"Kaç yaşındasın Gülizar?"
"Yirmi iki!.."
"Benden sekiz yaş küçüksün. Yanılmıyorsam bekarsın?"
"E... evet!"
"Seni bulmadan önce ailenle mi oturuyordun?"
"A... Asaf, bunları ne... neden soruyorsun?"
"Nasıl bu hale geldiğini merak ettiğimin farkındasın değil mi?"
"Ben!.. Daha önce hi... hiç sormadın!"
"Yeteri kadar yıpranmış ve üzülmüştün. Toparlanman gerekiyordu Gülizar. Bir de ben üzerine gelip hatırlatmak istemedim."
"Sa... sağ ol, çok düşüncelisin!"
"Hı hı... Soruma hala cevap vermedin."
"Hangisi?"
"Kiminle yaşadığın!"
'Canavarlarla, iyilikten nasibini almamış insan müsveddeleriyle...'
"Gülizar!"
Gözlerini kaçırma ihtiyacı duyan genç kız ailemle demeye dili varmayınca, "Dünyaya gelmeme sebep olan insanlarla..." diyerek kendisini borçlu hissettiği adama karşılık verdi.
"Anlıyorum! Bunu sana kim yaptı Gülizar? Tahmin ettiğim kişi mi?"
"Ö... önemli değil Asaf, geçti."
"Ne demek geçti!.. Neyin oluyorsa olsun, o hayvan her kimse az daha ölümüne sebebiyet veriyormuş."
'Keşke... En azından acılarımı bir kerede bitirirdi. Her dakika korkuyla yaşamazdım. Her türlü acı geçiyor da hepsinden kötüsü korkmak. Sürekli korkuyla yaşamak.'
Genç kızın yine hüzünlendiğini, gözlerinin uzaklara daldığını fark ederek, "Neden konuşmuyorsun Gülizar? Birisini mi korumaya çalışıyorsun?" diye sorarken ses tonunu alçak tutmaya, bilincine ulaşmaya odaklandı. Sağlam elinin parmaklarını alçıda olan kolu üzerinde gezdirmesinden kendisini duyduğunu, bir sebeple cevap vermek istemediğini anladı.
'Evet Asaf, seni... Seni onların şerrinden korumaya çalışıyorum. Bilmemen daha iyi, sana yapabileceklerini düşünmek dahi istemiyorum. Buna dayanamam!'
"Gülizar, lütfen cevabını bekliyorum!"
'Deşme altını Asaf, lütfen... Sessizce hayatından çıktığım zaman, senin iyi olduğunu bilip huzur duymama engel olma...'
"Yeter ama böyle hiç bir yere varamayız!"
'Kızdı, haklı merak ediyor. Kızgınken bile ne kadar asil, iyi niyetli!.' "Bulaşmanı istemiyorum Asaf! O çok kötü bir insan, bil... bilmemen daha hayırlı." 'Yaptığı iyiliklere rağmen hala bana yardım edebileceğini düşünüyor. Bilmiyorsun Asaf! Senin doğanda bir insan için anlaman imkansız. Gözünün yaşına bakmadan seni de harcarlar.'
"Ooooofff Gülizar! Tek kişi, kötü bir insan... Beni mi koruyorsun?"
'Bilmiyorsun, neler yapabileceği hakkında hiç bir fikrin yok.'
"Evet, bekliyorum!"
"Benim yüzümden başının derde girmesini istemiyorum."
"Ne yani, yaptıkları yanına kar mı kalacak? O hayvanı cezasız mı bırakayım?"
"Hayır!.. Hayır lütfen Asaf, lütfen karışma! Peşine düşmeyi aklından dahi geçirme. Lütfen!.."
Askeri geçmişini, elinin altındaki imkanları, neler yapabileceğini bilmediği için kendisine zarar geleceği düşüncesiyle korktuğunu anlayarak, "Hııııımmm... Beni çok hafife alıyorsun Gülizar. Peki! O zaman şunu cevaplar mısın, bu hale gelmene sebep olan kişi baban mıydı?" diye sormasıyla genç kızın bakışlarını kaçırdığını görünce, "Babandı değil mi?" diyerek ısrarını sürdürdü.
