The Betrayed Wife's Revenge (...

Oleh Arjenniel

922K 11K 894

In a heart full of anger, can love still find its way? Lebih Banyak

The Revenge of The Betrayed Wife
Thankful
Besty
Hot Husband
Lagot
Hidden weapon
Moved on
Who's the mystery crush?
Behave
Way to team building
Day One
Chapter11
Chapter12
Chapter13
Chapter14
Chapter15
Chapter16
Chapter17
Chapter18
Chapter19
Chapter20
Chapter21
Chapter22
Chapter23
Chapter 24
Chapter25
Chapter 26
Chapter27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter33
Chapter 34
Chapter35
Chapter36
Chapter37
Chapter38
Chapter39
Chapter40
Chapter41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Making Things Clear
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Epilogue
The Last Words

Chapter68

6.5K 88 15
Oleh Arjenniel

Aia's POV

"She just needs enough rest because she seems like she's so much stressed"narinig ko ang pagsasalita ng isang babae

Nakapikit pa rin ako at nakikiramdam sa paligid ko.

"Sige po,yun lang po ba talaga ang dahilan kaya sya nahimatay?"sa dinig ko alam kong si Hans yan

"Oo,well another factor na siguro yung pag-iyak nya.I think malaki ang dinadala nyang problema,meron po ba kayo?"narinig ko pa

Nag-intay ako sa isasagot nya pero wala akong narinig...

"Basta kung ano man po yan,try settle it.Okay po ba yun?"

"Sige po"at narinig ko na ang pagbukas at sara ng pinto

Binuksan ko na ang mga mata ko.Di ko na kailangan pa na magtanong kung nasan ako kasi obvious naman na nasa sa ospital ako..

"Gising ka na pala"nakangiti sya pero parang may guilt o lungkot

Pero tinitigan ko lang sya,hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin at gawin...

"Nahimatay ka daw dahil sa sobrang stress,I'm sorry"hinawakan nya at pinisil ang kamay ko

Napatingin naman ako sa ibang direksyon at pinilit pigilin ang mga luha ko...

Naalala ko na nakikipaghiwalay na nga pala sya saken.Ang sakit isipin di ko akalain na magagawa nya kong sukuan...

"Marie naman,sinabi ng doktor na iwasan mo ang maistress"tumayo sya at pinunasan ang mga luha ko

Umiiyak na pala ko,kala ko nagawa ko pang pigilan.Hindi na pala.

"Pano ko magagawa yun kung alam kong ayaw mo na saken,na hindi mo na ko mahal?Na iba na ang mahal mo at iiwan mo na ko?Pano ko yun magagawa kung parati kong maiisip na masaya ka kasama sya?Sabihin mo nga,pano?"tinignan ko sya at napayuko lang sya

"Marie"mahina nyang sabi"Marie hindi ko na alam ang gagawin ko"napataklob sya ng mukha pagkatapos ay napasuklay ng buhok gamit ang mga kamay nya

"Madali lang naman ang kelangan mong gawin eh,mamili ka.Ako ba o sila"

"Marie hindi yun ganun kadali!Nangako ako sa kanya-"

"Then it's decided then,sya ang pinipili mo.Umalis ka na,kaya ko ng wala ka"tinalikuran ko sya

"Marie naman,wag mo kong pahirapan lalo"bakas ko nga sa tono nya na nahihirapan sya

"Kaya nga hinahayaan na kita diba?Ayoko namang pilitin kang bumalik sa gayong sya naman ang mahal mo"pinunasan ko ang mga luha ko

"Marie hindi,ikaw ang mahal ko"napaupo naman ako sa sinabi nya ko

"Mahal mo ako?!Wag mo kong gawing tanga Hans!Siguro nga nawalan ako ng malay pero alam kong sinabi mong hindi mo na ko mahal!"sigaw ko

"Nagkakamali ka Marie!"

