Cesur'un onay veren tutumu yanında abisinin, 'Tahir'in anlatacakları teferruat, her halükarda arkandayım. Bu işten de yüzümüzün akıyla çıkacağız Asaf, içini ferah tut. Gülizar'ı düze çıkaracak bir yol bulacağımıza ve o şerefsizlerin insafına bırakmayacağımıza garanti veriyorum.' demesinin ardından, nispeten rahatlayan genç adam, sessizlik içinde geçen yol boyunca düşüncelere dalarak olasılıkları kafasında tarttı. İçinden çıkmakta zorlandığı durum karşısında ne dereceye kadar fedakarlık yapabileceğini, konunun nereye varacağını sorgularken, abilerine teslim etmek dışında olası her alternatifi aklından geçirerek tepkilerini sınadı. Tatlı kızı evine yerleştiğinden beri bu günün geleceğini bildiği halde, kabullenmekte zorlandığı ve hazır olduğunu söyleyerek kendisini kandırdığı süre boyunca, önündeki günlerin ne getireceğinin sıkıntısını yaşadı.
Yalnız geçen hayatının içine bir gül gibi açan, varlığıyla bomboş evini ve yüreğini dolduran, sevimli halleri, muhabbeti, her daim gülen yüzü ve şen kahkahalarıyla yaşadığını, kalbinin hala çarptığını hatırlatan küçük aşkından nasıl vazgeçeceğini düşünerek ürperdi. Hayatında ilk defa evim diyebileceği çatının altında huzuru hissederken, iş dönüşü koşarak geldiği mekanda yokluğunu tahayyül edemedi. Caddeleri izler göründüğü sırada gözünün önünde canlanan yaramaz bakışların, ona eşlik eden kaşların ve sırıtan dudakların cazibesi bile farkında olmadan gevşemesine yetti.
Uzun kış akşamlarını, 'İş yapmaktan ve abimlerden hiç sıra kalmazdı Asaf. Yemek hazırla, yedir içir, hepsi bir köşeye çekilince topla, bulaşık derken, günün de koşuşturması eklenince yorgunluktan bitap düşerdim. Biraz o yüzden biraz da yalnız kalıp uzandığım yerde hayal kurma fikri daha cazip geldiği için televizyon seyredecek zamanım da hevesim de olmadı. Nasıl olsa ne istediğim ne de başladığım hiç bir programı sonuna kadar izleyemeyeceğim için ben de yatmayı tercih ettim.' demesi üzerine canları nasıl çekerse bazen televizyon ya da film izleyerek, çoğunlukla muhabbet ederek geçirirken, kollarının arasındaki meleğiyle ne kadar mutlu olduğunu düşündü. Alçısı çıktığından beri öz bakımını devralmasıyla, mahrum kaldığı bedenini bile özlemesinin, sapkın bir arzudan ziyade yakın olma ihtiyacından kaynaklandığına kanaat getirdi.
Depoya giden bahçe kapısının açılmasıyla sakin kalma telkinlerini tekrarlarken, irkilen burun kanatlarının üzerinden sıkarak sarsılmaz iradesinin devreye girmesi için konsantre olmayı denedi. Konu Gülizar olduğu zaman zorlandığı durum karşısında, bu tutumunun genç kıza hiç bir faydasının dokunmayacağını yineleyerek oturduğu yerde dikleşti. Arabanın park etmesi üzerine aşağıya inerek, arka kapıda beliren abisinin yanına ilerledi.
"İçeri geçelim mi abi?"
"Saat neredeyse üçe geliyor, kapıda karşılayalım. Tahir dakik adamdır, birazdan burada olur."
"Nasıl istersen."
"Nereden baksan görüşmeyeli bir ay oluyor. En son Gülizar'ın durumunu konuşmak için buluşmuştuk. Sizin boks karşılaşma ne oldu Asaf, gün belirlediniz mi?"
"Bu olaylar araya girince ertelemek zorunda kaldık."
