlandığını görünce, "Tamam lan anladık, tekrarlamayın." diyerek anlatmaya hazırlandı. Tam başlayacağı sırada kapıdan çaylarla gelen adamı fark edince, yuvalarında büyüyen gözleri parladı.
"Gel leenn, Allah gani gani razı olsun. Burada boğazımız kurudu, birilerinin ev sahipliğini unutmaması çok güzel."
"Buyurun Tahir Bey."
"Ne beyi len abi... Boş ver şimdi, ver koçum sen, sağ olasın... Maşallah, tam sevdiğim gibi tavşankanı olmuş. Arkadaş şu var ya, safkan Türk vampirlerinin tercih ettiği kan tipi, bunun üzerine film bile çevrilebilir. Düşünsenize, kan davasını vampir filmiyle harmanladıklarını, hem orijinal hem de bizden. Filmdeki replikler de, 'Abi ne yapayım ekmeksiz doymuyorum.' diye başlayıp, kurbanın kanına ekmek banarak yiyen tiplerden oluşurdu. 'Akacak kan damarda durmaz Agaaaa, sen benim kim olduğumu biliyon mu lan? Bugüne bugün bana Vampir Memo derler, şimdi sıçtım ağzınıza... Ulan Memooooo, vampir olunca güneşe çıkamayacağımızı neden baştan söylemiyorsun, it oğlu it, şimdi tarlada kim çalışacak.' Ha bak şu çok güzel uyar; 'Bismillahirrahmanirrahim, şükür Allah'ım, bugün de rızkımı buldum. Abi bunu yerinde yiyeceksin, sıcak sıcak tazecik. Garson, hesap... Evladım şu kalanı da paket yapın, evde yeriz. Bir daha asla bol sarımsaklı cacık ya da mantı yiyemeyecek olmak da kötü tabii..."
Bilinçli olarak yaptığı laf kalabalığıyla biraz gevşemelerini sağlasa da sabırsızlandıkları hareketlerinden belli olan adamları takmadan çayından bir yudum daha alarak arkasına yaslandı. Ciddi ifadelerini süzerek bir yandan omuzlarını esnetirken, "Konumuza dönersek... Bu herifler ağa lakabını çok seviyor olmalı, önüne gelen ağa olmuş. Sıçtığımın ağaları, kelimenin ağırlığını yok etmişler. Güven, sıra sende. Uygun yerde devralırım." demesiyle teknik bilgileri vermesi için ortağını öne sürdü.
"Tamam... Hayalet kod adlı, Yılmaz Ağa Çetesi... 25 yıldan beri Gaziosmanpaşa Bölgesindeki her türlü pis işi yürüten organize suç çetesi. Kendi aralarında birbirine bağlı kolları var, çevre civardaki bütün muhitler onlardan soruluyor. Bilgileri dışında kuş bile uçuramazsın. Sabıka kayıtları hayli kabarık, polise mukavemet, uyuşturucu kaçakçılığı, mesken basma, haraç kesme, zorla senet tahsilatı, bol sayıda yaralama, ruhsatsız silah bulundurma, gasp, adamlarda ne ararsan mevcut..."
"Hass siktir!.. Güven, bu..."
Duyduklarıyla olayın bu boyuta gelmesine anlam veremeyen genç adam, abisinin Güven'le konuşmaya başlaması üzerine dayanamayıp diğer bilgi kaynağına hücum etti. "Tahir abi, bu da ne demek oluyor?" diye çıkışırken, gayet sakin duran adamın rahatlığına karşılık, hırsla sorularını sıralamaya başladı. "Çete Gülizar'ın peşine mi düştü?"
"...şerefsizlerin Gülizar'ı bulabileceklerini mi düşünüyorsunuz?"
"Sana hayati tehlikesi var mı diye sordum, hayır dedin. Bu ne şimdi! Abi, neden baştan söylemiyorsun!"
"Ben de cevabını verdim, tehlikede değil. Sakin olun biraz."
"Tahir abi, sen ne diyorsun ya, nasıl sakin olayım! Aşiretten ve Gülizar'ı Niyazi'ye vurdurmaya kalkarlar diye çekinirken bir de bu mu çıktı?"
"Laaaann, panik yapmayın dedim! Teker teker gelin."
