Ivan's POV
I sighed the moment I stepped out of her office. All the pain I felt for her just magically disappeared just by seeing her again. Naiinis na ako sa sarili ko. Bakit ang bilis ko naman bumigay ng ganu'n? And on the night at her condo, hindi ko na napigilan yung sarili ko. My whole system is longing for her. That's why I kissed her but the thing is, she responded to my kisses. Those kisses, I've missed those. The way her soft lips brushed through mine never changed. And on that moment, I realized one thing, I realized that I still want her in my life. I want Eunica and our child in my life again. I'll do whatever it takes to get her back in my arms.
It was only yesterday but I already miss her. And I want to see her right now. Pero hindi ko magawa because of all these paper works jammed packed on my desk! Oo, CLS is at it's declining stage pero hindi ko na nga alam kung saan nanggagaling itong mga papeles na 'to. I sighed. Kailan ba ako mawawalan ng gawain? I smiled bitterly, dahil dito kaya nagkanda-gulo gulo ang buhay namin. And it's all my fault. But, now I won't let anyone or anything to keep me apart from Eunica. Mababaliw na ako ng tuluyan kapag nawala pang muli si Eunica. She's here again and I'll win her back even if it risk my life.
Napalingon ako ng may kumatok sa pintuan ng office ko. Hans entered.
"Sir"
"What is it, Hans?"
"Sir, an Atty. Galvez wants to talk to you."
I furrowed my brows. "I don't know an Atty. Galvez."
Pagkasabi ko nu'n kay Hans ay binalik ko na ang mga tingin ko sa papeles na kanina ko pa nirereview. Alam na ni Hans ang gagawin niya. And seconds later, I heard my door opened and closed. Iisa lang ang lawyer ko kaya sino namang Atty. Galvez ang pupunta sa akin? And I also know kung sino ang pinapapuntang representative ng abogado ko in case he isn't available.
Napakunot naman ang noo ko ng pumasok muli si Hans.
"Sir, he was sent by a certain Ms. Sanders to you."
I froze the moment I heard that name. Bigla nalang kumalabog ng mabilis ang dibdib ko ng hindi ko alam. I looked at Hans and nodded at him at agad naman itong tumungo sa labas. I inhaled deeply at tumayo pagka-bukas palang ng pinto. A man entered the room. Parang ka-edaran ko lang ang taong naglalakad papunta sa akin. He's a tall man and he resembles someone familiar, at halos magkatangkaran na rin sila ni Hans. And from the way he looks, he's not just an ordinary lawyer. Why would Eunica get this kind of lawyer? A part of me cursed to that thought.
"You must be Atty. Galvez." I lend my hand at malugod naman nito tinanggap.
"Mr. Clarkson."
"Please have a sit." Aya ko dito.
"Thank you, Sir but I won't take long. You were reminded by your secretary that I was sent here by my client, Ms. Sanders?"
"Ah, yes. What brings you here, Attorney?"
Tinignan ako nito bago may kinuhang folder sa suitcase nito at inilahad sa akin.
"I am here to bring you this, Sir."
My brows furrowed when I accepted the folder and opened it. Nang makita ko ang nilalaman ng folder na hawak ko, parang tumigil ang buong mundo ko. Hindi ako naka-imik. Nanigas ang buong katawan ko and I can't think straight right now. Napalingon ako kay Atty. Galvez.
"We just need your sign there, Mr. Clarkson. So, we can proceed to the co--"
"I CANNOT ACCEPT THIS!"
Shock was painted on the Attorney's face pero nabago din agad nito. There's really something about this Attorney. He cleared his throat.
"Sir, it's just your signature that we need. My client is very eager to pursue the papers immediately."
"Didn't you heard what I just said?! I will not accept this! You can now leave, Atty. Galvez"
Ilang minutong natahimik ang buong paligid. Nagkatitigan kami ni Attorney Galvez. Walang gustong umiwas sa titigan namin. There's something about him that irritates me. And the fact that he is Eunica's lawyer for pete's sake!
"Very well. You can just mail the papers to me when you are done."