Sözünü bitirmesine müteakip benzer surat ifadeleriyle kendilerine doğru gelen adamlara selam verirken, köşeyi dönen aracı fark ederek dikkat kesildi. "Geldiler." diye diğerlerini uyardığı sırada duyacaklarının stresini, gerilen bedeninde hissetti. Gayri ihtiyari çatılan kaşları, gülerken bile sert bir ifadeyle bakan dostunu andırdığından habersiz, önlerinde park eden arabadan Güven'le beraber inmelerini bekledi. Daha cüssesi ortaya çıkmadan kulağına çalan sesini duyunca, harekete geçen patronunun ardından yanına doğru ilerledi.
"Vaaay be, karşılama komitesi kurulmuş, kendimi çok önemli bir şahsiyet gibi hissettim. Sevgili zat-ı muhteremlerim benim... Hepinizi bir arada görmek ne büyük mutluluk, iş bahane olmasa ondan da mahrum kalacağız."
"Tahir, bakıyorum yine formundasın abicim."
"Teveccühünüz, her daim Çınar'ım... Güven'e de hep söylerim, acaba nazar boncuğu falan mı taksam. Hani kalıbıma yakışacağını bilsem tereddüt etmeyeceğim de karizmayı çizdiririz diye cesaret edemiyorum. Ne de olsa cemiyet içinde bir yerimiz var, sakata gelmeyelim. Neyse durumu abartmamak lazım, havalara girip fazla yüksekten düşmeyelim diye ölçülü mutlu olmaya çalışıyoruz."
"Bu cevap da anca sana yakışırdı. Ulan ne adamsın haa!.." derken Güven'le selamlaşan adamlara kısa bir bakış atıp dostuna geri döndü. "Nasılsın Tahir, her şey yolunda mı?"
"Ehh... İyiyiz demek adet olmuş, çok şükür be Çınar, gördüğün gibi aynı. İdare ediyoruz mu desem, yuvarlanıp gidiyoruz mu desem bilemedim. Aşure kıvamında ortaya karışık bir şeyler işte, içinde ne ararsan var, bazen iyi bazen kötü..."
"Anlaşılan işler yoğun."
"Her daim... Bizde çöz çöz problem bitmez, bitse de alışmışız, ya sıkılır ya da kaşınırız. Bu saatten sonra da normal hayat bizi bozar. Polislik mesleğine başlarken hissettiğim duyguları hatırlıyorum da ne safmışım diyorum. Şimdiki aklımla, her sabah aynada gördüğüm herife bakarken aynı kişi olduğuna inanasım gelmiyor. Ulan gidecek başka yer mi bulamadınız, siktirin gidin. Gezegendeki bütün mahlûkat-ül ucubeler, sülalesiyle İstanbul'da yaşıyor gibi... Bütün ümidim uzaylılarda, bizim çabamızla bi bok olmuyorsa bırakalım gelsinler abicim, belki bu kokuşmuş düzeni hale yola sokarlar."
Şaşırmadığı cevaba gülerken, "Hey koçum be harbiden özlemişim seni..." diye sevgili dostuna sarıldıktan sonra sırasını savarak, yanlarına gelen adamlara yerini bıraktı. Yaygaracı ortağına inat ağırbaşlı ve sessiz Güven'in hatırını sormaya, ayak üstü muhabbet etmeye başladığı sırada, Tahir'in en ufak bir gevşeme göstermeyen Asaf'a bulaştığını duyunca sözünü noktalayıp bakışlarını çevirdi.
***
"Naber len?"
Suratını asmaktan kaşları orta yerde birleşme tehlikesi geçiren dostunun, Çınar'ın uyardığı gibi kız konusunda çok hassas olduğunu gözlemleyen genç adam, konuşmaya geçmeden önce ortamı yumuşatması gerektiğine kanaat getirdi. Hiç bir gevşeme belirtisi göstermeyen herifçonun hafifçe başını sallaması üzerine tek kaşını kaldırarak saldırıya geçti.
"Laan, oooluuum... Alooo, kime diyooom? Ne lan bu surat, mahkeme duvarı gibi?"
"Sanki bilmiyorsun abi, nasıl olmamı bekliyordun."
"Tabii ki dimdik, dirayetli ve inançlı. Güçsüzlüğü yatıştıramayacağım yegane kişilerin başında geliyorsun Asaf Efendi, üç beş kıtipiyoza pabuç bırakacak adamlar mıyız biz. Bunu da tereyağından kıl çeker gibi halledeceğiz."