"At ako pa ang nagkakamali-"napatigil ako sa paghiyaw kasi hinalikan nya ko

Hindi gunagalaw ang mga labi namin at gusto kong gumalaw ang mga iyon.Nung igagalaw ko na sana ang labi ko ay nakalayo na sya.Pero hindi ganun kalayo kaso halos isang dangkal lang ang distance ng mga mukha namin.

"Hindi ako magsosorry sa ginawa ko"sabi nya,pertaining to the kiss"At ang sinabi ko sa'yo kanina ay hindi kita mahal"

"Anong-"pero di ko na naman natuloy kasi nag-smack sya,itatanong ko sana kung anong ipinagkaiba ng dalawa

Ano bang dapat kong maramdaman?

"Wag mo kong singitan"magsasalita sana ako pero ayokong isipin nya na kaya ko lang ginawa yun para mahalikan nya ako

"Hindi kita mahal kasi mahal na mahal kita.Bakit ako nakikipaghiwalay sa'yo?Kasi nagsasawa na akong maloko at paglaruan.Nangako ako kay Cheska,oo, at kelangan ko yung tuparin"

Napaluha na naman ako pero pinunasan nya iyon"Pero handa akong baliin ang pangako kong yun para sa'yo.Kung gugustuhin mo at kung may pag-asa pa tayong maging maayos ulit"mas napaiyak naman ako sa narinig ko,sa saya

Agad ko syang niyakap"Oo Hans,oo!"sagot ko na para bang nagpopropose sya saken

"Babalik din tayo sa dati pero hayaan mo munang isettle ko ang kay Cheska"bulong nya

Napatigil naman ang kasiyahan ko nang dahil dun at napaalis sa pagkakayakap sa kanya.

"Ano ka ba?Wag kang malungkot,babalik ako"he look at me convincing me to say yes

Inilayo ko ang mukha ko.Papayag ba ko?Ito naman ang gusto ko diba?Siguro sapat na ang mga nagawa kong kasamaan sa kanila.Siguro it's time na para ayusin ko na ulit ang pagsasama namin ni Hans...

Oras naman na siguro para sumaya na ulit ako ng totoo...

Tutal,mahal naman namin ang isa't-isa diba?

Huminga ako ng malalim at hinarap sya.Naghihintay pa rin sya ng sagot ko.

Parang nagdadalawang isip pa rin ako...

"Marie?"hinawakan nya ulit ang kamay ko

Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko.Siguro naninibago lang ako...

Nginitian ko sya ng bahagya at tumango"Sige,hihintayin kita.Hihintayin kita mamaya sa bahay ah?"

"Oo"at niyakap nya ko ng mahigpit

Ang sarap sa pakiramdam kaya lang parang may iba?Parang may kulang?Ay ewan!

5:30 pm...

Lumabas na kami ng hospital at hinatid nya ko sa bahay.Hindi na sya pumasok pa kasi pupunta na daw sya kay Cheska para kausapin ito.Bakit ba kelangan nya pa yung gawin?

Hindi ba pwedeng basta na lang sya umalis at bumalik saken?Tutal asawa nya naman ako...

Pero yun daw ang dapat at gusto din daw nyang makita ang anak nya.

Anak nya...

Ang sakit sa pakiramdam na madinig yun,parang dati lang ang dati kong bukang bibig ay "Anak namin" pero ngayon sa iba na iyon nararapat...

Haist!Ano ka Ba Aia!Wag nga daw maistress diba?!

Kaya naman tumayo ako at tinapik ang magkabila kong pisngi at nagpakawala ng isang ngiti.Dapat ko nang ibalik ang dating ako kung gusto kong maging maayos ulit kami ni Hans...

Pumunta ako sa kusina at nagtingin na pwedeng maluto.Haist,di pa pala ako nakakapamili.

Mag-adobo na lang ako,may mga ingredients naman para doon.Nagsimula na akong magprepare at pagkatapos ay nagluto.Isinunod ko na rin ang pagsasaing at namahinga saglit.

9:30pm na,siguro naman pauwi na sya,di sya nagtetext pero naniniwala at nararamdaman kong dadating na sya.