Pinalisikan ko ito ng mga mata. "Leave."
Attorney Galvez smirked at me bago ito tahimik na lumabas ng silid. Awtomatiko namang napasuntok ako sa lamesa. Damn it! I didn't know that she'll move fast! I looked at the annulment papers at walang pakundangang pinilas ito. Hindi ako makapapayag na ipagpawalang bisa ang kasal namin! Parang tinanggalan niya na din ako ng karapatan sa kanya and mostly to our child! Hindi ako titigil hangga't hindi sila bumabalik sa akin.
Hindi na ako nag-isip pa at agad-agad na lumabas ng opisina ko.
Erin's POV
"So, how did it go, Stan?"
I asked my cousin, Stanley Galvez. He is also my lawyer. Sa lahat ng pinsan ko, siya ang unang naging close ko nu'n kaya hindi mapag-kakailang sobrang close at protective niya sa akin kagaya ni Kuya Ethan. He's two years older than us pero madali siyang nakisama sa amin.
"He was furious, Erin! You should've been there." Natatawang sabi nito.
Napabuntong hininga ako. "That's not what I meant. I mean, did he signed the papers?"
"No, he didn't. He said that he will not accept it" Seryosong sabi nito bago humigop sa tasa nito.
I rolled my eyes. "Bakit hindi mo pinilit? Ugh!"
Stanley looked at me and shrugged at binalik ang atensyon sa kape niya. "Beats me."
I looked at him in disbelief. "Seriously?! What are you up to?"
He smirked. "I don't know. Any way, I'll be going, cous." Sabi nito bago tumayo at nakipag-beso sa akin bago tuluyang lumabas ng office ko.
Pinalisikan ko ito ng mga mata. Abnormal nanaman yung lalaking 'yun! Napasandal ako sa swivel chair ko and inhaled deeply. Bakit naman ayaw pang pirmahan ni Ivan yung annulment papers? If I know, iyon lang din naman ang hinihintay niyang gawin ko.
Hindi ko lang maintindihan ang sarili ko, there's a part of me that doesn't want to file an annulment while the other side wants to. Right after I called Natasha to get Stanley, alam ko sa sarili ko na gusto ko talaga 'yung gagawin ko. Desidido na ako nung mga oras na 'yun. I am sure that I don't want to go back to Ivan's life. Not anymore. Siguro hindi lang kami para sa isa't-isa. Maybe we're meant to be like this. To be apart from each other. He just have to accept it because I already did.
My brows creases when I heard a noise outside my office. What's happening? Napatingin naman ako sa pinto ng bigla itong bumukas at nanlaki ang mga mata ko ng makita ko kung sino ang nakatayo doon at parang hahangos-hangos pa ito. Our eyes met and there's this rage in his eyes. Nasa likod nito si Danni na halatang pinipigilan itong makapasok.
"I'm sorry, Ma'am pero nagpumilit po siyang pumasok, eh."
Tumayo ako mula sa swivel chair ko.
"It's okay, Danni. You can go."
Nag-aalinlangan naman itong napatingin sa akin pero tumango nalang ako dito to assure her. Marahan naman itong lumabas. Nabalot ng katahimikan ang buong silid. Only his raging breathe is what I can hear. Pero parang wala lang din dahil sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Alam ko na kung anong ipinunta niya dito. I froze when his eyes met mine. Kakaibang Ivan ang nakikita ko ngayon. Unti-unti itong lumalapit sa akin.
"Stop"
Pero parang walang narinig si Ivan at tuloy-tuloy pa din siya sa paglalakad hanggang sa isang hakbang nalang ang pagitan namin. Napalunok ako pero hindi ako nagpahalata dito at tinapangan ang itsura ko kahit deep inside, nanginginig na ang mga tuhod ko. I silently cursed myself for feeling like this. Huminga ako ng malalim.
"If this is about the papers. Ivan, please just sign it."
Lalong dumilim ang mukha nito. He smirked.
"Fuck the papers! Is that your way para magkasama kayo ng Hermoso na 'yun?"