"Kendi adıma endişem yok, Gülizar'ı ne halde bulduğumu bilmediğin için böyle rahat konuşabiliyorsun."
"Yaa evet... Zaten ben de günlerimi kuştüyü yastıkların arasında dünyadan bihaber geçirdiğim için tahmin edemem... Ne atom bombası ne Londra konferansı, bir elinde cımbız bir elinde ayna, umurunda mı dünya... Bu şiirde geçen bir insan türü oluyor, şair burada kokona kızımıza seslenmiş. Ben de o kız gibi olmayı arzuluyorum, hatta kıskanıyorum. Ve hatta, aynı paralel evrende yaşamak, artık tiksinti veren ve toplumsal içerik taşıyan her şeyden uzaklaşmak isterdim. Ulan, benim Tahir... Senin bahsettiğin herifler hayatımın bir parçası, her gün değişik versiyonlarıyla yaşamak zorundayım. O deyyusları tanımadığımı mı zannediyorsun, sence tahmin edemez miyim? Anladığımı kanıtlamak için psikolojik tahlil mi yapmam lazım. Henüz evrimini tamamlayamamış gereksiz primatlardan biri, doğal olarak kendisine yakışanı yapmış. Bütün olay bundan ibaret."
"Haklısın abi, kusura bakma sinirlerim bozuk."
"Gayet anlaşılır, vicdan sahibi olan herkes etkilenir. Esas tav olduğum konu başka... Kadın denilen muhteşem varlığın, ülkenin en büyük oksijen israflarına ne bok yemeye çanak tuttuklarını anlayamıyorum. Bir erkek olduğum halde, heriflerin kadınlara karşı davranışlarını mide bulandırıcı olaylar geçidi şeklinde görüyorum. Her gün ölüme kadar varan yeni bir vahşete gebe, ağırlıklı namus meselesi, bir kısmının bahanesi de aşk... Aşklarına sıçayım. Arada dumur oluyorum, yetmiyor dumurdan dumura koşuyorum."
"Bilmukabele abicim, özellikle Gülizar'ın anlattıklarından sonra inanırım!"
"En sonunda tanıyı koydum. Bu deyyuslar var ya, sersem siii... eee... Boşalmanın mahsulü, erken hasat etmişler, olgunlaşamamış koçum. Düşük kültür seviyesinin ürünü diyelim biz şunlara... İnsan hakları diye bir şey olmasa, Antik Roma'daki gibi köle ya da bilimsel deneylerde kobay olmaları da mümkün, en azından işe yararlardı."
"Evet, iyi olurmuş... Senin kadar olmasa da insanların acımasızlığına yabancı değilim. Buna rağmen çoluk çocuğu, el kadar kızı öldüresiye döven bir hayvanı anlamam mümkün değil."
"Kendini yorma koçum, fuzuli zaman kaybı. Hakkaniyetli iyi birisi olmanın, kadın erkek ilişkilerinin ve sevişmenin insani bir sonuç olduğunu, boyunlarında taşıdıkları kafalarıyla anlayamazlar. Abazanlık, bu tür erkeklerin ruhuna işlemiş. Erkek adam dövüşür de sevişir de ona her şey serbesttir. Kendi rüştlerini kendilerine benzeyen tipitiplerine ispat etme savaşına girerler. Bunun en güzel göstergesi de kadınları üzerinde güç ve iktidar sahibi olduğunu kanıtlamalarıyla olur. Ey kadın; sen benim malımsın, yaptığın her hareketin kendim yapmış gibi sorumluyum. Görevin bana itaat etmek, çünkü erkek iktidarı karşısında çaresizsin. Çünkü benim pipim var, en erkek benim." demesiyle Asaf'ın yelkenleri suya indirdiğini, kahkahayı patlatan gruba gülerek de olsa katıldığını görünce, amacına ulaştığını anlayarak Çınar'a döndü. Omzuna dostça vuran adamın başıyla içeriyi işaret etmesi üzerine muhabbeti sürdürerek deponun toplantı için kullanılan odasına doğru ilerlemeye başladı.
"Eee Tahir, sende ne var ne yok?"