"Lütfen!.."
"Nasılsa öğreneceğim. Senin ağzından dinlersem doğrusunu bilirim."
"Asaf!.."
"Hadi ama!"
"Hayır, ba... babam değildi. Geçen yıl vefat etti."
"Eşin ya da baban değil!.. Kimdi o zaman?"
"O... onun veliahdı, bıraktığı işi hakkını vererek devam et... ettiren..."
"Abin!.. Lan ne biçim kardeş bu?" derken içinden, 'Şerefsiz herif, haysiyetsiz köpek!' diye ekleyen genç adam, iyice hırslanmanın etkisiyle oturduğu yerde doğrularak keskin bakışlarını Gülizar'ın yüzüne dikti.
'Beni dövdüğü için sinirlendi!' "Boş ver Asaf!.." 'Ne kadar yüce gönüllüsün.'
"Boş falan veremem! O it hangi sebeple böyle bir vahşet sergiledi."
"Mah... Mahmut abimin dayak atmak için bahaneye ihtiyacı yok. O günkü psikolojik durumuna göre yan bakmam bile yeterli."
"Yok artık!.. Ciddi misin Gülizar?"
"Evet. En basitinden herhangi bir konuyla ilgili fikir beyan etmem yeter." 'Ya da sokağa arkamı dönerek bahçeyi süpürmem. Ayakkabısını boyamayı unutmam. Pilavın içinden taş çıkması... Daha sayayım mı Asaf? Niyazi'yle okuldan gelirken hayvanın tekinin laf attığını haber vermesi bile bir sebep...'
"Psikopatın teki yani! Gösteririm ben ona yan bakmayı. Mahmut abim dediğine göre başka abin de mi var Gülizar?"
"Hı hı. İkisi benden büyük beş erkek..."
"Beş mi? Bunların hepsi mi aynı? Ne biçim erkek bunlar, hiç biri seni korumuyor mu?"
"Küçükler el kaldırmaz. Muzaffer abim nispeten biraz daha insaflıdır. Yine de... Bir şekilde aynılar işte."
"Ulan olmaz olsun böyle kardeş! Annen nasıl müsaade ediyor?"
"Annemi takan mı var zannediyorsun Asaf? Ya da dayak yediğimde müdahale ettiğini, araya girdiğini mi?"
"Yaaa!.."
'Nasıl da şaşırmış görünüyorsun. Kızlarına karşı ne kadar acımasız olduğunu bilsen asıl o zaman şaşırırdın. Görmemeyi veya komşuya gitmeyi tercih ettiğini... Hatta kızdığı zaman elinden kaçarsam abime söylemekten kaçınmadığını.'
"Peki o! O seni hiç savunmuyor yani?"
"Çok ileri giderse elin kırılsın Mahmut, suratına vurma yavrum evde kalacak der geçer. Oğulları medarı iftiharıdır, ne yapsalar yeridir. Hayatının bir parçası olduğu için yaptığım hatanın karşılığında sopa yiyor olmam gayet normaldir."
Hayretler içerisinde kalan genç adam, bir damlacık kızın yaşadıklarına inanamayarak, "Kız kardeşin yok mu?" derken gerilen sinirlerini belli etmemek için çaba göstermek zorunda kaldı. Kendi ailesi de sık sık tartıştığı halde şiddetin hiç bir zaman hayatlarına dahil olmadığını düşünerek, ona rağmen şikayet ettiği için utandı.
"Rabia adında evli bir ablam var. Bir de..."
"Evet!.."
"Kübra! İki... İki yıl önce ölen kız kardeşim vardı."
"Başın sağ olsun! Çok genç yaşta kaybetmişsin, üzüldüm."
"Te... teşekkür ederim. Yaşasaydı 19 yaşında olacaktı."
"Çok kötü, yazık olmuş. Hasta mıydı?"
'Hasta değildi, bahtsızdı öldürüldü.'