Nag-init ang ulo ko. Where did he get that idea?! "It's none of your business, Mr. Clarkson"
Akmang tatalikuran ko na ito ng pigilan niya ako sa braso ko. "Why Eunica? Am I not enough?!"
Nangunot ang noo ko. "Ano bang pinagsasabi mo? Let me go!"
Natawa ito ng pagak. "Now you're acting innocent, huh? Akala mo ba hindi ko malalaman na iniwan mo ako para sa ibang lalaki? You even took away my child! You're such a slut!"
Walang pakundangang lumapat ang kamay ko sa pisngi niya. His face turned sideways. Nanginginig ang buong sistema ko. Ako pa ngayon ang lumalabas na masama?! Ako pa ngayon ang lumalabas na nang-iwan?!
"How dare you?! Wala kang alam sa mga nangyari!"
He clenched his jaw. "Alam ko ang lahat! Sinabi sa akin ni Mommy lahat! Kaya 'wag ka na magpaka-inosente, Euni--"
"Ang mommy mo?" I smirked. "Hanggang ngayon pala nagpapaloko ka pa din sa kanila."
Buong puwersa kong tinanggal ang braso ko sa mga hawak niya. Bakit nga ba hindi ko naisip 'yun? Na kay Celine pala manggagaling lahat ng nalalaman ni Ivan. I smiled bitterly. Ang tanga ko naman para hindi maisip 'yun. May kung anong kirot akong naramdaman sa puso ko.
"Umalis ka na before I call security."
"Oo, si mommy. Bakit? Sino pa ba paniniwalaan ko kung lahat nalang puro kasinungalingan!"
"I don't have to explain to you anymore. Leave!"
"No!"
I gritted my teeth. "Ano pa bang gusto mo, Ivan?! Just sign the damn papers and leave me!"
Lumapit ito sa akin. "I will not sign those papers, Eunica! Hindi ako makakapayag na magsama kayo ng lalaki mo!"
Tinulak ko ito palayo. Naiinis na talaga ako! Bakit ba ayaw tumigil nitong lalaking 'to?!
"Stay away from me!"
"I WILL NOT STAY AWAY FROM YOU, EUNICA! YOU ARE MINE! AND YOU'RE STILL MINE! I WON'T LET ANY BASTARD HAVE YOU!"
Sobrang bigat na talaga ng pakiramdam ko. Lahat ng sakit na nararamdaman ko noon, unti-unting nagbabalik ang mga ito. Matapos ng lahat ng ginawa niya, he still has the nerve to tell me that I am his? Matapos ang lahat ng mga panahon kailangan ko siya, may gana pa siyang sabihin sa harap ko na pagmamay-ari niya ako?
Hindi ko namamalayang may mga luha na palang tumutulo mula sa mga mata ko. Shit! Bakit ngayon pa?! Bakit sa harap pa niya?! Nagiging mahina nanaman ako sa harap niya. This can't be!
Akmang lalapitan niya ako muli ng pigilan ko ito. "Leave!"
"E-Eunica, I didn't mean to--"
"I said leave! Hindi ka ba makaintindi?!"
I can see pain in his eyes. Nag-aalinlangan pa ito kung lalapitan pa niya ako o hindi pero pinanlisikan ko ito ng mga mata ngunit parang hindi ito natinag at nagulat nalang ako ng bigla niya akong yakapin.
"I-I'm sorry, baby. N-Nabigla lang ako. I-I just can't accept the annulment papers." His voice softens.
Hindi ako makagalaw sa mga yakap niya. The way he acted right now is different. Ang mabangis na leon ay naging maamong tupa. Sobrang higpit ng mga yakap niya. Sa simpleng yakap niya lang nararamdaman kong nanlalambot na ang mga tuhod ko. Lalong kumikirot ang puso ko at hindi ko na napigilang mapahagulgol.
Why does he still affect me like this?! I shouldn't be like this. This is wrong! Get to your senses, Erin! Hindi pwede 'to!
"Shh.. I'm really sorry. Please forgive me."
