Lee's POV
Nakakabingi.
Kumpleto naman ang buong main members ng gang and normally nakikipaglokohan na ang lahat. Pero hindi ko maintindihan ang nakakabinging katahimikan ng buong HQ. Inikot ko pa muli ang tingin sa buong kwarto at halata ang pagiging cautious ng lahat pagkatapos ang nangyari kanina. (refer to Legend 13 chapter)
"Saan ka pupunta?!"
It was Zero's most domineering tone so far. But that girl just incredibly confident to talk back like that.
"Like they said I can't bother the King. Right?"
Pero mas nakakatawa ang huli niya sinabi dito.
"Hah! Sa'yo na. Total e nandyan naman ang hinihingi mo. Magpakasaya ka."
Hindi ko masisisi kung bakit ganun na lang ang naging reaksyon ni Cassey. Kahit nga siya na malapit sa King ay hindi iyon makuhang isagot sa itinuturing na King. Not even his younger sister was able to do what she did once Zero already shows authority.
How fearsome.
Hanggang sa dumating nga si Cherly, ang very spoiled brat na kapatid ni Zero. Kasama ang dalawa pa niyang kaibigan.
"What's with all the long faces? Aren't you glad that I'm back?"
Yun agad ang bati niya pagkapasok niya sa HQ. Pero tiningnan lang siya ng lahat pati na si Zero na nasa kanyang mesa na naka upo sa position nito.
"Unexpectedly every thing about this school becomes so boring. And the people around here are so boring. Even you my big brother." she said as she marched inside the room with her friends following.
"What do you need now Cherly?" the King finally speaks but still not in a very good mood.
Then I saw how her expression changed as if she was pissed off with the atmosphere she was greeted by her brother himself.
"I was actually expecting a welcoming from everyone. I guess its not happening hu?"
They both gave off a murderous atmosphere habang nagka-sukatan pa sila ng pasensya hanggang sa basagin ito ni Shin.
"A-a.. Cherly, about that I think we should be heading now to the council office to finalize your transfer here."
With that said, Cherly shrugged as she turned her back and went out the room with her friends at huli ay si Shin. But before Shin could follow, he was taken aback when called by Zero in a serious tone.
"Shin, we need to talk."
Tungkol saan naman ang pag-uusapan ng dalawa.
"a.. hahaha. Yes of course. But right after the afternoon classes, shall we?"
Hindi na siya napigilan ni Zero at mabilis na umalis sa kwarto. Inabala ng lahat ang sarili sa mga bagay na maari nilang gawin sa loob ng HQ. Hindi naman kami makaalis ng walang pahintulot ni Zero kaya pinagtyagaan na lang namin ang ilang oras pa na katahimikan.
Lumipas rin ang oras hanggang sa matapos na nga ang afternoon classes at hindi pa rin bumabalik si Shin tulad ng inaasahan. Napatingin ako kay Zero kung saan nakatalikod siyang naka-upo sa swivel chair. Ramdam ko pa rin ang tensyon mula sa kanya kahit pa nakatalikod siya. Ang tipong nagsasabing...
Danger: Do Not Enter. Death ahead.
Pfft. Gustong kong matawa sa naisip.
"Lee!"
Nabigla ako ng tawagin ni Zero. Hindi ko namalayan na nakaharap na pala ito sa amin.
"yes?" mahina kong sagot.
"Kung ano man yang iniisip mo, better stop it now." seryoso niyang sabi at tumayo.
"A.. hehe." mukhang kumalma na siya. Kahit kailan talaga parati niyang nababasa ang iniisip ko.
Tumayo siya sa kinauupuan. "Pupuntahan ko si Shin sa office niya. Kung nais niyong mauna nang umalis pwede na kayong makauwi."
Siguro nga ay di kami kailangan sa usapan nila. Kanina pa nakaalis si Zero, kaya ng matapos na ng lahat ang kanya-kanyang ginagawa ay sabay naming mapagpasyahang umalis.
"Whew. Mabuti at naka survive ako dun." si Blake ang nagsalita na kanina pang nagpipigil.
"Oo nga e. Mabuti itong si Rince sanay na hindi magsalita kahit sa buong buhay niya." nangingiti kong sabi ng pansinin sa tabi ko si Rince na tahimik pa rin.
"Bakit hindi si Logan ang isipin niyo? na hanggang ngayon ay tahimik pa rin"
"Woah, nagsasalita ka rin pala?" pagnunukso namin ni Blake at nagkatawanan.
Natuon naman agad ang atensyon namin kay Logan. At tulad nga ng sinabi ni Rince, he is unusually quiet today.
"Uy Logan, magsalita ka na diyan!" sabi ko.
"Wala ako sa mood." sagot lamang nito na parang nagtampo.
"Ahahahah.. huwag mong sabihin na nagtatampo ka na naman kay Zero?" si Blake na malakas ang tawa.
"Don't tell me, kaya ka nagtatampo dahil sa ako lang ang tinawag kanina ni Zero bago siya umalis," buong tawa ko ring sabi sa kunot noong si Logan.
Kahit kailan talaga napakachildish ng taong ito.
"Tumahimik kayo!" he shouted out his temper pero nagtawanan lang kaming lahat.
