UPDATE (13)
Jade Carla's Point of View:
"Hi there, D.O!" Nakangiting bati ni Elvis kay Darius, si Darius naman ay tinitigan lang siya at makaraan ang ilang segundo ay lumabas nang apartment ko.
Ako naman ay in-shock pa rin, pero mas pinili ko na sundan si Darius sa labas, mahirap na baka maligaw pa 'yun.
Patakbo ko siyang sinundan, "Darius, wait!" Sigaw ko dahil ang bilis niya maglakad, samantalang ako eh tumatakbo na ay hindi pa rin siya maabutan.
Hindi naman siya huminto at nagpatuloy lang. Galit ba siya o ano? Nakakainis lang, hindi ko talaga maintindihan ang mga nangyayari ngayon.
Huminto na siya sa may kanto kaya binilisan ko ang lakad ko para maabutan ko siya, buti naman at naabutan ko nga siya.
"A-Ano b-ba naman 'yan?!" Habol hininga na sabi ko.
Hindi siya nagsalita at nakatungo lang, hindi ko alam kung sino o ano ang nag-udyok sa akin para hawakan ko ang kamay niya... pero hinawakan ko talaga ang malalambot niyang kamay. "Ano ba 'yun, ha?" Sabi ko sa kanya na may halong pagkainis, "Sasama-sama ka sa apartment ko tapos aalis ka din bigla!" Singhal ko sa kanya, naiinis kasi talaga ako eh.
Pabalang na hinila niya ang kamay niya mula sa pagkakahawak ko, may kinuha siya sa bulsa nang pantalon niyaㅡ kulay itim na panyo. Ipinunas niya ito sa mukha niya at inangat ang mukha niya, nakikita ko na ang ekspresyon nang mukha niya ngayonㅡ mugto ang mata. U-umiyak ba siya? O.O!!! Pero bakit naman siya iiyak, 'di ba?
Hahaplusin ko sana ang mukha niya kaso agad na iniwas niya ito, "Umiyak ka ba?" Nag-aaalalang tanong ko, may pagka-curious din... bakit nga naman siya iiyak?
Tinitigan niya lang ako nang mataman, "Don't act like you really care. So what? So what if I cried? Will it change a thing Jade? Will something between us will change if you know everything? Will you love me if I will say that I cried because..." Nangangatal na sabi niya, namumuo na ang luha sa mga mata niya, nanginginig ang mga labi, halatang nagpipigil umiyak at nang emosyon, "Damn it!" He cussed, he shoved away the tears that fell right through his rosy cheeks, "God knows how jealous I am!" Sabi niya sabay suntok sa may poste.
Nakaramdam ako ng takot, nakaramdam ako ng saya, nakaramdam ako ng kaba at nakaramdam ako ng lungkot.
"Oh my god, Darius!" Nagpapanic na sabi ko, nakita ko kasing umaagos ang dugo niya mula sa kamao niya.
Lalapitan ko sana siya kaso pinipilit niyang ilayo ang sarili niya sa akin, he sarcastically laughed. "Haaaa! Why do I even feel this way? It's not that you will care, if you have known everything about me. I don't want your pity, Jade." Sabi niya sabay mariing kagat sa labi niya dahil nagpipigil na naman siguro nang luha.
Bakit... Bakit ba siya nagkakaganito? Hindi ko talaga maintindihan ni isa sa mga sinasabi niya. Para bang may kung ano akong nararamdaman, takot o kaba? Hindi ko talaga alam.
'Drama lang 'yan!' Other part of me shouted right through my mind.
Ipinilig ko ang ulo ko, if this is only one of his schemes... he really gone this far... this far that I am believing him.
"H-Hindi kita maintindihan, Darius." Mahina kong sabi habang nakatitig sa kanya nang mabuti.
Kumunot ang noo niya at nilapitan ako, "You don't understand anything, Jade?" He said while staring at me with disbelief written on his face.
Alanganin akong napa-iling, hindi ko matanggal ang tingin ko sa kanya.
Hinawakan niya ang magkabilaang balikat ko, nakaramdam na naman ako ng takot. Nag-soften ang ekspresyon nang mukha niya, "I'm fucking in love with you, Jade! I'm fucking in love with you for a long time now... Two years of waiting, Jade." Pahigpit nang pahigpit ang pagkakahawak niya sa balikat ko, "I waited for this day to come, that I will be able to say this to you." Mariin niyang sabi.
Naramdaman ko ang pamumuo nang luha sa mga mata ko, if he is really in love with me since then, why did he let me go through this pain I felt for the past years?
Hindi ko napigilan ang kamay kong masampal siya, "Don't fool around, jerk!" Tuluyan na akong napaiyak.
Siya naman ay napasapo lang sa pisngi niyang sinampal ko, tulala at nanlalaki ang mga mata.