Küfreden Çınar'ın, birbiri ardına soruları sıralarken yerinde duramayan Asaf'ın hallerine bakınca, sessiz ortağını ellerinden kurtarması gerektiğine kanaat getirerek devreye girmenin tam zamanı olduğuna karar verdi.
"Güven, sağ ol abicim, ben devam ederim. Ama yok, özellikle konuşmak istiyorum dersen zevkle..."
"Hadi len."
"Sen bilirsin koçum, iyi gidiyordun, başka bahara artık... Evet beyler, sakin oluyor ve işte tam da bu aşamada biz devreye giriyoruz. Henüz çeteye başvurmuş değiller, hızlı davranırsak gerek kalmadan konuyu çözeceğiz." derken araya giren Asaf'ın moralinin iyice bozulduğunu anlayıp, normal şartlarda tersleyeceği durumu mülayim bir tavırla karşıladı.
"Nasıl?"
"Asaf'ım, Muzaffer bugün görüşmelerini yapıyor, oradaki elemanınızın söylediğine göre bir sonraki güne bilet almış, yarın akşama dönecek. En kötü olasılığı düşünelim, işler yolunda gitmedi ve çıkış yolu bulamadılar. Muhtemelen aynı gece abisiyle görüşseler, en erken cuma günü çete lideriyle konuşmak için girişimde bulunacaklardır. Tabii bu noktada müdahale etmezsek, ana amacımız bunun gerçekleşmesini önlemek olmalı."
"Tahir, bu herifler ne kadar etkin, şu anda ki durumda Gülizar'ı bulmaları muhtemel mi?"
"Bahçeden çıkmadığı sürece zor, buna keza adamlar tekin değil Çınar, her tarafta gözleri ve kulakları var. Olmayan yerde, parayla ya da zorbalıkla elde edecek güce sahipler. İnatçı ve inanılmaz organizeler... En ufak bir açık vermeniz, adının resmi bir kaynakta geçmesi yeterli.
"Şehrin öbür ucundayız, buraya uzanmaları zor gibi geliyor. Yine bahçede yaşasa, en azından ara sıra yakın civara çıkmasında sakınca olur mu?"
"Maalesef evet. Bunca kötü haberin arasında söylemek istemiyordum ama evden nasıl kaçtığını çözmüşler. Kamyonet sahibi, arabanın kasasında kan bulduğunu sağda solda anlatınca kulaklarına gelmiş olmalı. Adamı sıkıştırıp yol güzergahını, o sabah nerelere uğradığını soruşturmaları üzerine aramalarını bu tarafta yoğunlaştırdılar. Benzinlikte durduğu için özellikle bu civarı da kontrol ettiklerini söylemeliyim. O yüzden çeteye baş vurdukları takdirde, kızın bahçeye ziyaret maksatlı girip çıkanlarla bile tanışmaması, hatta görünmemesi gerekiyor."
"Yok artık!"
"Ciddiyim Çınar, abartmıyorum. Adamlar, varlıklarını dağ kanunlarıyla idame ettiriyorlar, öl ya da öldür, hayatta kal. Bunun yanı sıra grubun selameti için avlan, günümüze uyarlarsak, kazanç sağla..." dediği sırada Asaf'ın homurdandığını, kafasını sağa sola sallarken masanın üzerinde duran elinin yumruk olduğunu görünce bakışlarını yüzüne dikti. "Anlayacağın, işi alırlarsa, yeni avları Gülizar olur. Konuyu açıklığa çıkarana kadar da kolay kolay pes etmezler."
"Abi, en sonunda bana bu herifi öldürteceksin!"
"Suuusst Iaaannn... Asaaaaff, ne konuştuk şimdi! Bir de utanmadan beni azmettirici olarak itham ediyorsun. Başlatma şarap çanağına, otur oturduğun yerde külahları değişmeyelim. Herhangi bir suç unsuruyla bu mekandaki kimsenin ifadesini almayacağım. Söylediklerini ciddiye almıyor ve hanım kızımız için üzüldüğüne veriyorum. Uyarmadı deme abicim, en ufak falsonda olay kapanana kadar uygun bir bahaneyle seni içeri atarım. Duymamış olayım, bir daha da tekrarlamayacağım."
"Ööfff, tamam abi, özür dilerim. Ne yapacağız sen onu söyle?"
"Bu aşamada uygulamaya koyabileceğimiz iki alternatif var. Biri savunma diğeri de saldırı..." diye başlayıp devam edeceği sırada, Asaf'ın yeni bir hamle yapması üzerine tek kaşını kaldırıp müdahaleye hazırlandı.
