Chapter 19
“Nasa mall sina Fretzie at Trish bumili sila ng ingredients sa black forest cake na gagawin ni Fretzie at doon na rin matutulog si Fretzie sa bahay ni Trish. Paalis na sila ng grocery section. Nang may tumawag sa cellphone ni Fretzie.
“Hello? Sino to?” tanong ni Fretzie habang si Trish nakikiusyoso kung sino tumawag.
“It’s me, James.” Pakilala nito sa kanya.
“James, bakit ka napatawag may problema ba?” tanong nito. Nahihimigan ni Fretzie na may problema si James.
“Fretzie, I just need someone to confide with my problems. Pwede ka ba ngayon?” malungkot na wika ni James. Hindi ka agad nakasagot si Fretzie sa tanong nito. inilayo muna ang cellphone nito at tinanong si Trish.
“Trish, pwede ba nating isama si James sa bahay niyo?”
“Sige ok lang naman at least may kasama tayong lalaki. Nakakatakot kung tayo lang ang tao sa bahay at si Yaya milagring. Sagot ni Trish sa kanya agad niya ibinalik sa tainga ang cellphone.
“James, ok lang ba sayo kung sumama ka sa bahay ni Trish?”
“Nakakahiya naman kay Trish.”
“Don’t worry Trish won’t mind. Kung sasama ka magiging masaya siya kung nandiyan ka.” Pangungumbinsi ni Fretzie kay James.
“Ok. Just give me the direction and the address and I’ll be there.” Sagot ni James agad naman binigay ni Fretzie ang address at kung papaano makakapunta sa bahay.
“Magkita na lang tayo mamaya, James.Bye.”
Abala si Rj kakasulat ng sulat niya para kay Zie. Nararamdaman niya na bilang na ang araw nito.Sa pagdaan ng mga araw pakiramdam niya ay nanghihina na siya. Pinakiusapan pa niya ang doktor na ilihim ang totoong kalagayan niya. Walang kaalam-alam si Zie sa kanyang kalagayan ngayon. Nakiusap siya kay James na huwag ipaalam tungko dito.
“James, nakikiusap ako sayo huwag mong ipaalam kay Zie tungkol sa sakit ko. Ayoko siyang mag-aalala sa akin. Hindi ko kayang makikita si Zie na malungkot at umiiyak.” Pakiusap ni Rj kay James.
“Kuya, it would be unfair to her. Kailangan niyang malaman ang totoong kalagayan mo.
Alam kong matatag si Fretzie kakayanin niya to.”Malumanay na sabi nito habang nakaupo ito sa tabi ng Kuya niya.
“James, mangako ka sa aking hindi mo to sasabihin kay Zie.kapag darating ang mamatay ako hindi mo rin sasabihin sa kanya.” Matatag na sabi ni Rj. Kitang-kita sa mukha mo ni James ang pagtutol sa desisyon ng Kuya niya ngunit wala siyang magagawa kundi sundin ito.
“Kuya, huwag ka ngang magsalita ng ganyan.” Seryosong wika ni James.
“James, alam mong darating din ang araw na mawawala ako. Di ba nangako ka sa kin na aalagaan mo at mamahalin mo ang taong pinakamamahal ko at espesyal sa akin. Si Fretzie ang babaeng yun. Sana tutuparin mo ang pinangako mo dahil yun lang ang huling kahilingan ko sayo.” Mahinahon na sambit ng kuya niya.
“Kuya…”untag nito.
“James, nangako ka sa akin.”
Tahimik lang si James na nakatingin sa kanya at hindi na ito kumibo.
(end of flashback)
“Rj, ok ka lang ba?” tanong sa kanya ni Ann na galing sa labas upang bumili ng pagkain.
Tumango lang si Rj sa kanya.
“Siya nga pala bumili ako ng prutas sayo. Gusto mong ipagbalat kita ng apple?” nakangiting tanong sa kanya ni Ann.
“Salamat Ann. Hindi mo naman kailangan gawin to eh. Nakakahiya naman sayo.”
“Naku ok lang yun.” Habang binabalatan na ni Ann ang mansanas at ibinigay kay Rj.
“Salamat.” Tipid nitong sagot at kinain na niya ang mansanas.
“Ann, hindi ba dito dumaan si James? Ang sabi niya sa akin pupunta siya. Ano kaya nangyari kay bunsoy?” nag-aalalang sabi ni Rj.
“Rj, huwag ka ng mag-aalala kay James baka may ginagawa lang yun kaya hindi nakadalaw.”
Sagot sa kanya ni Ann.
“Baka nga.” Pagsang-ayun nito sa sinabi nito.