Tumalikod na ako sa kanya at patakbong bumalik sa apartment.
"JC, anong nangyari?" Bungad sa akin ni Elvis, tumungo lang ako.
Hahawakan niya sana ako kaso inilayo ko ang kamay ko, "J-Just... just l-leave me alone f-for now." Mahinang sabi ko at patakbong umakyat sa may kwarto ko.
Isinubsob ko ang mukha ko sa unan ko, at dun inilabas ang sama nang loob ko.
I thought this would be my first day in forgetting him, it seems that it's other way around. Mas lalo 'ata akong nababaon at nasasaktan.
💔 💔 💔 💔 💔 💔
13 HOURS LATER.
"Jade!!! Gumising ka naaaa! Tang ina late ka na naman!" Sigaw nung kung sino mang hinayupak ang kumakalampag sa pinto nang kwarto ko.
Ibinato ko ang nahawakan ko sa may pinto, "Natutulog pa nga 'yung tao eh." Angil ko at nagtalukbong nang comforter.
Hindi pa rin tapos kalabugin ang pinto ko n'ung hinayupak na bwisit sa pagtulog ko. "Jade! Nandito si de Guzman!" Sigaw nang pinsan kong si Jong kaya napabangon ako bigla sa kama.
"Ano?" Shocked na sabi ko habang naglalakad papunta sa pinto, nawala agad 'yung antok ko eh.
Hinampas niya 'yung pinto nang pagkalakas-lakas kaya halos masira na ang pinto ng kwarto ko, "Tang ina talag nito, kapag lalaki na pinag-uusapan... mas mabilis pa sa alas kuwatro." Pang-aasar niya.
Binuksan ko ang pinto, muntik pa ako mapatid kasi naapakan ko 'yung alarm clock ko. ('Yun pala ang nabato ko kanina?)
Bumungad sa akin ang pinsan kong nakahalukipkip ang mga braso, "Nasaan na siya?" Tanong ko habang inaayos ang mahaba kong buhok, bed hair pa eh. 😬
Tinaasan niya ako ng kilay, "Wala dito, niloloko lang kita. Landi!" Pang-aasar niya at nagtatakbo pabalik sa kwarto niya, ibabato ko sana 'yung sirang alarm clock sa mukha niya eh.
Buwisit!
Naiinis ako sa sarili ko, bakit kapag siya na ang pinag-uusapan parang nae-excite 'yung katawan ko? Bwisit talaga.
Bumalik na lang ako sa loob nang kwarto at nagsimula nang mag-ayos nang kwarto ko para maayos na ang lahat kapag naka-alis na 'ko papunta nang trabaho.
Kung tatanungin niyo kung bakit kilala ni Jong si Darius, nag-aral kasi nang XOXO University ang pinsan ko two years ago, d'un siya nag-masteral of degree niya.
Ayos na ang hinigaan ko kaya napagpasyahan ko nang maligo at maghanda para sa second day of work ko! ☺
Kahit puyat ako (dahil sa kakaisip kay Darius kagabi), kailangan ko pa rin pumasok sa trabaho. Apat na taon ako nagtiis sa Nursing kaya dapat lang na mahalin at pangalagaan ko ang trabaho ko.
"Nurse, kailan po ako makakalabas?" Tanong n'ung batang ina-assess ko 'yung vital signs. May sakit siya, Leukemia.
Nginitian ko siya, "Malapit na, basta magpahinga ka lang palagi." Bahagya ko pang hinaplos ang ulo niya, nakakalbo na siya. Stage 4 na ang cancer niya sa dugo.
Mula n'ung nagtrabaho ako bilang Nurse, mas napalapit na ako sa bata, hindi tulad n'ung nag-aaral pa ako lagi akong naiinis sa mga bata dahil sa makukulit ito.
The little boy weakly smiled at me, "Talaga po? Sana nga." Mahinang sabi nito habang pinaglalaruan ang rubic's cube.
I flipped the patient's folder and sat beside him, "Basta, gagaling ka. Okay?" I lively said to him.
Biglang bumukas ang pinto, pumasok si Doc at ang iba pang assist niya. "Nurse Jade, you can assist back the others in the Emergency." Tumango na lang ako at tumayo na, nginitian ko si Paul ('yung batang kausap ko kanina, he's 12 years old though) bago ako tuluyang lumabas nang room niya.
Ngayon na kasi ang surgery niya, blood transfusion and such.
I brushed off the worries I felt, medyo napalapit na sa akin 'yun kahit kahapon ko lang siya nakilala.
Bumalik na ako sa ER (Emergency Room) at nagsimulang mag-assist.