We all went back to our usual selves at dahil nga wala ng mga estudyante sa hallway ay malaya kaming naglolokohan habang dumadaan. Until we exited the building.
"Ano'ng nangyayari dito?" Logan reacted to what he saw.
We can see a whirlwind of dust in front of us created by three motorcycles running in circles. Sabay kaming tumakbo palapit sa gulo. Marami pa ring mga estudyante sa paligid at pinapanood ang nangyayari sa gitna ng school. There, Logan grabbed the arm of one male student near by.
"Sabihin mo. Ano ang nangyayari dito?" matigas niyang tanong.
"Hi-hindi ko din po alam. K-kanina po k-kasi nagsimulang magkaharap ang Queen at isa sa mga Black empress dahil sa binubully nitong estudyante. Tapos bigla na lang nagsidatingan ang tatlong nakamotor at nagsimulang humarurot kaya ayan po." nanginginig na paliwanag naman ng estudyante.
Agad din siyang binitawan ni Logan at mabilis na tumabong palayo.
"Sabi na nga ba e. Gulo na naman ang dala ng pagbabalik ng tatlong iyon." si Blake na naiinis.
Gusto man naming makalapit ay di namin magawa dahil sa kapal ng alikabok na nagmistulang pader na pumipigil sa amin na makapasok.
"Nasa gitna pa sina Cassey at Vanessa kasama si Kin." sabi ni Rince habang nakatingin pa rin sa harapan niya.
"Ha? e ano ang nangyayari ?" tanong ko agad.
"Walang nangyayari, dahil hindi sila makagalaw. May dalawa pang babae na mabilis na pumasok sa isang kotse na hindi nila napapansin."
I'm amaze of how clear this guys' eyesight can be. At parang wala lang sa kanya ang alikabok na nagliliparan habang walang kurap ito pinapanood ang nangyayari. Sino naman kaya yong dalawang babae na tinutukoy niya?
"Uh. Umalis na sila."
The gust of wind weakened right after they're gone. Everyone is left speechless even those who were caught within it.
"AHH!! WHAT THE HELL JUST HAPPENED?!! " Cassey screamed after a minute of silence.
"UGH.. My white sweater.... its now all dusty. argg.." maarteng reklamo ni Kin.
"It was you, isn't it?" baling ni Cassey kay Kin. "Those motorcycle punks were your doing in the first place. You bitch!"
"What?! If you're saying that I planned it, why would I let myself caught in that? How stupid can you be?!"
"You dared call me stupid?!"
At nagsimula na silang magsagutan.
"Ngayon ko lang nakita ang mga iyon dito. This need to be investigated further." Blake said while having a serious look on his face.
"This is the second time that some gang invaded the school. Ang pinagkaiba lang this time ay walang naging direct contact sa kanila."
At kung saka-sakali man mas nakakabahala ang grupong ito kaysa sa na-una.
"At sino naman iyon dalawang babae kanina?" si Logan kay Rince.
"Isa lang ang namumukhaan ko, yung kapatid ni Steele."
"Kung ganun posible kayang..." this can only be a guess but if we're talking about posibilities then maybe.
"Zero has to know about this." Logan said.
"There is no need."
Hindi na nga kailangan dahil sa tingin ko alam niya na rin mismo.
"Zero"
Magkasama sila ni Shin na lumabas ng building. "My people will get all the necessary details. That might help." si Shin na nakangiti.
"President Shin!" tawag ng isa sa sc officers na patakbong lumalapit sa amin.
"Ano yon?"
"Eto po. May nakakuha po ng picture sa tatlong motorsiklong pumasok kanina."
Agad kaming naki-silip sa litratong tinutukoy nong lalaki. Overall black suit, with a familiar mark on the motorcycle.
"Walang duda." agad na sabi na lamang ni Blake.
Meanwhile...
Third Persons POV
"Sorry, nasaktan ka ba?" Luna asked the girl who she forcedfully pulled inside the car.
"N-no. Ok lang. Nagpapasalamat nga ako e."
Napailing si Luna sa narinig. Sakay ang service car ng kasama they are drove to the near hospital.
"No problem. Don't forget na tungkulin namin iyon bilang student council officers."
"A. mga kasama mo ba iyon kanina?" she speaks about the guys in motorcycles.
"A..e... yun ba... kasi..." si Luna na napakamot ng ulo.
Ramdam ang pag-aalangan ni Luna, mabilis niyang binawi ang tanong. "o-ok lang kung ayaw mong sabihin. I understand."
"Pasensya na."
"Hindi.Hindi. Okay lang talaga."
"Maam, malapit na tayo." ani ng driver na nanatili ang tingin sa daan.
"Pagdating mo sa ospital dapat magpagamot ka rin." tumango lang ang babae.
As they arrived, they hurriedly went out the car.
"Thank you.Thank you talaga."
"O cge na. Okay lang."
Naiwan si Luna sa labas habang mabilis na tumakbo sa loob ng ospital yung babae. Ilang hakbang pa lang nagawa niya ng mapagtanto.
"A, nakalimutan kong tanungin ang pangalan niya," huminto siya sa pagtakbo at lumingon muli sa iniwang babae.
"Ano pala-" pero ang inaasahang taong nakatayo sa tabi ng iniwang sasakyan ay wala na.