"Gülizar!.. Neden cevap vermiyorsun?"
"Sana yalan söylemek de cevap vermek de is... istemiyorum. Üzgünüm Asaf, lütfen bu konuyu kapatalım. Anlatmaya değecek matah bir hayatım yok. Beni düşünerek kendini tehlikeye atmana sebep olmayacağım. Böyle bir şey yapmana müsaade edemem."
"Yaaa!.."
Kendisine bir şey olacağını düşünerek konuşmak istemediğini anlayan genç adam, iyi niyetine istinaden gülümserken hayata dair deneyimlediklerini bilse ne tepki vereceğini merak etti. Durumun çok ciddi, anlattıklarının altında derin izler bırakan başka unsurlar olduğunu tahmin ederek, öğrenmeye kararlı tekrar konuya girdi.
"Öldürüldü mü Gülizar?"
"Asaaafff!.. S...sen..."
"Abin mi öldürdü?"
"Lütfen! Ka... karışma..."
"Abin mi öldürdü Gülizar?"
"Sana bir şey olmasını..."
"Söz veriyorum bana bir şey olmayacak, sadece bilmem gerek."
"Neden?"
"Seni doğru şekilde koruyabilmek için... O itin seninle temas etmesini engel olabilmek için ne ile karşı karşıya olduğumu bilmek zorundayım."
"Benim!.."
"Evet, senin?"
'Beni koruyacak mı? Asaf, beni korumak mı istiyor? Ya ona bir şey olursa? Ama söz verdi, istersem onlardan uzak duracaktır.'
"Bak Gülizar, benim işim güvenlik ve koruma... Bu işe başlamadan evvel asker olduğumu da ifade etmiştim. Tehlikeye yabancı, uzak bir adam değilim. Gardını almadan, körü körüne ateşe atlayacak kadar saf, hiç değilim. Şimdi lütfen beni korumayı bırak, seni bekliyorum."
"ÖI... öldürüldü. Evet, Kübra öldürüldü. Mahmut abim değil, erkek kardeşim Haydar vurdu."
"Haydar mı?"
"Evet. Babam, yaşından dolayı..."
"Küçük olduğu için azmettirdi!"
"Hı hı..."
"Babaya bak! Haydar, kız kardeşini vurduğunda kaç yaşındaydı?"
"On beşine bile girmemişti. Sadece Kübra da değil, karnındaki bebeğiyle kocasını da öldürdü."
"Has sii... Oooofff kahretsin! Doğal olarak hapse girdi."
"Evet..."
"Bir kaç sene yatıp yaştan dolayı salıverileceği hesaba katıldı."
"Öyle... Seneye on sekiz yaşını doldurdu mu çıkacak."
"Azmettirici olarak babana hesap sorulmadı mı?"
"Kanıtlayamadılar."
"Nasıl? Sen şunu baştan adamakıllı anlatsana!"
Derin derin nefesler almaya başlayan genç kız, anıların ağırlığıyla çöken omuzlarını, başını yoklayan ağrıyı görmezden gelmeye çalışarak, "Peki!.." diye anlayışlı olduğu kadar inatçı adamın karşısında pes edip söze girdi.
**************************
Arkadaşlar bölümün kısa olduğunun farkındayım. Son iki gündür yoğun günler yaşıyorum. Yüzü Olmayan Adam ın kitap olacağı duyurusu, ilk bölümünü düzenleme ve neredeyse yarım günümü alan Gül'e Ait'le ilgili mekan araştırmalarım sebep olmuştur. Gerçekliğe dayanmayan bilgi içermesini istemediğim için bunu yapmak zorundayım. Bir sonraki bölümde ne demek istediğimi anlayacağınızı tahmin ediyorum. Bölümü inşallah sevmişsinizdir.
Bu arada Gülizar'ın multi resminden hoşlanmayanlar çoğunlukta olduğu için değiştirdim. Bu konuda yardımcı olan arkadaşlara teşekkür ederim. İnşallah bunu seversiniz :))
Yeni bölümde görüşmek üzere, sevgiyle sağlıcakla kalın :))