"Jade, ikaw daw mag-assist dito." Iniabot sa akin ni Elle ang patient folder at nginitian ako ng makahulugan, "D'un sa last bed siya nakahiga, kailangan na niyan ng first aid treatment. Malubha ang sugat niya." Sabi niya na parang nagpa-panic.
Ako naman itong si tanga at nagmamadali pang pumunta sa last bed, nang mabuksan ko ang kurtina ー bakit nga ba ako nagulat pa nang makita ko si D.O na nakahiga sa last bed habang nakangisi sa akin?
Kumunot ang noo ko, "Anong ginagawa mo dito?!" Singhal ko sa kanya, parang kahapon lang eh nandito rin siya.
Ngumuso siya at bahagyang napangiwi pagkatapos, "A-Argh..." Daing niya habang hinahawakan ang tiyan niya.
Bakit ngayon ko lang pansin na bugbog ang mukha niya at puro pasa? 'Yung labi niya naman ay nagkasugat sa gilid nito. Agad akong lumapit sa kanya at inangat ang ulo niya, "Anong nangyari sa'yo?!" Inis na sabi ko.
Hindi naman siya umimik at iniiwas ang tingin niya pero kita pa rin sa mukha niya ang sakit na nararamdaman niya.
Hinampas ko siya sa braso, "Sabihin mo!"
"Aww!!!" Daing niya habang sinapo ang braso niya, shit! May sugat pala 'yun.
Agad akong kumuha nang bulak at cream, "Hala, sorry!" Natatarantang sabi ko.
Hindi na naman siya umimik at tinitigan lang ako habang ginagamot ko ang sugat niya sa braso, "Sabihin mo na sa akin, Darius." Diniinan ko ang pagpahid kaya napa-aww na naman siya.
Tinitigan ko siya nang masama, "Nagpabugbog ka ba kanila Chase para lang ma-admit ka dito?" Usisa ko sa kanya.
Nanlaki naman ang mata niya, bahagyang umawang ang bibig pero itinikom niya din ito agad.
Binatukan ko siya, "Kapag 'di mo sinabi sa akin ang nangyari, si Elle ang pagagamutin ko sa'yo! Mas brutal kaya 'yun." Pananakot ko sa kanya.
Ngumuso naman siya, pero hindi pa rin umimik. Aba, sinusubukan niya 'ata ako eh?
Inirapan ko siya at tumayo para tawagin sana si Elle kaso pinigilan niya ako, hinawakan niya ang braso ko. "Don't." Mahina niyang sabi.
Tinitigan ko siya at tinaasan ng kulay, naghihintay nang confirmation kung sasabihin niya sa akin ang tunay na nangyari.
Bumuntong hininga siya, "Okay, fine." Pagsuko niya at binitawan ang pagkakahawak sa braso ko.
Hindi ko alam pero napangiti na lamang ako at umupo ulit sa tabi ng hospital bed, "Go on, I'm listening." Sabi ko at sinimulan ulit sa pag-linis nang sugat niya.
Narinig ko ulit ang pagpapakawala niya nang isang napakalalim na buntong hininga, "I... I-I... was..." Paputol-putol na sabi niya, parang 'di mo malaman kung ano ba talaga.
Nag-angat ako nang tingin at tinitigan ko ang bugbog sarado niyang mukha, "You what?" I impatiently asked.
Tumungo siya, "I was beaten up..."
Nanlaki ang mata ko, "Sino? Sino gumawa niyan?!" Grabe talaga 'ata ang reaksyon ko kasi napaigtad siya.
Umiling siya.
Diniinan ko ulit ang sugat niya, napangiwi siya sa sakit. "Are you going to tell me kung sino gumawa niyan o dadagdagan ko pa 'yan?!" Inambaan ko siya nang suntok, napapikit naman siya.
"Alright, alright." Sabi niya habang nagha-hand gesture na huminahon na ako, kaka-high blood kasi. "It was... Javier." He seriously said.
Napaawang naman ang bibig ko, "What?" I unbelievably asked. Hindi ko lubos maisip na magagawa ni Elvis kay Darius 'yun. Alam kong hindi magagawa ni Elvis kahit kanino 'yun, not even to Darius.
Kumunot ang noo ni Darius, "I don't ask you to believe me, Jade. I was just saying, though you asked for answers." May halong pagkainis na sabi niya.
Umupo ako ng maayos, "I'm not saying anything." Tinitigan ko siya nang mabuti.
He looked back at me too, "You're not saying anything, yes. But your face says everything what's on your mind." Nakatitig na sani niya.
Bahagya kong sinapo ang noo ko, "Look, Darius... I am not saying that you are just making your own story but, Elvis is too kind and well-mannered guy to do that kind of immorality to you." Pinipilit na paliwanag ko sa kanya ang point ko, I have known Elvis since I was in my High School.
Mas lalong kumunot ang noo ko, "Are you telling me that I am lying to you?" Nakakuyom na ang kamao niya kaya kinabahan ako.