Kaya naman kailangan ko nang maligo!At ginawa ko nga,tapos na ako kaya naman naupo na ulit ako sa sofa.

Almost 11pm na ah?Matagal pa kaya sya?

Hinintay ko sya ng hinintay hanggang sa nakatulog na ako.Nagising na lang ako nung nasisikatan na ng araw ang mga mata ko.

Agad akong natapayo sa sofa at tinignan kung nandito na ba si Hans kaya lang hindi ko sya nakita sa buong bahay.Bakit wala sya?Anong nangyari?

Nawawalan na ako ng pag-asa bigla namang bumukas ang pinto at pumsok ang taong kagabi ko pa hinihintay.

Patakbo ko syang nilapitan at niyakap ng mahigpit"Akala ko hindi ka na babalik"naiiyak kong sabi

Niyakap din nya ako ng mahigpit"Hindi ko kaagad kasi masabi sa kanya at..."tumigil sya

"Naiintindihan ko,salamat kasi ako ang pinili mo"niyakap ko pa sya

"Buti at pumayag sya"sabi ko sa gitna ng pagnguya ko

Nakain na kami ng agahan"Hindi sya pumayag"

Napatingin naman agad ako sa kanya"Sabi nya ilalayo at hindi ko na makikita si Zion kapag binalikan kita"dagdag pa nya

Bumilis ang kabog ng dibdib ko.Ako ang pinili nya diba?Kaya nga nandito sya?

Gusto kong magsalita kaya lang parang may nakabara sa lalamunan ko...

"Marie hindi ko kaya yun"at dun na nag-unahan sa pagbagsak ang mga luha ko

Ibig sabihin ba nito kaya lang sya nandito para sabihing wala na kaming pag-asa?

Agad naman syang tumayo at pinunasan ang mga luha ko...

"Marie bakit ka naiyak?"patuloy pa rin sya sa pagpunas sa mga luha ko

"Ako na lang please, kaya ko rin namang ibigay sayo yun eh"umiiyak kong sabi

"Marie ano bang sinasabi mo?"naguguluhan nyang tanong

"Kaya ka lang nandito para magpaalam diba?Kasi hindi mo kayang malayo sa anak mo.Hans kaya din kitang bigyan ng anak,nagawa ko na nga dati diba?"

"Marie,hindi-"

"Hindi!Ayoko!Akin ka lang!"tumayo ako

"Marie-"

"Hindi,hindi ka aalis.Dito ka na,dito ka lang"humarang ako sa daan

"Marie-"lalapit sana sya pero lumayo ako

"Akin ka lang"pinal kong sabi

Niyakap nya ko tapos ay hinarap nya ulit ako at pinunasan ang mga luha ko"Mali ka ng intindi Marie,ayaw mo kasi akong patapusin muna"

Magsasalita pa sana ko kaso nilagay nya ang thumb nya sa labi ko"Patapusin mo muna ako okay?"

Tumango naman ako"Hindi ko kayang hindi makita ang anak ko,oo,pero mas hindi ko kayang mawala ka na ng tuluyan saken.Marie,mas mahal kita sa kahit na sino pa man"at dahil sa narinig kong iyon ay parang umurong lahat ng luha ko at napalitan ng ngiti ang lungkot sa mukha ko

"I love you Hans"niyakap ko sya

"I love you too"

*-*-*-*-*-*-*
A/N:
Nasira si Wattlad app kaya di agad ako nakapag publish!Pero huhu ang chapter 60 and 63 nakakalimutan nyo atang basahin!!

So ano,buntis ba sya?

Hindi!Stress lang kaya sya nahimatay!!haha Kayo ah... :)

Lapit na matapos!!!Hula na ng ending!

Lanjutkan Membaca

Kamu Akan Menyukai Ini

1M 32.8K 56
Cyra Lim has been secretly in love with Eli Dasilva for as long as they've been best friends. One problem: Eli is a playboy, and Cyra has resigned he...