"Ne gibi koçum, iyi gibiyiz dedik ya."
"Hani diyorum sosyal hayatında..."
"Çınaaarr, imayı anlamadım zannetme. Ya açık konuş halleşelim, ya da siktir olup gider misin desem ne dersin."
"Hadi len... İyi, Zeynep'le durumlar nasıl?"
"Ne gibi ya da sana ne... Diyeceğim, konu uzayacak. Dudaklar yanıp tutuşur ya, hani söz biter gözler konuşur ya... İşte tam da şu an o noktadayız."
"Hııı!"
"Ağzını kapat Çınar'ım, bu ifadeyi sana yakıştıramadım. Ne olacak oğlum, yuvarlanıp gidiyoruz, ya da cebelleşiyoruz daha doğru olacak. Savaşımız tam hızıyla devam ediyor. Arada, emniyette sulh yurtta sulh ilan ediyoruz, konu çözüme ulaşana kadar söze dökmeden müzakere yapıp bakışlarımızla anlaşma imzalıyoruz. Misal, Taksim Barış Anlaşması... Operasyon bittikten sonra mücadelemiz tam gaz kaldığı yerden sürüyor. Saflar yerlerinde, diğerinin açığını bulduğu anda saldırıya geçmek için pundunu bekliyor. Ortalık süt limansa, savunma pozisyonunda gelecek olan hamleye hazırlanıyor. Yalnız kabul etmek lazım zeki bir hasım."
"Seeeennn! Beni iyice hayrete düşürüyorsun Tahir, şu Zeynep'i iyice merak ettim. Birinci ağızdan duymasam inanmazdım!"
"Ne olmuş, etrafta laf dalaşına girecek akıllı adam... Pardon, kadın bulmak ne kadar zor haberin var mı? Birbirimize alıştık diyelim ve konuyu burada noktalayalım. Beni Güven'den, Zeynep'i de benden başkası çekmez." derken, "Hoş, talibi de çok ya!" diye ağzının içinde homurdanarak kaşlarını çattı.
"Efendim!
"Yok bir şey Çınar, deşip durma, bizim gibi adamlardan bir cacık olmaz."
"Neden öyle diyorsun Tahir, her şeyin en iyisini hak ediyorsun! Sevdiğin kadınla beraber olmanın tadı hiç bir şeye benzemiyor. Senin de yaşamanı istememde ne kötülük var."
"Oğlum sevmek kolay, önemli olan sürdürmek, ona emek gerek. İnsan kapasitesini de duracağı yeri de bilmeli. Bizim hayat malum, kelle koltukta yaşıyoruz. Ne gecemiz var, ne gündüzümüz. Sabırsız ve sinirli adamın teki olmam da cabası... Hiiiiiçç karıştırma Çınar, böyle iyiyim ben."
"Hadi len sinirliymiş, senin ne kadar merhametli olduğunu en iyi ben bilirim. Duyan da bütün polisler yalnız yaşıyor zannedecek."
"Alla allaaaa, uzatmasana abicim ya!.. Hepiniz ağız birliği mi yaptınız, ben böyle iyiyim diyorum. Dışarıdan yalnız ve acınacak halde mi görünüyorum, ona sebep mi benim aşk hayatıma taktınız. Hem bunun Zeynep'le ne alakası var. Hep Mete olacak o sıçanın yüzünden, ortada bir bok yokken suni bir aşk hikayesi yarattı."
"Bana hiç öyle gelmedi ama neyse, istediğin gibi olsun." derken odadan içeriye giren genç adam, elemanına kahve getirmelerini söylerken tersçe bakan dostuna sırıtarak oturmasını işaret etti. Karşısındaki sandalyeye yönelen Asaf'ın nispeten sakinleştiğini görünce, kendisi de yerine geçerek konuya giriş yapması için dostunu beklemeye başladı.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Gönül daha fazla yazmayı isterdi ama durum malum, bekletmek zorunda kaldığım için çok üzgünüm. Kusura bakmayın... Yeni bölümde görüşmek üzere sevgiyle sağlıcakla kalın, kendinize iyi bakın :))
Multideki; facebook sayfasından tanırsınız, takip etmeyenler için Tahir :))