Nag-echo sa isipan ni Matilda ang sinabi ng doktor na positive siya sa pregnancy test.
Can we try again, doc? B-Baka nagkamali lang yung test...
Naalala niya na positive lang din ang kinalabasan ng pangalawang test. Magsi-six weeks na raw siyang buntis. Matamlay na bumalik sa sasakyan si Matilda at nagpahatid kay Anthony sa bahay.
"Kamusta ang check-up, ma'am?" tinanong iyon sa kanya ni Anthony nang nasa kalagitnaan na sila ng byahe.
"Okay naman..." she lied to avoid the topic.
"Masama pa ba ang pakiramdam mo, ma'am? Akala ko nga eh, okay ka naman kasi nananaba ka naman eh."
She let out a sigh. Kanino ko ito unang sasabihin? Anong gagawin ko? Efren doesn't want a baby. Mas lalo na siguro sila papa...
What should I name you too? Hinaplos niya ang tiyan niya at tinitigan ito. Why did you arrive too soon, baby? Hindi ko tuloy alam ang gagawin ko.
Should I tell Abby? Oh, delikado. Panigurado kokomprontahin niya agad si Effy pag nalaman niya ito.
Effy. Siya ang mas dapat na makaalam nito... Pero nung nag-usap kami kanina... It makes me feel that... hindi niya matatanggap ito...
"Anthony, hanggang anong oras kaya gising si Papa?"
"Ewan ko, ma'am. Pero gising pa siya ng mga alas-siyete ng gabi. Gan'ung oras kasi nagpapahatid si Ma'am Isa sa ospital."
"Mga alas-sais kaya, pwede mo ba ako ihatid sa ospital ulit? I want to talk to dad."
"Sige, ma'am. Kung hindi maagang magpapasundo si Ma'am Isa."
***
Efren's phone call was finally answered after a lot of his attempts.
Hello?
"Hello, Kuya. Are you busy?" pumuwesto si Efren sa may balkonahe ng penthouse. Nakatanaw lang siya sa may malayo.
Nasa biyahe pa naman ako for a meeting. Make it quick, lil' bro.
He rolled his eyes. Ayaw na niyang matawag kasi na little brother.
"Kuya, I need help. I need an organ, a heart to be specific, for a heart transplant."
For whom? Hindi tayo basta-basta na lang naghahanap ng organs, Efren. Dapat compatible yung organ sa taong kakabitan nito.
"Yes, I know, I know," sinuklay niya pataas ang buhok niya. "So I am asking where we can get one."
The Rodriguez can handle that, Efren.
"What?"
Papunta ka pa lang, pabalik na ako, Efren. I may not be around you, but I am always updated on what's going with you. Don't get me wrong, Efren, but that is the last thing on my mind. Ayoko na galitin pa ang mga Rodriguez, so let them be with their problems.
"Please naman, Kuya. I am doing this for Matilda."
I know. Pero hindi tayo pwedeng makialam. Tatanggihan lang ng mga Rodriguez ang tulong natin. Ang pinaka-ayaw nila sa lahat ay ang magkaroon ng utang na loob sa atin.
Napatiim-bagang na lang si Efren. He clenched his fist and pressed it hard against the balcony's marble.
"Then we can pretend na hindi galing sa atin ang tulong, okay, Kuya? Kay Matilda ko ipapabigay yun--"
Efren. Listen to me. The best we can do is to stop meddling with their personal problems.
"This is your fault, Kuya," may bahid na na ng galit ang boses nito pero nanatili itong kalmante. "Alam mo ba iyon?"
Narinig niya ang pagbuntong-hininga ng kapatid niya sa kabilang linya.
Nobody knows about Israel's health condition, Efren. At huwag kang magpa-brainwash sa pamilyang iyan dahil it is never our fault. I am elected to be CEO of their company, pinagbotohan iyon. Pangalawa, kahit na si Israel ang may-ari ng kumpanya, may kahati siya sa ownership, his co-founders which includes me. Everyone decided what will be best for the company. Sana inisip rin niya iyon kaysa sa sarili niyang pride.
"Kuya, can't we just help them?"
Nandito na ako sa pagmi-meeting-an namin, Efren. My answer is no. 'Til then.
Jude already disconnected the call for Efren. He just shook his head. Napatingin siya sa malayo.
This is so frustrating. I can't even do anything. Pero tama si Kuya, baka hindi lang nila tanggapin ang tulong namin. Kahit nga si Matilda hindi humihingi sa akin ng tulong.
O baka naman wala lang talagang pakialam si Kuya. Akala ko ba magaling siya? Why can't he make a way to help them? Bakit ba kailangan naming maipit sa away nilang dalawa?
***
"Daddy," pumasok na si Matilda sa silid ng ama niya sa ospital at nilapag ang basket ng prutas sa lamesa malapit dito. "Kamusta ka na?"
He did not answer. His eyes were attached to the TV screen.
"I missed you, daddy. I missed talking to you," umupo siya sa gilid ng kama nito.
Say it, Matilda... Say it.
"Daddy, I hope you will just calm down. May gusto sana ako ipakiusap, daddy."
He finally glanced at her.
"Daddy," patuloy niya, "alam niyo naman po yung tungkol sa amin ni Efren--"
His chest raised as he inhaled deeply.
"I am hoping na sana po, maunawaan ninyo na... na labas po kami sa anumang hindi niyo pagkakasundo ni Sir Jude Castillo."