Hindi ko na mapigilan ang mga hagulgol ko. The last words he said struck my walls down. Kasabay nu'n ang patuloy na pagtusok nito sa dibdib ko. Lahat ng paghihirap ko bumalik. Lahat ng parusang naranasan ko, parang nararanasan ko pa din. How can he do this to me?!
Umiling-iling ako at buong pwersa ko itong tinulak palayo pero mas lalo niya lang hinigpitan ang mga yakap niya.
"Let go! I hate you! I hate you!"
Pinagsusuntok ko ang dibdib niya. Kasalanan niya lahat 'to! Everything that I've been through, dahil iyon kay Ivan! Ngayon, kung kailan nakumbinsi ko na ang sarili ko na hindi ko na siya kailangan sa buhay ko ay siya namang pilit pumapasok sa buhay ko.
"I-I won't Eunica. Not now or never"
I can't control my tears anymore. Sobra-sobrang sakit na ang nararamdaman ko. Parang hindi ko na kaya. I cannot contain this pain anymore.
Biglang bumukas ang pinto ng office ko at sabay kaming napalingon ni Ivan doon. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko si Kuya Ethan na papalapit sa amin. Mas lalo akong nagulat ng bigla niyang hilahin si Ivan palayo sa akin at sinuntok ito ng malakas.
"Don't you dare come near my sister! Kunin niyo na 'yan!"
Kuya Ethan roared inside the room, agad naman kumilos ang dalawang security na kasunod niya pala at tinulungang makatayo si Ivan bago pinalabas ng pinto. Our eyes met and all I can see is pain. Hindi ko kaya kung paano siya tumingin kaya umiwas agad ako. A part of me wants to come near him. Masyadong malakas ang suntok ni Kuya kaya nagdudugo ang labi nito.
Nagulat ako ng bigla akong yakapin ni Kuya Ethan.
"Erin! Are you okay? Did he hurt you?!" Nag-aalalang tanong ni Kuya Ethan. Tinitignan niya ako ng mataman.
"I-I'm fine, kuya." walang ganang sagot ko. After all that happened, nawala lahat ng lakas ko.
"I should've come earlier. Kung hindi lang tumawag si Danni sa akin agad--"
"Kuya, tama na. Okay na." Pigil ko dito.
Tinitigan ako ni Kuya Ethan. I bit my lip para pigilan ang mga luhang nagbabadya nanamang tumulo sa akin. Kuya sighed.
"Don't worry, he won't come near you anymore." Matigas na sabi ni kuya Ethan.
I don't know but the idea kills me.
Ethan's POV
Napasuntok ako sa pader ng malaman kong magkasama ang gagong yun at ang kapatid ko. I cursed myself to not forbid him to see Erin ng mas maaga. Dapat mas inagahan ko ang pagbalik ko sa TGC para napigilan kong makapunta si Ivan kay Erin. That bastard doesn't deserve my sister! Lalong nag-init ang ulo ko ng maabutan ko kung gaano nahihirapan ang kapatid ko. Naalala ko ang itsura niya dati sa itsura niya kanina. She's full of tears at nasasaktan ako para sa kapatid ko. She doesn't deserve to be treated like that.
Marami nang pinagdaanan ang kapatid ko. And I can't take the risk anymore to see her crying because of that bastard again. Hindi na ako nag-isip pa at tinawagan ko agad ang sekretarya ko. Dapat matagal ko ng ginawa ito. Agad naman bumukas ang pintuan ng office ko.
"Fran, do everything you can to bring CLS down. Leaving them not a single cent on their hands."
"Yes, sir."
Erin's POV
It's been days since I last saw Ivan. Hindi na siya nag-atubiling bumalik dito sa TGC because he was banned by Kuya Ethan. These past days, hindi mawala sa isip ko ang pangyayari dito. I never imagined myself so weak in his arms. Bigla nalang akong nag-breakdown sa harap niya and I hated the idea.
Napabuntong hininga ako. I grabbed the remote and switch on the flat screen TV inside my office. I need to relax. I am enjoying watching a TV series that I don't even know ng biglang mag-commercial ito I was about to close the it when a news flash came at sabay nu'n ang pagbitaw ko sa hawak kong remote.
