Invisible (On editing process)

Chapter 51

Chapter 51

Isang oras at kalahati ay nakarating din sila sa amusement park. Hindi inaasahan ni Rj na muntik na siyang ma harass sa jeepney papunta dito. Paano ba naman kasi natipuhan siya ng isa sa mga pasahero sa jeepney. Ang masama pa ay bading pa! Sobrang nagtitimpi lang siya kanina. Samantalang si James ay pinipigil niya lang ang tumawa. Pangiti-ngiti lang ito sa kanya.

Nang makababa na sila ay nakahinga na siya ng maluwag.

“Kuya Rj, hindi ko alam na bebenta ang ka gwapuhan mo sa bading.” Nang-aasar na pasaring ni James.

“Sige asarin mo pa ako. Para ipahabol kita sa mga insane mong fans.” Naiinis na sagot nito kay James.

“Kuya Rj, wala namang ganyanan oh. Maaatim mo bang makita mo ang kakambal mo na pahirapan.” Nag-papaawang sambit nito habang nagpapa cute ito sa kanya.

“Yuck! Huwag ka ngang ganyan. Mapag kamalan tayong mga bading. Ew!” nandidiring wika nito. Imbes na mainis na sinabi nito ay tinawanan lang siya ni James.

Unang ride na sinakyan nila ay ang bump cars. Hindi nila maiwasan na tignan ng mga tao paano kasi ngayon lang ata sila nakakita ng kambal na magkasamang maglaro.Tapos ang sunod nila na destinasyon ay ang haunted house. Parang uurong na si Rj noong nandiyan sila mismo sa pintuan nito.

“Huwag na kaya tayong tumuloy.” Sabi ni Rj.

“Hindi pwede Kuya. Ano inatake ka na man ng pagiging matatakutin mo?” pang bubuska nito.

“Hindi no. matapang kaya ito.” Pagmamalaking pahayag nito.

“Talaga lang ha?” dudang sambit ni James at sabay hatak ng kakambal niya papasok ng Hauntd House. Ilang minuto ang nagdaan ay nakalabas din sila sa loob ng haunted house. Hindi inaasahan ni James na magsisigaw at tatakbo sa takot ang kambal niya. Kitang-kita ang sobrang takot sa mukha nito.

“Kuya Rj, ayos ka lang ba?” nag-aalalang tanong ni James.

“Mukha ba itong ok sa lagay na ito?” naiinis na sambit nito at tinalikuran siya nito.

“Kuya Rj, sorry na oh. Huwag ka ng magalit. Libre na lang kita ng hotdog.” Nakangiting wika nit okay Rj.

“Ayoko. Hindi mo ako madadaan sa hotdog.” Nagtatampong sagot ni Rj.

”Kuya Rj, I’m sorry na oh. Hindi na mauulit. Pangako? Sige ka isusumbong kita kay Ann at sasabihin kung takot ka sa haunted house.” Nakangising wika ni James habang inaayos niya ang polo shirt niya.

“Hindi iyan uubra, bunsoy. Alam ni Ann ang tungkol diyan. Siya nga iyong una kong nakasama pumasok ng haunted house.” Kwento nito.

“Ganon ba.” Walang kagana-ganang wika ni James.

“Sige, pinapatawad na kita. Ilibre mo ako ng hotdog tulad ng sabi mo. Damihan mo ha? Alam mo namang paborito ko ang hotdog.”

“Sige ba. Kahit dalawang dosena pa.” masiglang sagot nito habang papunta sila sa pinakamalapit na hotdog stand.

Matapos nilang kumain ay naglibot sila pagkatapos naglaro sila ng video arcade.

“Kuya Rj, nagkausap na ba kayo ni Fretzie? Tanong niya kay Rj.

“Hindi pa nga eh. Ilang linggo ko na rin iyon hindi siya nakikita. Bakit mo pala natanong?” usisa sa kanya ng kambal niya.

“Pakiramdam ko kasi parang iniiwasan ako ni Fretzie.” Pagtatapat nito.

“Baka may ginawa ka namang kalokohan, ano?” seryosong sabi ni Rj.

“Kuya, iyon na nga po eh. Wala akong maalala na ginawa ko para iwasan niya ko ng ganito. Sabi nga sa akin ni Ann merong dalawang mabigat na dahilan para iwasan kan g isang tao kung may ginawa kang mali sa kanya o gusto ka niyang kalimutan.” Paliwanag ni James.