Tumayo ako, tapos ko na kasi siyang gamutin. "Yes, Darius. I am saying that you are lying. Kung ginagawa mo lang 'yan para mainis ako kay Elvis, no chance, he's been there with me in my bad and good times." Mariin kong sabi at iniwan siya.
Hindi ko na hinintay 'yung isasagot niya, nagmamadali akong bumalik sa Locker Room.
Nadatnan ko naman si Elle na nag-aayos nang gamit niya, graveyard shift kasi siya eh.
Nginitian niya ako, "Oh? Nagkaayos na kayo?" Nakangising sabi niya sa akin.
Nilagpasan ko siya at binuksan ang locker ko, "Ano na? Uy!" Pangungulit niya sa akin.
Sinarado ko ang locker ko at hinarap ko siya, "Eh? Pinagsasabi mo Elle?" Pa-inosenteng sabi ko kahit alam ko sa sarili ko na inis na inis na ako.
Ngumuso siya, "Ni-request ka kasi niya, hindi naman ako makatanggi kasi ang gwapo niya!!!" Kinikilig na sabi nito, "Kahit na bugbog sarado ang mukha niya, alam mo na... ganun talaga kapag gwapo takaw away sa mga insecure na lalaki." Pagpapatuloy nito.
Si Elvis?
Insecure kay Darius?
Ipinilig ko ang ulo ko, hindi naman siguro. Gwapo rin naman si Elvis, siya pa nga ang pinagkakaguluhan nang karamihan n'ung High School at College pa lang kami.
Kaya imposibleng bugbugin ni Elvis nang dahil lang d'un. Tss.
Napaka-imposible talaga.
"Hoy!" Biglang tapik ni Elle sa akin kaya bumalik na ako sa ulirat ko. "Malalim 'ata ang iniisip mo?" Puna niya sa akin, "Ano ba iniisip mo?" Pahabol na tanong niya.
Pilit na ngiti ang isinukli ko sa kanya at umiling-iling, "Wala..."
Nagamake face na lamang siya at nagsimulang mag-ayos nang buhok, "Pero infairness, ha? Ang gwapo niya, siya 'ata 'yung EX ni Jocson...?" Kwento niya habang ako naman ay nagpupunas ng pawis ko kaya agad akong napatingin sa kanya.
"EX?" Medyo gulat na tanong ko.
Tumayo naman siya, "Oo, 'di mo alam?" Takang tanong niya, "Sabagay, wala ka namang paki kay Sab n'un kaya 'di mo alam." Sabi niya at ngumiti.
Tumango lang ako, mula kasi n'ung sinabi sa akin ni Darius 'yung mga bagay na 'yun noon ay isiniraso ko na ang mata ko pagdating sa usapang Sab-Darius. Bitter na kung bitter.
"Bakit daw sila nagbreak?" Curious na tanong ko.
Ngumiti siya nang nakakaloko, "Wow, interesado ka?" Hindi makapaniwalang sabi niya, "Pero sige, sasabihin ko..." Sabi niya at bahagyang tinapik ang upuan sa tabi niya na para bang pinauupo niya ako.
Umupo ako sa tabi niya at tinitigan siya, hindi na ako umimik at hinintay na lamang siya na magkwento.
"Nagpunta kasi nang Istanbul si Sabrina kaya nagbreak muna sila, last year pa kumalat ang balita na iyon, 'no! Napaka-outdated mo naman." Pabirong sabi niya sa akin.
Tumungo lang ako, "So, wala na talaga sila?" I asked her seriously.
Bahagya siyang nag-isip, "Ang alam ko kasi, hindi. Babalik pa si Sab eh, hindi ko nga alam kung kailan 'yun."
Sabi na nga ba eh.
Darius is only here to play around, to make me look like a fool all over again.
Grabe, he is really good in acting. He should start making a Drama movie. Halos maniwala na ako sa mga pinagsasabi niya.
Buti na lamang at hindi ako nagpadala. Baka pinagtatawanan na ako n'ung lalaking 'yun ngayon, that douchebag.
Tumayo ako at dire-diretsong lumabas nang locker room namin.
Humanda talaga siya sa akin.
If he can play it.
Then, I will play it better.
🍧 🍧 🍧 🍧 🍧 🍧 🍧 🍧 🍧 🍧 🍧
UPDATED, 130919 10:54 in the evening.
Early update, I saw the others who voted so I updated as early as I can.
I hope you guys are enjoying my lame updates. And, please bear with me, kinda busy in school and to my other daily routines in life.
Can I ask you a favor again, guys? Please, please, please, please click the VOTE button on the right side. And, please do comment. I will update as soon as I see you guys are voting and leaving a reaction to this update. Arasseo?
XOXO,
stylistnoona