"This just in, the well known Clarkson Group of Companies is now at their declining stage. Rumor has it that the company will soon be close down due to it's overloading loans and decreasing number of investors. What happened to the once number one company in Philippines? And the well-known business tycoon Mr. Ivan Clarkson will be dropped off as the CEO of the said company. Catch for more news update on WNN Philippines"
What I just watch made me stand from my sit and I just found myself heading to where my brother's office is. I hope I have the wrong feeling about this. Kuya Ethan will never do it. Kung ganu'n lang din naman, sana matagal na.
Pumasok agad ako sa loob and naabutan ko si Kuya Ethan talking to Fran. Sabay silang napalingon sa akin.
"Erin, what brings you here?"
Huminga akong malalim bago tuluyang makapasok sa loob.
"Tell me, you didn't do it."
Nakita kong natigilan si Kuya. "Did what?"
I inhaled exasperatedly. "I don't have time for jokes, kuya."
Naging seryoso ang mukha nito. Tinignan nito si Fran at parang naitindihan siya agad nito at lumakad na palabas at iniwan kaming magkapatid. He nodded at me when he reached where I am and I just did the same. My sight went back to my brother.
"So?" Tanong ko.
Kuya just stared at me. And because of the connection we have ay naintindihan ko agad ito. I rolled my eyes.
"Kuya! You know we don't do those kind of things!"
Dumilim ang mukha ni Kuya pero binalik niya lang ang atensyon nito sa ginagawa niya.
"You've given me no choice, Erin."
"But, still! You should've ask me on that! Ano nalang ang sasabihin nila dad?"
Kuya smirked. "Oh, they'll be glad."
Pinanlakihan ko ito ng mga mata. Hindi ako makapaniwala na ginawa ni Kuya iyon sa CLS. Lalong hindi ko matanggap ay dahil ito sa akin. Simula palang ay gusto nang gantihan nila Kuya ang CLS pero pinigilan ko sila. Kahit kailan ay hindi ko naisip na maghiganti sa kanila. But, Kuya, just decided on his own! Sinamantala niya ang pabagsak ng CLS and it's all because of me. Oo, alam kong kayang gawin namin iyon but I just don't find it good. It'll not satisfy me to see them suffer because of what they did to me. Masakit ang mga ginawa nila pero I'm not that kind of monster na pagsasamantalahan ang kahinaan nila.
"You know I will disagree with this. And I already filed an annulment, Kuya" seryosong sabi ko. Napa-angat ang tingin nito.
"I know. But I did this to protect you, Erin."
"And you know that revenge was never my intention."
Pagkasabi ko nu'n ay tumalikod na ako. Hindi man lang naisip ni Kuya na mas mapapalapit si Ivan sa akin dahil sa ginawa niya. He knows that CLS is desperate enough to have a partnership with us. Napa-iling ako. Minsan hindi din nag-iisip ang kapatid ko.
"You're really like mom."
Napatigil ako sa paglalakad ko ng marinig ko ang sinabi ni Kuya. I inhaled deeply bago tuluyang lumabas ng opisina niya.
"And you're really like dad."
Napa-iling ako.
****
Kakatapos lang ng pangatlong meeting ko ngayon. And I haven't had any lunch today. Sunod-sunod kasi ang patawag ng meeting kanina eh. So, I don't have any time to eat. Kaya ngayon, kanina pa tumutunog ang sikmura ko. Gutom na gutom na ang mga alaga ko.
Sakto naman tumunog ang phone ko pagkapasok ko ng office ko. I fished it out from the pocket of my blazer.
"Stan. Is there any progress?"
"I just receive an e-mail from your husband."
I rolled my eyes. "Ewan ko sa'yo. Anong sabi?"
I can sense him smirking. "He said he will sign the annulment papers in one condition."
Nakaramdam ako ng saya ng malaman ko ang balita iyon pero may parte ng puso ko na nasasaktan. Gutom lang 'yan.
"What condition?"
Matagal bago ito nakasagot. Pa-suspense pa talaga oh!
"He will sign the annulment papers if you will let CLS have a partnership with TGC."