"Matilda." Nakatitig na ulit ito sa TV. Wala nang bahid ng amor ang tinig nito. "Sana unawain mo rin na hindi ko matatanggap ang Efren na iyan sa buhay natin. Lahat na hilingin mo sa akin, huwag lang iyan."
"But we love each other, Daddy," pinigilan ni Matilda na pangunahan siya ng emosyon. "Paano na lang kung magka-anak na kami, Daddy?"
"Then abort it," he gritted, still not looking at her. "Layuan mo na siya habang hindi pa kayo nagiging mag-asawa at nagkakaanak. At intindihin mo iyang pag-aaral mo, hindi yung kung anu-anong pinapasok ng Efren na iyan diyan sa kukote mo!"
Napayuko na lang si Matilda. "Daddy... Huwag ka naman ganyan, Daddy."
Tears rolled down her cheeks.
"Hinding-hindi ko matatanggap na maging parte ng pamilya natin ang mga Castillo. Hinding-hindi. Kahit ibalik pa nila sa akin ang posisyon ko sa kumpanya. Mapapatay ko ang Efren na iyan, kahit ang mga magiging anak ninyo."
"Just because of a company, dad? You disgust me."
Hindi na tinuloy pa ni Efren ang pagpasok sa pinto. Narinig na niya ang lahat ng sinabi ni Israel kaya naman umalis na lang siya.
Efren planned to visit him. He wanted to try to convince Israel to accept their help. Pero narinig na niya ang usapan nila ni Matilda. Kung ang sarili nitong anak ay kaya nitong tanggihan, siya pa kaya na kapatid ng taong kinamumuhian nito?
***
Nakatambay lang si Efren sa penthouse ng gabing iyon. Nasa kandungan niya si Matti doll at nilalaro-laro lang niya ang kamay nito habang nagpapahinga siya mula sa kababasa ng libro.
How can I even change his mind? Kahit pala ibalik ko yung pagiging CEO niya wala pa rin palang magbabago sa judgment niya sa akin.
"Effy," kumatok si Matilda sa bukas nang pinto bago siya pumasok sa silid.
She sat beside Efren on the sofa ang gave him a kiss.
"How are you?" she smiled at him.
You look as beautiful as you should. I wonder how you managed to erase the track of tears on your face, tinitigan ni Efren sa mukha ang girlfriend bago niya ito sinagot.
"I am okay, Matilda. I just rested and read some books."
Napansin ni Matilda ang aklat na nasa mesa.
"You are reading a business book?"
He grinned. "I told you, target ko maging Summa Cum Laude. Naga-advance study na ako."
"Effy, kanina pala binisita ko si Papa."
He chose to pretend that he did not have any clue.
"Oh, kamusta naman siya?"
Napayuko lang si Matilda. "Well... okay naman siya. Effy, what if pagkagraduate natin sumama na lang ako sa iyo?"
His forehead creased. Inupo niya sa kabilang sulok ng sofa si Matti doll para makaharap siya ng maayos kay Matilda.
"Sumama sa akin? Saan ba ako pupunta? Wala naman ako planong mag-abroad or anything..."
"No... I mean... sasama na ako talaga sa iyo. Magkasama na tayong titira, yung gan'un."
He let out sigh. "Matilda, may idea ka ba kung ano ang mangyayari pag ginawa natin iyan?" Napapikit siya ng mariin. "God, lalong magagalit sa akin ang Papa mo."
"We talked Effy... Parang wala nang pag-asa..."
"We can change his mind, okay?" he was getting annoyed already. "Wala kang karapatang sabihin na wala nang pag-asa. Anong gusto mo, magtanan na tayo? I told you I will graduate as Summa Cum Laude, I will rub it to your father's face that I will never be like my brother!"
Napahinga ng malalim si Matilda. Is he shouting at me?
"Why do people have to compare me to my brother? And why is your irrational dad thinking na kung ano si Jude, gan'un din ang buong pamilya namin?"
"Alam..." naiyak na si Matilda. "Alam mo ba ang sinabi niya sa akin kanina, Effy? H-He... He even said I should abort our child... pag... pag nagkaanak tayo..."
"Kaya nga hindi tayo pwedeng magkaanak, Matti!"
Natigilan siya sa sinabi nito.
"Hindi ka rin pwedeng sumama sa akin, okay?" Efren continued. "We will do this right. I will prove myself to him! So please magtiwala ka naman sa akin, Matti. I can make him change his mind, wag mong sabihin na wala nang pag-asa!"
Hindi tayo pwedeng magkaanak, Matti.
Tumayo na si Matilda mula sa kinauupuan nito. "So mas mahalaga sa iyo na may mapatunayan ka kaysa sa magsama tayo."
Kalmado na magsalita si Efren. "Matti, para rin sa ating dalawa ito. Hindi pwede na magkasama nga tayo pero habangbuhay tayong nagtatago sa Papa mo."
Umiling ito. "You will never understand, Effy."
Lumabas na ng mansyon si Matilda. She had to walk from the mansion to the gate. Nagpa-iwan kasi siya doon kay Anthony. Akala niya kasi maayos ang magiging usapan nila ni Efren. Akala niya pagkatapos nila mag-usap ay maihahatid siya nito pauwi.
She could not stop herself from crying as she walked. Nang nakalabas na siya ng gate nakaramdam na siya ng hilo. She called Anthony para sunduin siya.
Hindi na niya alam kung sino pa ang pwede niyang lapitan.