"Saldırı mı? Nasıl olacakmış o!"
"Ne biçim askersin lan sen... Zırt pırt araya girersen anlamazsın tabii. Sabırlı ol biraz, tek tek üzerinde konuşacağız. Savunma ayağında, bahçeden çıkmadan yaşaması mahkumiyet olarak görüldüğü için beğenilmediğine göre diğerlerine geçebiliriz. Çınar, sorun olmayacaksa bağlantılarını kullanıp, sahte pasaport ve yeni bir kimlikle yurtdışına kaçırabiliriz."
"Mümkün!.. İş yerimin bulunduğu ülkelerden biri olabilir. Uygun pozisyonla işe başlamasını sağlayabilirim. Ne dersin Asaf?"
"Abi!.. Ben..."
Teklif gayet makul görünse de duyguları karmakarışık olan genç adam, içinden isyan eden benliğine söz geçiremeyip bencilce karşı koyan egosuna yenik düştüğünü fark etti. İçinden, haklı yanları olduğunu sıralarken, aslında Gülizar'ın gitmesi düşüncesiyle duyduğu paniği görmezden gelmeye çalıştı.
"Daha önce de bahsetmiştim abi, Gülizar, çok çekingen bir doğaya sahip ve katı kurallarla yetiştirilmiş. Dilini, kültürünü bilmediği insanların arasında tek başına yapamaz, eee... Korkar."
"Haklı olabilirsin... O zaman Kıbrıs'a ne dersin Asaf, risk faktörü içinde değilse uygun gibi geldi. Bilgisayar departmanına yerleştirdik mi sorun çözülür."
"Bil... Bilmiyorum!"
Asaf'ın bozulduğunun farkında olsa da öyle veya böyle bir karara varmaları gerektiğini bilerek, "Tahir, ne diyorsun abicim?" diye istifini bozmadan sordu. Zannınca kabul edeceğine ihtimal vermediği teklifi ortaya atarken, adamın sarsılmasını ve bu şekilde gitmeyeceği belli olan düzen için kendisini ortaya koymasını bekleyerek yanılmadığını umdu. Dürtmezse, harekete geçmeyeceğini gözlemlediği garip ilişkilerinde, Gülizar'a karşı hislerinde hoşlanmanın çok ötesine geçtiğini düşündüğü halde, anlam veremediği şekilde baskılamaya çalışmasını neye yoracağını bilemedi. İlk defa tutkuyla birisine bağlandığına şahit olduğu dostu için her ne karar verirse hayırlı olmasını dileyerek, dikkatini konuşmaya başlayan Tahir'e yöneltti.
"İyi bir düzenleme ve yeni bir kimlikle mümkün. Beklemedikleri bir durum, hayat tarzlarını hesaba katarsak muhtemelen bu derece ciddi bir yardım alabileceğini akıl edemezler. Biraz dikkat ve eski ilişkilerini tamamen hayatından çıkarırsa sorun yaşayacağını zannetmem. Olabilir Çınar, Türkiye sınırları dışında arayacaklarına ihtimal vermiyorum."
"Emin misin?"
"Evet... Zaten şirket bünyesinde çalışacağı için yeri yurdu belli olacak. Bir süre elimizi üzerimizden çekmeyiz, yeni hayatına alışıp ortalık durulunca da rahat rahat yoluna devam eder."
"Yani güvenli diyorsun. Ne dersin, sence göndermeli miyiz Tahir?"
"Size kalmış, nasıl uygun görürseniz bana uyar. Ona göre düzen alırız."
"Karar verecek kişi ben değilim... Eeee bu düzenlemeye ne diyorsun Asaf? Top sende..."
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Merhaba, bölümün gözünüze az geldiğini biliyorum ama inanın neredeyse 2000 kelime civarı. Evdeki tadilat ve akabinde temizlikten dolayı geri kaldım, ister istemez hikaye günlerinde sarkma yaşandı. Devam etmeye de kalksam iki güne tamamlayamam, bu sefer de Denize Karşı kayar. İzninizle bu haftalık böyle olsun, haftaya telafi etmeye çalışırım :))
İnşallah beğenerek okumuşsunuzdur, yeni bölümde görüşmek üzere sevgiyle sağlıcakla kalın, kendinize iyi bakın... Sevgiler :)